گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛برجام دستاورد دوساله مذاکرات هسته ای دولت تدبیر و امید بحث برانگیز شد و این بار با نام پروژه نفوذ آمریکا در ایران خود را مطرح کرد. پروژه ای که در سخنرانی های مقام معظم رهبری نیز بر روی آن تأکید شد و در دیدار با فرماندهان سپاه پاسداران با اشاره به نیت شوم دشمنان سلطه گر برای بازگشت و نفوذ در ایران اسلامی فرمودند: در زمینه سیاسی نیز بیگانگان به دنبال نفوذ در مراکز تصمیم گیری و اگر نشد نفوذ در مراکز تصمیم سازی هستند که در صورت تحقق این توطئه، جهت گیری ها، تصمیمات و حرکت عمومی کشور بر اساس خواست و اراده بیگانگان تنظیم و اجرایی خواهد شد.
ما در این مجال به بررسی این سوال می پردازیم که آیا صرفا هدف ایالات متحده از مذاکره با ایران ایجاد خلل در برنامه هسته ای بوده است ویا اهدافی فراتر از این در راهبرد آمریکا وجود دارد؟ در پاسخ به این پرسش با توجه به گذشته ای نه چندان دور از اتفاقات منطقه و جهان ذکر نکات زیر ضروری است:
۱-آمریکا در شرایطی پشت میز مذاکره با ایران نشست که قبل از آن شدیدترین تحریم های اقتصادی در طول تاریخ را علیه جمهوری اسلامی وضع کرد و در این باره به اجماع جهانی رسید اما با این وجود نه تنها برنامه هسته ای ایران متوقف نشد بلکه روز به روز ابعاد وسیع تری به خود گرفت.
۲-در شرایط منطقه ای نیز نفوذ ایران در غرب آسیا هر روز گسترش یافت تا جایی که برای حل بحران های منطقه نقش ایران بسیار تعیین کنده و راهبردی بود از جمله در قضیه سوریه.
۳-جمهوری اسلامی با تقویت جبهه مقاومت به ویژه حماس و حزب الله امنیت رژیم صهیونیستی را به کلی به خطر انداخت تا جایی که این رژیم جعلی مجبور به آغاز جنگهایی علیه جبهه مقاومت شد و در تمامی این جنگها به اهدافش دست نیافت.
۴-آمریکا با حمله به افغانستان و عراق عملا پس از گذشت چند سال در نتیجه عدم دستیابی به اهدافش در هر دو جبهه مجبور به خروج کامل از عراق و کاهش نیروهای خود در افغانستان شد به گونه ای که صدام حسین دشمن خونین ایران سرنگون و زمینه روی کار آمدن دولت شیعی در عراق (که به جمهوری اسلامی نزدیک بود) فراهم گردید و همچنین شکست در این دو جنگ سبب کاهش اعتبار دولت آمریکا در افکار عمومی داخل و خارج از ایالات متحده شد. این عوامل نشان دهنده افزایش قدرت نفوذ ایران و کاهش اقتدار منطقه ای و جهانی امریکاست که باعث شد کشوری چون ایالات متحده تن به مذاکره با جمهوری اسلامی دهد.ازطرفی دولت فعلی آمریکا قصد داشت با جلب نظر افکار عمومی در داخل این کشور پیروزی در توافق هسته ای رابه اسم خود ثبت کرده و از این جهت بتواند در رقابت های انتخاباتی امتیاز بیشتری کسب کند.
اما سوال دیگر آنکه در پروژه نفوذ، آمریکا چه اهدافی را در قبال ایران دنبال می کند؟ با توجه به سخنان مقامات آمریکایی پس از توافق نکات زیر نشان دهنده راهبرد جدید آمریکا در قبال ایرام پس از اجرای برجام است:
۱--از بین بردن روحیه انقلابی در بین مردم ایران و تلاش برای جلب افکار عمومی به این سمت که مشکلات تنها با نگاه به غرب به ویژه آمریکا حل خواهد شد.
۲-- ایجاد اختلاف بین دولت و حاکمیت ، بین قوه مجریه و مجلس و بین آحاد مختلف مردم
۳- ایجاد تغییر در رویکرد کشورهای منطقه به ویژه کشورهای حاضر در خط مقاومت در قبال جمهوری اسلامی
۴-تضعیف روحیه مسلمانان و همه مظلومان جهان با این نگاه که حتی جمهوری اسلامی نیز که پرچم دار مبارزه با آمریکاست تن به سازش داده است.
۵- تامین امنیت رژیم صهیونیستی با کاهش قدرت سیاسی و نظامی ایران و جبهه مقاومت در منطقه
۶- اختلاف افکنی میان مذاهب شیعه و سنی و اداره گروه های تروریستی به جای مبارزه با آنهاو ایجاد ناامنی دایمی در منطقه عرب آسیا.
۷- تضعیف رشد علمی ، صنعتی و اقتصادی برای وابستگی به غرب و جلوگیری از دستیابی ایران به تکنولوژی برتر روز دنیا
۸-نفوذ در رسانه ها و مطبوعات داخلی برای تشکیل دوباره روزنامه های معاند با نظام با هدف نفوذ نرم و ایجا فتنه ای جدید.
۹- دست یابی به اشخاص و مکان های امنیتی و نظامی کشور به منظور برآورد قدرت نظامی و بازدارندگی ایران و در صورت لزوم حمله به کشور در کمترین زمان و با حداقل تلفات و خسارات ممکن
۱۰- افزایش قدرت افراد ، گروه ها و جریان های غرب گرا در درون نظام با هدف براندازی سریع نظام جمهوری اسلامی .
مسلما همه این اقدامات با هدف تهی کردن ساختار نظام از محتوای ارزشی آن صورت می گیرد.پس آنچه در این زمان بسیار حائز اهمیت است هوشمندی و بصیرت تمامی مسئولان نظام و آگاهی مردم برای شناخت و مقابله با نقشه های شوم استکبار جهانی است و قطعا غفلت از این موضوع ضربه های جبران ناپذیری را به ساختار نظام اسلامی خواهد زد.
*محمدرضا شفیع زاده- فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.