جدا کردن عترت و قرآن از یکدیگر سبب گمراهی انسان میشود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، آیتالله سید محمد زنجانی دیروز در نشست تخصصی با موضوع مبانی تفسیر قرآن کریم از نگاه امام خمینی(ره) در دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهد و در جمع دانشجویان با بیان این مطلب که یکی از مسائل امام راحل فرق بین تفسیر و تاویل بوده است، گفت: یکی از نظرهای رایج در این زمینه در بین مفسران و گروهی از سلفیها این است؛ که تفسیر و تاویل مترادف میباشند.
وی افزود: در نظریه دوم افرادی مانند راقب اصفهانی بین تفسیر و تاویل اعم و اخص قائل شدند، این گروه معتقدند که تاویل در زمینه جملات و تفسیر در خصوص مفردات است.
آیت الله زنجانی به نظریه سوم اشاره کرد و بیان داشت: امام خمینی(ره) تفسیر را یک معنای ویژه و تاویل را یک معنای ویژه دیگر میدانند که به یکدیگر ارتباطی ندارند، تفسیر در حد گفتمان الفاظ و تاویل از حد گفتمان عادی بالاتر است که شاهد بر این مسئله آیات قرآن در سوره اعراب میباشد.
این کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: در سوره یوسف، حضرت یوسف میفرماید «من در خواب دیدم که تمام ستارگان و ماه و خورشید بر من سجده میکند»، ایشان حقیقت سلطنت خود را به صورت ماه و ستارگان در خواب دید؛ که واقعیت آن در خارج اتفاق افتاد.
وی ضمن اشاره به این مطلب که تاویل یک مسئله است که از حد ظواهر گذشته و به حقایق عالم مربوط است، که این را از برخی از روایات و خطبه حضرت علی(ع) میبینیم، گفت: تاویل آیات الهی را جزء خدا و آنان که با او ارتباط دارند، نمیدادند.
آیت الله زنجانی با تاکید بر این مطلب که بین تفسیر و تاویل تفاوت است، بیان کرد: ما حق تفسیر موارد را داریم؛ اما تاویل حق معصومین است؛ که فهمیدن تفاوت بین این دو کلید خیلی از مسائل است.افرادی که با این حقایق آشنایی ندارند سعی در جدایی عترت و قرآن از یکدیگر را دارند که جدایی این دو باعث گمراهی میشود و نمیتوانیم به خیلی از استدلال ها پاسخ دهیم.
این کارشناس مسائل مذهبی ضمن اشاره به این مطلب که اگر توحید در وجود انسان مجسم شود، نشانهای از خلوص نیت و در این زمان توحید واقعی در شما ایجاد شده است، تصریح کرد: باید توجه داشت، فقط رسیدن به علم به منزله دست یافتن شما به توحید نیست؛ بلکه تسلیم و خضوع در برابر آنچه میدانید است.
وی با بیان این مطلب که آنان که در مسائل و احکام اشکال میکند در حقیقت در توحید اشکال دارند و خدا را نشناختهاند، خاطرنشان کرد: از عالم غیب اطلاعات در حد ظن است؛ بنابراین چون به جوانب احاطه ندارید، پس حق قضاوت ندارید.