یکی از دانشجویان پرستاری در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص اعتراض این دانشجویان به برگزاری دوره های شش ماهه آموزش کمک پرستار و جذب آنها در بیمارستانها به جای پرستاران گفت: ریشه گرفتن این همه کمک بهیار در درآمدزایی آن است که برای مسئولان مربوطه دارد چرا که در ابتدا از هر نفر 5 میلیون تومان می گرفتند و پس از مدتی به 3 میلیون تومان کاهش پیدا کرد تا کسانی که میخواهند در این دوره آموزشی ثبت نام کنند توانایی پرداخت مالی حداقلی را داشته باشند ضمن اینکه به آنها تضمین داده میشود پس از گذراندن این دوره شش ماهه حتما در بیمارستانها جذب خواهید شد.
وی در ادامه گفت: علی رغم این که جامعه پرستاری معترض صددرصد چنین کاری است اما در شهرستانها اجرایی شده است هم چنین مطلع شده ایم که به ارگان هایی مثل کمیته امداد گفته اند جوانهایی که تحت پوشش شما هستند با هزینه خود در دوره های آموزشی شش ماهه ثبت نام کنید و ما نیز تضمین استخدام آنها را میدهیم.
این دانشجوی پرستاری با تاکید براینکه پرستاری در ایران قدمت زیادی دارد خاطر نشان کرد: اما متاسفانه امروز نگاه جامعه به پرستار مثل کسی است که آمپول زنی بلد است و زیر مریض را عوض میکند کسانی که اینگونه فکر میکنند فقط یک روز در کنار دانشجوی پرستاری قرار گیرند تا بفهمند او تمامی علوم پایه ای که یک پزشک میخواند را باید یاد بگیرد و شاید یک پزشک نشود اما تمام درسهایی که یک پزشک میخواند را پرستار هم باید در حد خود بخواند.
وی در خصوص وضعیت دانشجویان پرستاری گفت: این دانشجویان کسانی هستند که به عشق این کار حتی چند سال پشت کنکور میمانند و یا با رتبههای بسیار خوب که میتوانند پزشکی را بزنند اما پرستاری را انتخاب میکنند حالا وقتی میبینیم کسی با هر سطح معلوماتی تنها با پرداخت پول درسی که ما 4 سال برایش عمر و وقتمان را صرف کردهایم در شش ماه میخواند و گویی تمام پلهای پشت سرمان خراب میشود.
این دانشجو ادامه داد: اردیبهشت ماه امسال در اعتراض به این دورهها تجمع کردیم و رئیس دانشگاه با حضور خود در جمع دانشجویان پرستاری گفت شما پرستاران آکادمیک هستید و کسانی که میبینید با این دوره ها به بیمارستانها می آیند زیردستان شما خواهند بود که فکر می کنند رئیس دانشگاه میخواست به ما دلگرمی بدهد.
وی دلیل نپذیرفتن این حرف را که کمک پرستاران زیر دست پرستاران می شوند این گونه عنوان کرد که در بیمارستان یک پرستار، بهیار و یک کمک بهیار به ترتیب دارای جایگاه هستند حالا این کمک پرستارها که در یک پروسه شش ماه تربیت می شوند و تمامی مباحثی که ما طی 4 سال می خوانیم را بریده بریده یادشان می دهند را میخواهند جای چه کسی در بیمارستان بیاورند؟ این فرد چه جایگاهی در سیستم بیمارستان دارد؟ وقتی به آنها همه چیزهایی که یک پرستار می دهد را یاد می دهند آیا نباید فکر کرد که پرستار این وسط چه کاره است؟
این دانشجوی پرستاری چنین اقدام و حرکتی را از بین بردن رشته پرستاری دانست و تاکید کرد: ما همچنان راغبیم که مخالفت خودمان را نسبت به این اقدام نشان دهیم چرا که رشته پرستاری از جمله مشاغلی است که کل زندگی شخص را تحت تاثیر قرار می دهد و واقعا سخت است که دید جامعه به پرستار و این حرفه این گونه باشد که یک دوره شش ماهه برایش کافی است.