به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، تحقیقاتی که در حوزه اجتماعی انجام شده نشان میدهد که یکی از عوامل مهم بزهکاری در دانشجویان و جوانان خالی بودن اوقات فراغت آنها است که در این ایام زمینههای پذیرش فساد و انجام جرایم شکل میگیرد، کمال مطلوب اجتماعی در این است که تمام وسایل مادی و معنوی و همچنین فضای سالم جهت بهرهجویی عمومی آماده گردد.
تاثیر چشمگیر غنیسازی اوقات فراغت در کاهش ناهنجاریها
اوقات فراغت یکی از سرمایههای ارزشمند و گنجهای نهان است به شرط آنکه توانایی بهرهگیری و استفاده موثر و مطلوب از این گنج را با در نظر گرفتن تمامی ابعاد و جوانب آن در نظر داشته باشیم.
بسیاری از تبهکاریها، ستیزهجوییها و انجام کارهای خلاف در ایام فراغت کسانی روی میدهد که نمیدانند چگونه با انتخاب سرگرمیها و تفریحات سالم اوقات فراغت خود را به نیکی سپری کنند.
زمانی که واقعیات تلخ اجتماعی (مانند مشکلات اقتصادی، بیکاری، مشکلات اجتماعی، سرخوردگیها و مانند آنها) عرصه را بر جوان و دانشجویان تنگ میکنند، جوان برای فرار از این واقعیات ناخوشایند، پناه بردن به جهان رؤیایی را پیشه خود میکند تا در پناه آن قدری آسوده، از فشار واقعیات آزاردهندهای که در اطراف خود میبیند تا حدی بکاهد.
له گفته دکتر علی صارمی جامعه شناس، برخی دانشجویان به صراحت یادآور میشوند که استقبال گسترده آنها از فنآوریهای اطلاعاتی به سبب سرخوردگیهای آنها از جهان خارج و تلاش برای یافتن عرصهای برای گریز از آنها و فراموش کردن واقعیات تلخ جامعه است.
بدیهی است اوقات فراغت و فعالیتهای آن نیازمند مهندسی فرهنگی مبتنی بر ارزشها و هنجارهای پذیرفته شده از سوی جامعه است. از این رو با غنیسازی آن فرصت ارتکاب جرم از افراد گرفته شده و ناهنجاریهای اجتماعی کاهش مییابد.
مراحل برنامهریزی فعالیتهای اوقات فراغت :
- برنامهریزی بر مبنای توجه به نیاز : در یک برنامهریزی دقیق باید به نقش نیازها توجه وافری داشته باشیم یا به عبارت دیگر باید استعدادها، تواناییها و علایق افراد و نحوه پرورش و شکوفایی آنان را مدنظر قرار داد.
- اولویتها : در برنامهریزی اوقات فراغت اولویتها باید مورد توجه قرار گیرد. نیازها بر اساس درجه اهمیت آنها برآورده و مرحله به مرحله برای نوجوانان و جوانان تشریح شود.
- امکانات موجود : باید از امکانات موجود استفاده بهینهای به عمل آورد و هر نوجوانی و یا خانوادهای در برنامهریزی اوقات فراغت چنانچه امکانات موجود را در نظر بگیرد و بخواهد به بلندپروازی های جاه طلبانه جامه عمل بپوشاند در واقع به بروز توقعات نا بجا کمک کرده است.
- مشارکت و همفکری : باید به گونهای باشد که نظریات و عقاید افراد شرکتکننده دربرنامهریزیها در نظر گرفته شود و همچنین برنامه به نوعی جوابگوی خواستههای معقول و منطقی آنها باشد.
- برنامه ریزی اقتصادی : در برنامهریزی اوقات فراغت باید سرمایه و منابع مالی لازم را برای پیشبرد امور و فعالیتها در نظر گرفت.
- برنامهریزی اجتماعی و سیاسی : باید با سیاستگذاریهای صحیح و هدفمند در همه ابعاد و زمینهها فعالیت کرد.
- برنامهریزی آموزشهای غیررسمی : در این مرحله باید به فعالیتهای خارج از مدرسه مانند حضور در برنامههای مختلف، کانونهای فرهنگی و تربیتی، اردوگاهها و اماکن ورزشی توجه ویژهای داشته باشیم.