گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی* شاید خیلی زودتر از آنچه فکرش را می کردیم اتفاق افتاد، اتفاقاتی که همه اش به یک علت به وجود آمد و آن، اعتماد به چیزی بود که امتحان خود را پس داده بود.
بزرگ ترها و با تجربه ترها هشدار دادند که طرف مقابل قابل اطمینان نیست، حواستان را جمع کنید؛ اما عده ای گوششان بدهکار نبود؛ البته نمی توانستند هم گوش دهند؛ زیرا که دستانی نرم از جنس مخمل را دیده بودند!
آن اوایل آنقدر توانستند خودنمایی کنند که با هوش و مودب خطاب شدند؛ در حالی که در درون با منتقدان سرهنگ گونه برخورد می شد.
داستان از زمانی شروع شد که قرار شد «سانتریفیوژ بچرخد و چرخ زندگی مردم هم بچرخد». آن زمان قرار شده بود طی 100 روز مشکلات معیشتی مردم حل شود.
تمامی توان برای عمل به این وعده در یک وزارت خانه پیگیری شد آن هم وزارت خانه هسته_ای بود.
در آن روزها کار دیپلمات های پر تلاشمان مذاکرات شبانه روزی برای بدست آوردن نتیجه مطلوب و در شان بود.
در طول مذاکرات صحبت های خودی ها غیر خودی ها متفاوت بود از گره خوردن مذاکرات به آب خوردن مردم تا دبه ای که آقای صالحی از آن صحبت کرد.
به هر حال توافقی البته مشروط توسط نظام پذیرفته شد که نامش را برجام گذاشتند.
طرف مقابل که بی اعتمادیش را در طول تاریخ ثابت کرده بود و هر روز به بهانه ای نقض توافق می کرد، یک روز به بهانه حقوق بشر روز دیگر حمایت از تروریست و روز بعد به بهانه ایجاد توان دفاع از خود. بی اعتمادی نسبت به طرف مقابل و لزوم پیگیری نقض توافق برکسی پوشیده نیست.
اما سئوال اینجاست که چرا باید به طرف مقابل خوشبین بود؟ مگر نه اینکه مذاکرات بده بستان است پس چرا هنوز مردم نتوانستند از ستانده هایشان رو نمایی کنند.
دولت باید بداند که مردم هوشیارند و انتظار بزرگ شدن سفره هایشان را می کشند.
دولت بجایی حمله گاز_انبری به منتقدانش لطفا برای مردم روشن کند وقتی مسئولین اقتصادی کشور حرف از این می زنند که برجام تقریبا هیچ منفعت اقتصادی نداشته چرا این جملات توسط سایر دولتی ها بایکوت می شود؟
یک روز گفته می شود فلانی مسولیتش چیز دیگریست و نباید درباره مسایل اقتصادی صحبت کند؛ اما حالا چه شده که رئیس بانک مرکزی این صحبت را کرده است. بهتر این نیست به جای، جای خالی دادن و سعی در پوشاندن اعمال طرف مقابل مواضعی محکم و البته قدرتمند درباره خلف وعده ها و صحبت هایی که بوی توهین می دهند انجام شود.
بهتر نیست همین الان جلوی ضرر گرفته شود و موارد نقض شده به طور رسمی به اطلاع مردم برسد.
حال با توجه به صحبت های مسئولان دولتی درباره عدم منفعت کشور در برجام باید دید که آیا دولت سعی در آرایش چهره آنچه به عنوان برجام هست دارد یا اینکه با پیگیری سیاست های اقتصاد مقاومتی در راستای تحقق حقوق اساسی کشور تلاش می کند.
مهدی طرفی - فعال دانشجویی
نتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است