باشگاه دانشجویان/
به گزارش «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی؛ در سالهای اخیر تعداد افرادی که در کنکور کارشناسی ارشد شرکت می کنند به شدت افزایش یافته است. به گونه ای که تعداد شرکت کنندگان در کنکور کارشناسی ارشد تفاوت چندانی با کنکور کارشناسی ندارد. موضوعی که اما تفاوت زیادی بین کنکور کارشناسی ارشد و کنکور کارشناسی در آن مشاهده می شود در برنامه پذیر نبودن کنکور کارشناسی ارشد است.
برای اینکه قضیه کمی شفاف تر شود بحث را این گونه ادامه می دهیم. در کنکور کارشناسی تعداد افرادی که که هر ساله در رشته های گوناگون پذیرفته می شوند تغییر عمده ای نمی کند. و نهایت تغییر در این است که فلان دانشگاه در فلان شهر در سالی خاص در فلان رشته ی مهندسی پذیرش دانشجو ندارد. و یا بر عکس آن؛ یعنی باز به نوعی که از قبل قابل پیش بینی نیست فلان دانشگاه در فلان سال پذیرش فلان رشته ی مهندسی را در دستور کار خود قرار می دهد. که البته این هر دو به جز در موارد خاص، تاثیر عمده ای بر روند پذیرفته شدن افراد در دانشگاه ها نمی گذارد. چرا که عددی که اضافه یا کم می شود به تعداد پذیرفته شدگان، در قیاس با تعداد کلی پذیرفته شدگان در سطح کشور در آن رشته معمولا قابل صرف نظر کردن است. اما داستان در کنکور کارشناسی ارشد کاملا متفاوت است. چرا که گستره ی رشته ها بسیار وسیع تر از مقطع قبلی است. و از طرفی گستره ی دانشگاه های ارائه دهنده ی هر رشته بسیار محدود تر از مقطع قبلی ست. و از طرفی دست شرکت کنندگان نیز به یک معنا بسیار بسته تر است چرا که از ابتدا و قبل از کنکور بایستی رشته ی مورد امتحان خود را انتخاب کنند.
به عبارتی در کنکور کارشناسی تمام شرکت کنندگان در یک گروه مشخص بایستی منابعی یکسان را مطالعه کنند. و در بدترین شرایط در یکی از زیر گروه های این گروه فلان درس ضریبی متفاوت با یک زیر گروه دیگر دارد. که باز در کلیت قضیه ایرادی ایجاد نمی کند. و از طرفی خیلی از شرکت کنندگان خود هنوز به قطعیت نسبت به رشته ی دانشگاهی شان نرسیده اند. و از زاویه ای دیگر دست شان نیز بسیار باز است و هیچ محدودیتی در انتخاب رشته پس از اعلام نتایج اولیه ندارند. اما در کنکور کارشناسی ارشد اگر کسی می خواهد فلان رشته را امتحان بدهد دیگر نمی تواند رشته ی دومی را امتحان بدهد – به جز یک رشته ی شناور-. حال اگر این رشته ای که شخص برای آن سرمایه گذاری کرده و بعضا یک یا دو سال از عمرش را – حتی بیشتر- صرف مطالعه در آن حوزه کرده و از قضا یکی دو دانشگاه نیز بیشتر ارائه دهنده ی آن نیستند دچار تغییرات غیر قابل پیش بینی شود عملا مسیر زندگی آن شخص دچار انحراف خواهد شد.
این روند اتفاقا در فرایند کنکور کارشناسی ارشد بسیار متداول است. چرا که در بسیاری از رشته ها در سالهای مختلف ظرفیت پذیرش و تعداد دانشگاه های پذیرنده تغییرات عمده ای می کند. و این تغییرات عمده عملا فضایی غیر قابل پیش بینی را برای شرکت کنندگان بوجود می آورد.
اما مطالبه جدی و معقولی که در این حوزه می توان از مسئولان امر داشت در یک حرکت ساده و بسیار عمل پذیر خلاصه می شود. به چه معنا؟ به این معنا که هر ساله در جریان کنکور کارشناسی ارشد ظرفیت دانشگاه ها در رشته های مختلف چند روز پس از اعلام نتایج ابتدایی یعنی در حدود اواخر اردیبهشت ماه اعلام می شود. و در این هنگام، یک باره افراد در مقابل عمل انجام شده قرار می گیرند و متوجه می شوند برای مثال، در رشته ای که آنها امتحان داده اند یکی از دو دانشگاهی که در گذشته ارائه دهنده ی این رشته بوده اصلا پذیرش ندارد و این یعنی افت ارزش رتبه ی داوطلب و این یعنی به هدر دادن یک سال تلاش جدی شرکت کننده. اما اگر همین اعلام ظرفیت ها در ایامی که داوطلبان در حال شروع فرآیند آماده سازی خود برای کنکورند اتفاق بیافتد ماجرا کاملا متفاوت خواهد شد؛ و دیگر داوطلبان در رشته هایی که قرار است در آن سال پذیرش نداشته باشند و یا افت چشمگیر دارند وقت خود را تلف نخواهند کرد. بنابراین اگر این اعلام ظرفیت ها در ابتدای تابستان و در زمان شروع ماراتن کنکور اتفاق بیافتد، شاید چند میلیون نفر ساعت وقت صرفه جویی شود و یا به عبارتی زندگی جوانان بسیاری بازی گرفته نشوند.
*علی کرد- فعال دانشجویی دانشگاه سیستان و بلوچستان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات