به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، آیتالله سید محمد زنجانی دیروز در نشست تخصصی با موضوع مبانی تفسیر قرآن کریم از نگاه امام خمینی(ره) در دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهد و در جمع دانشجویان با بیان این مطلب که یکی از مسائل امام راحل فرق بین تفسیر و تاویل بوده است، گفت: یکی از نظرهای رایج در این زمینه در بین مفسران و گروهی از سلفیها این است؛ که تفسیر و تاویل مترادف میباشند.
وی افزود: در نظریه دوم افرادی مانند راقب اصفهانی بین تفسیر و تاویل اعم و اخص قائل شدند، این گروه معتقدند که تاویل در زمینه جملات و تفسیر در خصوص مفردات است.
آیت الله زنجانی به نظریه سوم اشاره کرد و بیان داشت: امام خمینی(ره) تفسیر را یک معنای ویژه و تاویل را یک معنای ویژه دیگر میدانند که به یکدیگر ارتباطی ندارند، تفسیر در حد گفتمان الفاظ و تاویل از حد گفتمان عادی بالاتر است که شاهد بر این مسئله آیات قرآن در سوره اعراب میباشد.
این کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: در سوره یوسف، حضرت یوسف میفرماید «من در خواب دیدم که تمام ستارگان و ماه و خورشید بر من سجده میکند»، ایشان حقیقت سلطنت خود را به صورت ماه و ستارگان در خواب دید؛ که واقعیت آن در خارج اتفاق افتاد.
وی ضمن اشاره به این مطلب که تاویل یک مسئله است که از حد ظواهر گذشته و به حقایق عالم مربوط است، که این را از برخی از روایات و خطبه حضرت علی(ع) میبینیم، گفت: تاویل آیات الهی را جزء خدا و آنان که با او ارتباط دارند، نمیدادند.
آیت الله زنجانی با تاکید بر این مطلب که بین تفسیر و تاویل تفاوت است، بیان کرد: ما حق تفسیر موارد را داریم؛ اما تاویل حق معصومین است؛ که فهمیدن تفاوت بین این دو کلید خیلی از مسائل است.افرادی که با این حقایق آشنایی ندارند سعی در جدایی عترت و قرآن از یکدیگر را دارند که جدایی این دو باعث گمراهی میشود و نمیتوانیم به خیلی از استدلال ها پاسخ دهیم.
این کارشناس مسائل مذهبی ضمن اشاره به این مطلب که اگر توحید در وجود انسان مجسم شود، نشانهای از خلوص نیت و در این زمان توحید واقعی در شما ایجاد شده است، تصریح کرد: باید توجه داشت، فقط رسیدن به علم به منزله دست یافتن شما به توحید نیست؛ بلکه تسلیم و خضوع در برابر آنچه میدانید است.
وی با بیان این مطلب که آنان که در مسائل و احکام اشکال میکند در حقیقت در توحید اشکال دارند و خدا را نشناختهاند، خاطرنشان کرد: از عالم غیب اطلاعات در حد ظن است؛ بنابراین چون به جوانب احاطه ندارید، پس حق قضاوت ندارید.