باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛ حملات گاه به گاه و برنامه ریزی شده و همچنین موفقیت آمیز تروریست های داعش به کشور فرانسه حاکی از آن است که عواملی تحریک آمیز بین روابط این کشور و تروریست ها دارد که این کشور را به پایتخت ترور اروپا ملقب کرده است؛ از حمله به دفتر نشریه شارلی ابدو بگیرید تا حمله تروریستی در شهر لیون فرانسه و حالا بی سابقه ترین حملات تروریستی در پایتخت این کشور گواه این مدعاست.
حال به نظر شما چه عواملی باعث گشته تا تروریست‌ها به حامیان اصلی خود نیز رحم نکنند؟ قبل از پاسخ به این سوال لازم است کمی به حمایت‌های کشور برج ایفل از این تکفیری ها بپردازیم؛ پایگاه تحلیلی « گلوبال ریسرچ » در گزارشی به هفت کشوری اشاره کرد که از تکفیری‌های داعش حمایت می‌کنند که نام فرانسه نیز در میان آنها خوش می‌درخشید، طبق این گزارش کشور فرانسه از طریق تأمین سلاح برای افراط گرایان که همکاری نزدیکی با القاعده دارند از تکفیری های داعش حمایت کرده است زیرا این گروها به طور سیستماتیک به تکفیری های داعش پیوسته اند و در اختیار آنها سلاح قرار دادند.
روزنامه واشنگتن پست نیز با ارائه آماری، تعداد تروریست های فرانسوی تبار عضو داعش در اکتبر ۲۰۱۴ را حدود ۴۱۲ نفر ذکر کرد ، در حالی که افزایش ۱۲۰۰ نفر فرانسوی در سه ماهه منتهی به ژانویه ۲۰۱۵ ، فرانسه را در صدر کشور هایی قرار داد که افراطیان را به سمت سوریه و عراق گسیل داشته است.
بعد از شناخت حمایت های این کشور از این گروهک تروریستی به سراغ پاسخ پرسش خود بازمی گردیم که چرا رهبران تکفیری‌های داعش تصمیم به بریدن دسته فرانسوی خود گرفته اند؟
دلیل اول آن را می‌توان امپراطوری رسانه ای غرب دانست؛ داعش همواره به دنبال فضاهایی برای مطرح شدن درعرصه جهانی است به همین دلیل هم عملیات های خود را در نقاط حساس که بیشتر زیر ذره بین هستند انجام می دهد تا صدای آن در رسانه ها بپیچد.
در اروپا هم که انگار ارزش انسان بیش از نقاط دیگر است، شاهد این مدعا اظهار همزاد پنداری اوباما رئیس جمهور آمریکا بود که «بمب گذاری های پاریس را حمله به انسانیت دانست»؛ حتی بعد از این حملات بود که تمام بناهای معروف جهان برای ابراز همدردی با قربانیان این حادثه به رنگ پرچم فرانسه در آمد و این همه در حالی است که روز پیش از این حادثه در یک بمب گذاری مشابه در جنوب بیروت تعداد زیادی از افراد کشته می‌شوند؛ اما صدایی از مدافعان انسانیت شنیده نمی‌شود.
دلیل دوم را می توان وجود بیشترین اقلیت مسلمان در این کشور نسبت با دیگر کشور ها اروپایی دانست ؛ البته این مسلمانان همواره از دو عامل رنج می بردند، از یک طرف جامعه فرانسه آنها را به عنوان شهروند نمی‌پذیرفت و از طرف دیگر همیشه تبعیضاتی علیه آنها از سوی مقامات این کشور اعمال می‌شد.
دلیل سوم آن هم انگیزه افراطی گری ای بود که خود دولت و ملت فرانسه باعث ریشه دواندن آن در افکار و اعمال مسلمانان شدند؛ از سال ۲۰۱۲ با افزایش همزمان حملات تروریستی در این کشور ، حمله به مسلمان از سوی تندروهای فرانسوی به موازات سکوت مقامات دولتی افزایش یافت. این مسله باعث گرایش افراطی گری در بین جامعه مسلمانان فرانسه شد.
به این ترتیب؛ با وجود حملات پی در پی در این کشور و نامعلوم بودن زمان پاکسازی فرانسه از وجود تکفیری های داعش این طور به نظر می‌رسد که این کشور باید آماده آماج حملات و هجمه ضرباتی قرار بگیرد که خود در سال های گذشته تیغ آن را تیز کرده است.
علیرضا علیزاده، دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات