تعهداتی که بعد از استفاده از سهمیه تحمیل می‌شود/ سربازی اجباری ۸ ساله خانم دکترها!

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یکی از مهمترین استدلالات وزارت بهداشت در خصوص پرونده سهمیه زنان؛ تعهد آنها به اجرای این 12 سال دوره اجباری خدمت است که به صورت محضری از سوی آنها پذیرفته شده است اما پاسخ‌های آنها در این باره قابل تامل است.

بسیاری از آنچه وزارت بهداشت به عنوان تعهد سهمیه زنان به خانم دکترهای متخصص یار داده است، در نا آگاهی تمام به آنها القا شده  چرا که اساسا، گزینه سهمیه زنان را سه ماه قبل از آزمون رزیدنتی برای ثبت نام در کنکور می‌زنند و در توضیحات اینکه این سهمیه چه مسائلی را بر افراد استفاده کننده از آن در بر دارد آورده نشده است.

9 ماه پس از تیک سهمیه زنان یعنی وقتی نتایج آزمون رزیدنتی می آید این افراد باید تعهدنامه را امضا کنند؛ تعهدنامه‌ای که اگر امضا نکنند، دو سال از امتحان محروم می‌شوند و اگر امضا کنند تعهداتی را باید بپذیرند که آنها را رسما از ادامه زندگی عادی محروم می کند؛ تعهداتی که بعضا وجود خارجی نیز در تعهدنامه ندارد اما آنها مجبور به پذیرش آن می‌شوند.

عدم اجازه دایر کردن مطب يا نداشتن حق كار خصوصى، عدم اجازه شرکت در آزمون فلوشیپ تخصصی، عدم وجود مرخصی زایمان و حتی بازپرداخت خسارت به وزارت بهداشت از سوی ضامن پزشک در صورت فوت وی گوشه ای از تعهداتی است که پیش از آزمون هیچ کس از آن خبر ندارد اما پس از آن باید بپذیرد.

از سوی دیگر انتخاب این مسئله هم اجباری است چرا که با درصدها و ضرایبی که برای اکثر رشته‌ها گذاشته شده بود؛ و سهمیه‌های آقایان در رشته‌های دیگر تقریبا امکان قبولی به ضفر میل می‌کرد؛ در واقع انتخاب این سهمیه به ظاهر اختیاری بود ولی وقتی بدانید که اگر انتخاب نکنید قبول نمی‌شوید؛ مجبور به استفاده از این سهمیه می‌شود.

در تدوین این سهمیه حتی این نکته نیز مورد غفلت قرار گرفته است که اگر تعدادی از افراد شرکت کننده در آزمون که گزینه سهمیه زنان را زده اند، توانستند حد نصاب نمره را در روال عادی ان بیاورند از سهمیه خارج شوند و بصورت عادی در دانشگه درس بخوانند چنانچه بسیاری از این خانم دکترها پس از اعلام نتایج آزمون نمره‌های قبولی در شرایط عادی را نیز داشته اند.

اما علاوه بر همه این استنادات مهمترین استنادی که همه این خانم دکترها می‌توانند در محاکم مختلف مطرح نمایند و به مجرد ان اداره کل تنقیح قوانین وزارت بهداشت، معاونت تنقیح قوانین مجلس شورای اسلامی و دیوان عدالت اداری رأی به نفع خانم دکترها داده است همان قانونی است که صراحتا نیز در متن تعهدنامه آنها آمده است.

آنچه حائز اهمیت است تعهد نامه‌ای است که این پزشکان امضا کرده‌اند که طبق «قانون تحصیل اتباع و جوانان ایرانی» و «قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب سال 75» در قانون خدمت پزشکان ماده 14 می گوید: «به منظور تربیت پزشک متخصص مورد نیاز مناطق محروم و نیازمند کشور ، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است به هنگام پذیرش دستیار تخصصی، سهمیه های جداگانه ای را برای مناطق محروم و نیازمند کشور اختصاص دهد. دستياران تخصصی استفاده کننده از سهمیه مذکور موظفند پس از انجام دوره تخصص، برابر طول دوره تخصص به عنوان خدمات قانونی موضوع این قانون در نقاط مربوط انجام دهند. و پس از انجام خدمات مذکور پروانه دائم دریافت خواهند نمود.» این قانون دو تبصره نیز دارد که می گوید: «دستیاران استفاده کننده از سهمیه موضوع این ماده که دارای پروانه دائم پزشکی هستند، نصف مدت دوره تخصصی با احتساب ضرایب مربوط در نقاط مذکور خدمت خواهند نمود.

دستیاران تخصصی موضوع ماده فوق موظفند قبل از شروع دوره دستیاری تعهد ثبتی لازم جهت خدمت در نقاط مربوط به دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بسیارند.» طبق تمام قوانین و ضوابط دیگر مربوطه نیز وزارت بهداشت تنها حق تعیین مکان را برای پزشکان دارد نه طول مدت خدمت را و همچنین از سال ۷۲ تا ۸۲ وزارت بهداشت طبق روالی که مجلس برای گرفتن دانشجو‌ها مطرح کرده بود پذیرش دانشجو داشت و بحث معدل و نمره مطرح نبود و مانند همه پزشکان طرح خدمت به مناطق محروم ۳ – ۵ سال به فراخور اعزام می‌شدند و موضوع افزایش طول خدمت تا 3 برابر پس از سال 82 توسط هیئت شورای پزشکی مطرح می‌شود به موجب همین قوانین طول خدمت تحصیل را قانون گذار تعیین نموده و آیین نامه داخلی وزارتخانه نمی تواند نافی قانونی باشد که مجلس شورای اسلامی تصویب نموده است.