احداث دومین «مدرسه کسب و کار» کشور در مشهد

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، علت تشکیل «مدرسه کسب ‌و کار دانشگاه فردوسی مشهد» جهت دادن دانش‌آموزان و دانش‌جویان سال‌های اول به سمت مسیری است که در آن بتوانند ذهن خود را در جهت انتخاب آینده‌ای موفق‌تر منسجم کنند که در این مسیر دست‌یابی به منابع اقتصادی ناشی از کارآفرینی و تسخیر عرصه‌های نو ارزش تلقی می‌شود.

چنین طرز تلقی از دنیای پیرامون، ذهن آن‌ها را دگرگون کرده و آن‌ها را به سمت خلق ایده‌های نو، استقلال اقتصادی و کسب موفقیت شتاب می‌دهد. مدرسه‌ کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد، قصد دارد افرادی تربیت کند که بتوانند در آینده‌ خود، به‌سمت تبدیل شدن به موفق‌ترین کارآفرینان و دارندگان کسب‌ و کارهای نوآور و خلاق شتاب بگیرند و در یک کلام با کمک اساتید و مربیان این حوزه به یک «تحول عمیق» در خود دست بزنند.

جمعی از اساتید رشته‌های مختلف دانشگاه، به‌ همراه تعدادی از کارآفرینان برتر کشور، برنامه‌ای را طراحی کرده‌اند که بیش از آن‌که در قالب درس و کلاس باشد، به شکل فعالیت‌های جمعی، کار تیمی و بازی‌های پرورش دهنده‌ خلاقیت، بر نحوه تفکر و نوع نگاه فرزندان این مرز و بوم تاثیر خواهد گذاشت.

این مطالب بخشی از سخنان علی مهرکیش، مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی و دانشجوی دکترای این دانشگاه در رابطه با مدرسه کسب و کار می‌باشد که با توجه به اهمیتی که احداث چنین مدرسه‌‌هایی در دنیا دارد بر آن شدیم تا با وی در رابطه با چگونگی و علت احداث این مدرسه به گفتگو بنشینیم.

علی مهر کیش در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در مشهد، در رابطه با مدرسه کسب و کار که حدود یک ماه است در دانشگاه فردوسی راه اندازی شده است، گفت: با توجه به این‌که نمونه‌های موفقی از راه اندازی مدرسه کسب و کار در کشورهای مختلف را مشاهده کرده‌ایم، تصمیم گرفتیم در دانشگاه فردوسی مشهد نیز اقدام به راه اندزی چنین مدرسه‌ای کنیم.

وی با اشاره به این‌که امسال برای نخستین بار اقدام به جذب دانش آموزان ۱۲ تا ۱۷ سال کردیم، تصریح کرد: در این کلاس‌ها هم دانش آموزان دختر و هم دانش آموزان پسر به صورت مجزا حضور یافته و سرفصل‌هایی که در نظر گرفته‌ایم را می‌گذراند.

مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد در رابطه با روند ثبت نام این دانش آموزان، بیان کرد: ابتدا یک طرح استعدادی یابی در مدارس مشهد پیش بینی و بر اساس این طرح ۲۰ هزار دانش آموز را تحت پوشش قرار دادیم و از این تعداد حدود ۳۰۰ نفر را انتخاب و در نهایت برای ۱۰۰ دانش آموز به همراه والدین آنان همایشی برگزار کردیم تا به آنان بگوییم که روند کاری ما به چه شکل است و قرار است، چه کنیم و در نهایت طی انجام یک مصاحبه حدود ۳۰ نفر را برگزیدیم.

مهرکیش با بیان این‌که تاکید ما بر این بود که ابتدا کار را کوچک آغاز کنیم تا بتوانیم یک ارزیابی داشته باشیم، خاطرنشان کرد: قرار بر این بود که از دانش آموزان هزینه دریافت کنیم؛ اما در نهایت ۸۰ درصد از هزینه دانش آموزان را بورس دانشگاه و از آنان مبلغ بسیار کمی دریافت کردیم.

وی با اشاره به این مطلب که ۵۰ درصد از این دانش آموزان از مناطق محروم گزینش شده‌اند، بیان داشت: البته از نظر فرهنگی غربالگری شده‌اند تا آمایش یکدستی داشته باشند.

مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد در رابطه با علت راه اندازی این مدرسه گفت: از آنجا که بسیاری از دانش آموزان هنگام ورود به دانشگاه فریز می‌شوند؛ به طوری که یک دانش آموز ۱۸ ساله در حد یک نوجوان  ۱۴ ساله و پس از خارج شدن از دانشگاه نیز یک جوان ۲۲ ساله در حد یک نوجوان ۱۴ ساله توانمندی دارد، تصمیم گرفتیم با احداث این مدرسه اطلاعات آنان را افزایش دهیم.

جهت احداث این مدرسه ۶ سال کار تحقیقاتی انجام دادیم/ آموزش ۵ دسته مهارت در مدرسه از ارتباط موثر گرفته تا کسب و کار 

مهرکیش افزود: بر اساس برنامه‌ای که حدود شش سال طرح ریزی آن به طول انجامیده تصمیم گرفتیم مجموعه مهارت‌هایی که یک نفر هنگام ورود به یک شغل نیاز دارد صرف نظر از این که تصمیم دارد چه کاره شود را شناسایی و به آنان آموزش دهیم.

وی ضمن بیان این نکته که مهارت‌های مورد نظر را در پنج دسته تقسیم کرده‌ایم، تصریح کرد: دسته اول این مهارت‌ها، مهارت ارتباط موثر است که در این کلاس به دانشآموز می‌آموزیم که چگونه با دیگران وارد مذاکره شوند و بتواند یک فعالیت تیمی انجام دهد.

این دانشجوی دکترای دانشگاه فردوسی مشهد دسته دوم را مهارت حل مسئله نامید و بیان داشت: در این کلاس چالش‌هایی را برای دانش آموز ایجاد می‌کنیم و از آنان می‌خواهیم که این چالش‌ها را برطرف کنند تا در حل چالش توانمند شوند.

مهر کیش با اشاره به این موضوع که خلاقیت و نوآوری دسته سوم مبانی آموزشی مدرسه است، خاطرنشان کرد: در این کلاس به دانش آموز نشان می‌دهیم که چگونه می‌توان ایده سازی کرد و جریان فکری راه انداخت.

مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد بیان داشت: آشنایی با مشاغل مختلف از دیگر سرفصل‌های آموزشی این مدرسه است که سعی می‌کنیم در این کلاس‌ها از افراد موفق در زمینه‌های مختلف به صورت حضوری و یا ویدئو کنفرانس دعوت می‌کنیم تا به دانش آموزان بگویند هنگامی که در سن نوجوانی بودند چه می‌کردند و به چه می‌اندیشند.

وی سواد جهانی را از جمله سرفصل‌های آموزشی آشنایی با مشاغل دانست و گفت: برای افزایش سواد جهانی دانش آموزان، از دانشجویان خارجی که در دانشگاه فردوسی تحصیل می‌کنند دعوت کردیم تا در رابطه کشور خود سخنرانی کنند.

این دانشجوی دکترای دانشگاه فردوسی مشهد افزود: دسته پنجم سرفصل‌های ما مهارت‌های کسب و کار است که در این کلاس به دانش آموزان مفاهیمی مانند سود، ضرر و غیره را می‌آموزیم و از آنان می‌خواهیم مدلی را طراحی و در حضور یک سرمایه گذار واقعی و یا فرضی طرح خود را برای فروش توضیح دهد.

مهرکشی با بیان این مطلب که در کنار این کلاس‌ها بازدیدهایی را برای آنان فراهم می‌کنیم، خاطرنشان کرد: همچنین از آنان خواسته شده در کنار انجام دادن تکالیف مربوطه، هفته‌ای یک بار دست والدین خود را ببوسند همچنین کمپین یک صفحه قرآن در هفته و یک صفحه کتاب در روز را در کنار این سرفصل‌ها گنجانده‌ایم.

وی ادامه داد: اين دوره به اقتضای سن مخاطبان آن كه گروه‌های نوجوان و دانش آموز  می‌باشد، در محيط شاد و دوستانه، منطقی و انتقادی، ورزشی، علمی و جستجوگرانه اجرا خواهد شد و تلاش بر این است که مفاهیم آموزشی به صورت محدود با استفاده از روش‌های آموزشی مستقیم مانند کلاس به شرکت‌کنندگان منتقل شود و قسمت عمده‌ آموزش با استفاده از روش‌های غیرمستقیم نظیر بازی‌های خلاقيت و كسب و كار، شركت در شبيه‌سازی‌های مجازی و کار تیمی روی ایده و طرح تجاری و غیره صورت پذیرد.

این دانشجوی دکترا دانشگاه فردوسی مشهد برنامه شبیه سازی کسب و کار را از دیگر فعالیت‌های این مدرسه جهت افزایش مهارت دانش آموزان دانست و ابراز داشت: در این برنامه دانش‌آموزان در محیط بازی مديريتی و در قالب گروه‌های چهار و یا پنج نفره، حضور و فعالیت در یک شهرک شبيه‌سازی شده‌ تولیدی را در مدت زمان پنج ساعت تجربه می‌کنند.

مهرکیش افزود: در این بازی نقش‌های مختلفی از جمله تولید کننده، واسطه، سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر، تأمین‌کنندۀ مواد اولیه، بانک، بورس کالا، پلیس، دادگاه تجاری و غیره طراحی شده است و دانش‌آموزان در این بازی با بسیاری از مسائل، فرصت‌ها، چالش‌ها و مشکلات کار کردن در یک محیط کسب و کار واقعی مواجه شده و برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و اقدام‌ را در یک محیط رقابتی تجربه می‌کنند و در پایان بازی گروه‌هایی که بتوانند بیش‌ترین سود را کسب کنند به عنوان برندگان بازی شناخته می‌شوند.

مهمترین خروجی مدرسه توجه به توسعه فردی است

وی در ادامه یکی از مهمترین خروجی‌های این مدرسه را توسعه فردی عنوان و خاطرنشان کرد: در این فرآیند دانش آموزان با استعدادهای خود در زمینه‌های شغلی مختلف آشنا می‌شوند و کشف می‌کنند که در چه شغلی بیشتر استعداد دارند.

مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد افزود: این امر سبب شده دانش آموزان بیش از پیش به تحصیل علاقه‌مند ‌شوند؛ زیرا آینده روشنی را پیش روی خود می‌بینند و به این نتیجه می‌رسند که برای رسیدن به این آینده باید بدوند و تلاش کنند به طور مثال دانش آموزی رئیس جمهور شدن را برنامه زندگی خود دانسته است و دیگری آشپز شدن را به عنوان شغل آینده خود شناسایی کرده است.

مهرکیش با بیان این‌که این دوره در سه سطح برگزار خواهد شد، تاکید کرد: این سه سطح در سه تابستان برگزار خواهد شد؛ البته در طول سال نیز با دانش آموزان در ارتباط خواهیم بود و هر ماه یک دوره سه روزه را برای آنان برگزار خواهیم کرد.

وی ضمن اشاره به این مطلب که در این مدرسه حدود ۴۰ منتور(مرشد)، مربی و کادر اجرایی فعال هستند، خاطرنشان کرد: یک دیگر از اقداماتی که انجام می‌دهیم تهیه یک پرونده رشد برای دانش آموزان است به طوری که که از آنان فیلم برداری می‌کنیم و در نهایت هم فیلم و هم پرونده را در پایان دوره در اختیار والدین قرار می‌دهیم تا آنان بدانند فرزندان‌شان از چه سطحی به چه سطحی رسیده‌اند و بدانند لیست علائق فرزندان‌شان چیست؟.

سرمایه گذاری در مدرسه کسب و کار هزینه بردار؛ اما پر سود است

مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد در بخش دیگری از سخنان خود ضمن تاکید بر این‌که سرمایه گذاری در این امر هزینه بردار و در عین حال پر سود است، گفت: یکی از مشکلاتی که در این مسیر داریم جذب سرمایه گذار است، البته با ارگان‌های مختلف در این رابطه وارد مذاکره شده‌ایم که کافی نیست و همین جا از تمامی سرمایه گذارانی که علاقه‌مند به سرمایه گذاری در این حیطه هستند می‌خواهم که وارد عمل شوند، زیرا قطعا سرمایه گذار پر سودی خواهد داشت.

مهرکیش سرمایه گذاری در چنین طرح‌هایی را جزو سرمایه گذاری‌های نو دانست و افزود: به طور مثال شهرداری می‌تواند در تبلیغات شهری به ما کمک کند، کمیته امداد در بورس کردن دانش آموزان و دانشجویان و دانشگاه در تهیه مکان می‌کنند کمک کار مدرسه باشد.

این دانشجوی دکترای دانشگاه فردوسی مشهد در پاسخ به این پرسش که آیا این مدرسه نمونه دیگری در کشور دارد یا خیر، خاطرنشان کرد: دانشگاه شریف تهران نیز چند سالی که چنین مدرسه‌ای را دایر کرده که بیشتر در زمینه دانشجویی آن فعال است و تعداد دانش آموزان آنان بسیار محدود است؛ اما در حال حاضر ما با دانش آموزان بیشتری آغاز کردیم و همچنین محتوای متفاوت‌تری را نیز ارائه می‌دهیم.

ابتدای مهر ماه وارد فاز دانشجویی خواهیم شد

وی ادامه داد: البته از مهر ماه سال جاری در زمینه دانشجویی و با سطحی بزرگ‌تر وارد عمل خواهیم شد؛ زیرا طی تحقیقاتی که کردیم مشخص شد حدود ۱۰ درصد از دانشجویان دانشگاه شریف پس از ثبت نام یا انصراف  و یا تغییر رشته می‌دهند چرا که از رشته خود ناراضی‌اند به همین دلیل با گذاشتن کلاس در مهر ماه درصددیم این نارایتی را در دانشجویان ورودی جدید کاهش دهیم.

 مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: چنانچه بتوانیم تعداد دانش آموزان و دانشجویان را طی سه تا چهار سال آینده به ۱۰۰۰ نفر برسانیم به استاندار خوبی رسیده‌ایم.

مهرکیش در رابطه با آینده این طرح ابراز داشت: یکی از برنامه‌های جدی مدرسه بین‌المللی کردن آن است که برای این منظور با پردیس بین الملل دانشگاه نیز وارد مذاکره شده‌ایم.

وی افزود: در ایران حدود ۲۵ هزار و در مشهد حدود ۱۴ هزار دانشجوی غیر ایرانی تحصیل می‌کنند که با توجه به این‌که هر دانشجوی خارجی یک سرمایه است می‌بایست از این سرمایه استفاده کنیم.

این دانشجوی دکترا بیان کرد: برای جمع کردن و افزایش این تعداد دانشجوی خارجی می‌توان به کشورهای مختلف رفت و برای آنان کارگاه‌هایی با محوریت مدرسه کسب و کار برگزار کرد و ایران و حتی دانشگاه فردوسی را به آنان معرفی کرد تا این افراد برای ادامه تحصیل به این کشور بیایند.

مهرکیش تبادل فرهنگ میان کشورهای مختلف را یکی از نتایج این کار دانست و گفت: امروز برندهای مطرح دنیا در این زمینه وارد منطقه ما شده‌اند و این عجیب است که چرا ایران در این زمینه وارد عمل نشده است؟!.

 مدیر مدرسه کسب و کار دانشگاه فردوسی مشهد تاکید کرد: کشورهایی مانند عربستان، اردن، ترکیه و روسیه از نظر شاخصه‌های ارتقاء مهارت فردی از ایران بالاتر هستند و این مسئله به دلیل این است که بر روی مهارت‌های فردی نیروی انسانی خود بسیار کار می‌کنند که چنانچه ما نیز وارد این عرصه نشویم از آنان عقب خواهیم ماند.