در ترم گذشته از 17 دانشگاه آزاد در استان مازندران تنها یک کرسی آزاداندیشی به جا مانده است، که نشان میدهد در این دانشگاه تشکلهای دانشجویی و مسئولان دانشگاه به فکر دغدغههای رهبر انقلاب نیستند.
به گزارش گروه دانشگاه های کشور «خبرگزاری دانشجو»، آزاداندیشی یکی از نیازهای امروز جامعه ما بویژه در حوزه و دانشگاه است که با تاکید رهبر معظم انقلاب نمود فکری و عملی یافت.
اهمیت این موضوع تا آنجاست که رهبر معظم انقلاب در ابلاغ سیاستهای کلی برنامه پنجم توسعه در چهارچوب سند چشمانداز 20 ساله، آن را در زمره سرفصلهای فرهنگی قرار داده و با عنوان «تحول و ارتقای علوم انسانى، با تقویت جایگاه و منزلت این علوم، جذب افراد مستعد و با انگیزه، اصلاح و بازنگرى در متون و برنامهها و روشهاى آموزشى، ارتقای کمى و کیفى مراکز و فعالیتهاى پژوهشى و ترویج نظریهپردازى، نقد و آزاداندیشى» مطرح ساختند.
اما کمکاریهای برخی صاحبان تریبون و مسئولان و بویژه دانشجویان و دانشگاهیان، سبب شد تا مقام معظم رهبری در چند مرحله از عدم پیشرفت در استقرار کرسیهای آزاداندیشی گله کنند، ایشان در جمع دانشجویان و دانشگاهیان دانشگاه سمنان به نهضت آزاد فکری اشاره و بیان داشتند: «هنوز عملاً آن کاری را که من گفته بودم، انجام نشده است؛ نه در حوزه، نه در دانشگاه».
رهبر انقلاب با ذکر ضرورت گفتمان سازی جنبش دانشجویی به نوعی از تحقق نیافتن آن گلایه فرمودند: «فکر کنید، بگویید، بنویسید، در مجامع خودتان منعکس کنید؛ آن کرسیهای آزاداندیشی را که من صد بار - با کم و زیادش- تاکید کردم، راه بیندازید و اینها را هی آنجا بگویید؛ این میشود یک فضا. وقتی یک فضای گفتمانی به وجود آمد، همه در آن فضا فکر میکنند، همه در آن فضا جهت گیری پیدا میکنند، همه در آن فضا کار میکنند؛ این همان چیزی است که شما میخواهید.»
اهمیت مسئله، در نگاه رهبر انقلاب و اصرار ورزی ایشان در صحبتهای مختلف به وضوح دیده میشود و این صحبتها به روشنی هدف، ابزار اجرا، نوع اجرای طرح و مسئولان اجرایی را معرفی میکند؛ اما به نظر میرسد که این دغدغه اساسی رهبر انقلاب در خصوص برگزاری این کرسی نه تنها در مسئولان دانشگاه؛ بلکه در دانشجویان و تشکلهای دانشجویی که به عنوان بازوهای اجرایی این کرسیها در دانشگاهها هستند، وجود ندارد.
دانشگاه های آزاد یکی از مجموعه دانشگاه هایی هستند که برگزاری کرسی های آزاداندیشی در آن ها با مشکلات و موانع بسیاری همراه است و دانشجویان به راحتی نمی توانند در آن کرسی برگزار کنند.
دانشگاه های آزاد در استان مازندران نیز از این قاعده مستثنی نیستند و در تقریبا 17 واحد دانشگاه آزاد در استان مازندران که در مجموع حدود 100 هزار دانشجو در آنها مشغول به تخصیل هستند، در ترمی که گذشت تنها یک کرسی آن هم با هزار اما و اگر برگزار شد و در این دانشگاه نه تشکل های دانشجویی بخصوص بسیج دانشجویی و نه مسئولان دانشگاه، هیچکدام به دنبال تحقق دغدغههای رهبری در این زمینه نیستند و حرف رهبر انقلاب در دانشگاه آزاد بر زمین مانده است.
به نظر می رسد دعوای میان تشکل های دانشجویی و دانشگاه در مقصر دانستن یکدیگر تمامی ندارد و نتیجه این دعوا چیزی نیست جز برگزار نشدن کرسی های آزاد اندیشی.
در این میان مسئولان دانشگاه با سنگ اندازی و دغدغه مند نبودن و شعار دادن مانع برگزاری کرسی های آزاد اندیشی می شوند؛ اما مقصر اصلی این دعوا دانشجویان هستند، چرا که با محافظه کاری، عدم مطالبه گری از مسئولان دانشگاه و همچنین تنبلی و سستی پیگیر برگزاری این کرسی ها از مسئولان دانشگاه نمی شوند و با «نه» اولیه مسئولان سرد می شوند و تنها نتیجه ای که از این سستی می گیرند، برگزار نکردن کرسی ها و پشت گوش انداختن آن است.
نتیجه این می شود که 90 روز از سال تحصیلی گذشته و تنها یک کرسی در 17 دانشگاه آزاد برگزار می شود و انگار نه انگار که مقام معظم رهبری بارها و بارها در خصوص برگزاری این کرسی ها تذکر داده اند.
هم دانشجو مقصر است و هم دانشگاه
امیر سادات کرمی در خصوص برگزار نشدن کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه می گوید: عدم برگزاری کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه آزاد به دو دلیل رخ می دهد، اول سنگ اندازی مسئولان دانشگاه ازاد مقابل دانشجویان و عدم تمایل به برگزاری کرسی های جنجالی و دوم عدم مطالبه گری و سستی مسئولان تشکل های دانشجویی دانشگاه.
وی ادامه می دهد: البته سستی و عدم مطالبه گری تشکل های دانشجویی رابطه مسقیمی با سنگ اندازی مسئولان دانشگاه دارد و دانشجویان پس از چندین بار درخواست از مسئولان و عدم پاسخ از جانب آنها کم کم سرد می شوند.
مسئول سیاسی سازمان بسیج دانشجویی مازندران می افزاید: البته وقتی با مسئولان دانشگاه صحبت کنید، همه آنها می گویند که ما همیشه با درخواست های دانشجویان برای برگزاری کرسی های آزاد اندیشی موافقت می کنیم، که این حرف درستی است؛ اما همه درخواست ها باید به کرسی های حجاب و عفاف و ازدواج ختم شود و هیچ کرسی ایی در مسائل سیاسی در دانشگاه ازاد نباید برگزار شود.
سادات کریمی تاکید می کند: برای نمونه ما در ترمی که گذشته درخواست زیادی برای برگزاری کرسی هایی با موضوع توافق ژنو، رابطه با آمریکا و انرژی هسته ای داشتیم که متاسفانه هیچکدام مجوز نگرفت و آن یک کرسی هم که با اصرار ما برگزار شد و با موضوع رابطه با آمریکا باید، با فشار مسئولان دانشگاه داشت تبدیل به کرسی ازدواج می شد که با مخالفت مجموعه دانشجویی با همان نام برگزار شد.
وی تصریح می کند: همه این موارد باعث می شود تا دانشجو رغبتی به برگزاری کرسی نداشته باشد و البته این موضوع کم کاری تشکل های دانشجویی در این دانشگاه ها را توجیه نمی کند.
ترس مدیران از فضای جنجالی و ناآرام سبب این رکود است
محمد کرمی، دانشجوی ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد چالوس در این خصوص با بر شمردن عوامل متععد برگزار نشدن کرسی های آزاد اندیشی در دانشگاه های آزاد گفت: مهمترین عامل عدم برگزاری کرسی ها به پیشینه فرهنگی ما برمی گردد که خیلی در بخش مجادله کار نکردیم و بعنوان اولین عامل باید موضوع فرهنگ را بررسی کنیم.
وی ادامه داد: عامل دوم که مشکل غالب اکثر روسای دانشگاه های آزاد است، دلواپسی مدیران و مسئولان در دانشگاه هاست و برخی از مدیران فضای آرام تر و بی دردسرتری را نسبت به فضاهای تنش زا می طلبند و به همین دلیل است که همه کرسی ها باید به ازدواج ختم شوند.
این فعال دانشجویی افزود: عامل سوم ضعف، ناتوانی و کم کاری ماست؛ یعنی تشکل ها و مجموعه پست هایی که دستی بر این آتش دارند، بخصوص بسیج دانشجویی که متولی اصلی برگزاری کرسی هاست، حس مطالبه گری خود را از دست داده و بیشتر به دنبال تعامل با روسای دانشگاه هاست و از این رو کمتر به فکر برگزاری کرسی های چالشی می افتد.
وی در پایان راهکار برون رفت از این بن بست را تنها در فعال شدن تشکل های دانشجویی عنوان و تصریح کرد: تنها راه این است که تشکل های دانشجویی از این حالت سستی و گوش به فرمان بودن رئیس دانشگاه خارج شوند و روحیه مطالبه گری و آرمان خواهی را در خود زیاد کنند، چرا که مهم براورده شدن منویات رهبر معظم انقلاب است، نه خواسته های رئیس دانشگاه.
کرسی های واقعی در هیچ دانشگاهی برگزار نمی شود / عدم رضایت رهبری از برگزاری کرسی ها
حجت الاسلام ابراهیمیان، مسئول نهاد رهبری در دانشگاه های آزاد استان مازندران نیز با بیان اینکه برگزار نشدن کرسی های آزاد اندیشی مختصی دانشگاه های آزاد نیست و همه دانشگاه ها تقریبا دارای این مشکل هستند، بیان داشت: کرسی های آزاد اندیشی به آن معنای واقعی هنوز در هیچ یک از دانشگاه ها برگزار نشده است.
وی افزود: حاج آقا محمدیان مسئول نهاد رهبری در دانشگاه ها سال گذشته گزارشی از برگزاری 100 کرسی آزاد اندیشی را خدمت مقام معظم رهبری بردند و وقت گزارش آقای محمدیان تمام شد، حضرت آقا فرمودند: مورد نظر من هیچ یک از این کرسی ها نبود و این کرسی ها به آن معنای واقعی، واقعا آزاد اندیشی نیستند.
ابراهیمیان ادامه داد: مقام معظم رهبری در آن جلسه به آقای محمدیان فرمودند: شما باید کرسی واقعی را راه اندازی کنید که در آن فکر و اندیشه تولید شود و در آن اندیشه آزاد وجود داشته باشد.
وی تصریح کرد:در ترم گذشته در واحدهای دانشگاه آزاد، جلساتی به نام کرسی برگزار شد که کم هم نبودند؛ اما به معنای واقعی کرسی نبود.
ابراهیمیان با بر شمردن دلایل این امر ادامه داد: یک مشکل این است که هنوز اساتید آن آمادگی کامل را به لحاظ روحی و روانی پیدا نکرده اند و همچنان احساس امنیت کامل نمی کنند و فکر می کنند که اگر آزادانه سخن بگویند دانشگاه با آنها برخورد می کند.
مسئول نهاد رهبری در دانشگاه های آزاد مازندران افزود: مشکل دیگر این است که ما هنوز به معنای واقعی استاد صاحب نظر پیدا نکردهایم و این در حالی است که تشکل ها دانشجویی که بازوی اجرایی این کار هستند در بیشتر مواقع امادگی خود را اعلام می کنند، اما استادی را پیدا نمی کنند که در موضوع مورد نظرشان صاحب نظر باشد و این یکی از موانع بزرگ در سر راه کرسی های آزاداندیشی است.
وی در ادامه با اشاره به نقش نهاد رهبری در برگزاری کرسی ها تصریح کرد: نهاد رهبری بانی اصلی برگزاری کرسی های آزاد اندیشی است و واقعا می تواند نقش مهمی در برگزاری آنها داشته باشد.
ابراهیمیان تاکید کرد: برای اینکه این کرسی ها در یک فضای باز و آزاد برگزار شود، نهاد می تواند نقش راهنما، مشاور و همکار داشته باشد و مباحث اجرایی نیز باید تحت نظارت نهاد و بر عهده تشکل های دانشجویی و اساتید باشد.
در پایان باید گفت، وقتی در یک نیمترم تحصیلی تنها یک کرسی آزاد اندیشی برای تقریبا 100 هزار دانشجو برگزار میشود، باید به فکر فرو رفت که مگر رهبر معظم انقلاب بارها و بارها دستور ندادهاند که همه خود را درگیر برگزاری این کرسیهای آزاداندیشی کنند؟/235ت1/***