یادداشت/
«خبرگزاری دانشجو»-حجت‌الاسلام حمید قربانی؛ در طول سال با انجام فعالیتهای روزانه، مشغولیات روزمره و رسیدگی به امور معیشت، بسیار اتفاق می‌افتد که از یاد خدا و معاد و ... غافل شده سرگرم امورات مادی و دنیوی می‌شویم، تلنگری لازم است تا ما را از غفلت بدر آورده متذکر خدای تعالی نماید، روح آلوده از معصیت و خطا و دربند آمال دنیوی را جلا داده و پاک و مطهر نماید، تا محبوب حضرت حق قرار گیریم: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ(بقره/ 222).
خداوند متعال توبه کنندگان و پاکان را دوست دارد اگر محبوب خداوند متعال شویم گره از کارمان گشوده می‌گردد و الا همچنان غرق در ابتلائات مادی بوده و دور از حقایق.
توبه یعنی بازگشت به رحمت خدا، هر زمانی می‌توان توبه کرد اما گاهی از اوقات نسیم رحمت الهی می‌وزد که می‌بایست خود را در معرض این نسیم قرار داد تا از این رحمت الهی بهره‌مند گردیم:
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «إنَّ لِرَبِّکُم فِی اَیَامِ دَهرِکُم نَفَحَاتٌ اَلا فَتَعَرَّضُوا لَهَا؛ برای پروردگار شما در دوران زندگی شما نسیمهایی (لحظههای بسیار سودمند و مغتنم) روی میآورد، خودتان را در معرض آن نسیمها (لحظههای سودمند) قرار دهید و استفاده شایان ببرید.
در حدیث دیگر که حدیث قدسی است، خداوند به حضرت داود علیه السلام چنین وحی کرد: «اِنَّ لِله فِی اَیَّامِ دَهرِکُم نَفَحَاتٌ اَلا فَتَرَصَّدُوا لَهَا»؛ همانا برای خداوند در دوران زندگی شما نسیمهایی (لحظههای سودمندی) است، بدانید و مترصد این لحظهها باشید و آنها راهوشیارانه و با جدیت به‌دست آورید.
گفت پیغامبر که نفحتهای حـق انـدریـن ایـام مـی‌آرد سـبـــق
گوش و هش دارید این اوقات را در ربایید این چنین نفحـات را
ماه رجب و ایام البیض یکی از همین زمانهای وزیدن رحمت الهی است چه خوب است از این فرصت استفاده کرده با حضور در جمع معتکفان، فارغ از هم و غم دنیا با حضرت دوست خلوت کرده، راز و نیاز و نجوی نمائیم.
اهل علم و دانش‌پژوهان گرامی وافقند که همان علمی که برای پیشبرد کمالات انسانی و اهداف دنیوی بسیار لازم و مؤثر است گاه ممکن است باعث غرور و عُجب انسان شده، او را از اوج عزت الهی به حضیض ذلت دنیوی بکشاند، فرصت ایام البیض را غنیمت شمرده خود را از این مهلکه رهانیده با خلوت نمودن با رب الارباب و روزه و دعا و استغفار و جبهه بر خاک محضرش سائیدن از تمام مهالک دنیوی نجات یابیم.
معنای لغوی اعتکاف:
اعتکاف، از نظر لغوی مصدر باب افتعال از «عکف» است، که به معنی درنگ کردن و ادامه دادن است.
معنای اصطلاحی اعتکاف:
در دین اسلام، منظور از اعتکاف آن است که شخص به منظور عبادت در مسجد متوقف شود.
زمان اعتکاف:
مهم‌ترین ایام برای اعتکاف روزهای سپید (ایام البیض) (یعنی روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم رجب) و یا ده روز آخر ماه رمضان است. البته فضیلت رمضان بیشتر است.
اما باید دانست که اعتکاف زمان اختصاصی ندارد و در هر زمانی می توان این عمل مستحبی را انجام داد و اوقات ذکر شده فقط زمان هایی است که فضیلت آن بیشتر است. تنها باید توجه داشت که اعتکاف ما در دو روزی که روزه در آن حرام است (عید فطر و عید قربان) قرار نگیرد.
اعمال اعتکاف:
1ـ نیت، 2ـ توقف در مسجد جامع شهر یا مساجد چهار گانه معروف، 3ـ کمتر از سه روز نبودن اعتکاف، 4ـ روزه دار بودن معتکف در ایام اعتکاف.
ارسال نظرات