روح الله سهرابی در گفتگو با خبرنگار سینما و تلویزیون "خبرگزاری دانشجو"، در پاسخ به اینکه مرز بین نقد و انتقاد با تخریب و سیاه نمایی را چگونه میتوان مشخص کرد گفت: تعیین مرز مشخص بین نقد و تخریب به نوع نگاه خود ما باز میگردد هم زمان که فیلم را میتوان گفت تلخ، سفید و یا نقادانه است.
وی تاکید کرد: مرز مشخص قبل از هر چیز انصاف است یعنی انصاف خود مخاطب یا نقاد مهم است.
سهرابی با اشاره به اینکه اصول تعیین فیلم سیاه مشخص است، اظهار داشت: اگر تمام سفیدیها، امیدواریها، روشنیها و وجوه مثبت جامعه را کنار بگذاریم و صرفا به موضوعات منفی بپردازیم، بدون اینکه هیچ راهکار و برون رفتی از مشکلات نشان ندهیم؛ این همان حدودی است که سیاه نمایی در آن در حال اتفاق است.
این کارگردان سینما در ادامه با اشاره به مشکل بزرگ سینمای ایران و ضعف ساختاری آن افزود: در سینمای ایران علی رغم تمام تلاشهایی که صورت میگیرد همچنان بیبرنامگی خاصی وجود دارد. یه دلیل ذات چموش سینما چه بسا، مواردی اتفاق بیفتد که همان بیبرنامگی تلقی شود.
وی تصریح کرد: اگر شفاف به مقوله فیلم نامه رسیدگی شود، و قوانین و اصول به صورت صریح مشخص باشد، فیلم ساز هم تکلیف و وظیفه خود را میداند. این طور نباشد که در زمان ارائه فیلم نامه یک قواعدی مهم باشد در زمان تولید ممیزیهای دیگر تعریف شود و این چند گانگی بر تولید و ارائه یک اثر هنری حاکم شود.
سهرابی یادآور شد: فیلمهایی که از خطوط و اصول اساسی مشخص عبور کرده و قوانین را رعایت نمیکنند باید با آنها برخورد شود.
وی خاطر نشان کرد: به نظرم بهتر است قبل از صرف هزینه شخصی یا بودجه بیت المال برای یک اثر، به یک چارچوب معلوم و مشخصی برسیم که همه طرفین تکالیف و وظایفشان مشخص باشد.