جلسه هم‌اندیشی و هم‌گرایی بین اقوام مختلف خوزستان بسیج اساتید دانشگاه آزاد دزفول برگزار شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از اهواز، جلسه هم اندیشی و هم گرایی بین اقوام مختلف خوزستان به همت بسیج اساتید دانشگاه آزاد اسلامی دزفول و با حضور اساتید دانشگاه های دزفول برگزار شد.

در این جلسه در ابتدا محسن چگین، مسئول بسیج اساتید دانشگاه آزاد اسلامی دزفول ضمن عرض خیر مقدم به مهمانان و اساتید به مسئله همگرایی بین اقوام و اهمیت آن در پیشرفت خوزستان اشاره کرد.

در ادامه این نشست، فیروزکوهی به این نکته اشاره کرد که می توان از همگرایی بین اقوام در جهت ارتقا و پیشرفت علمی، اقتصادی و معنوی بهره لازم را برد و بر عکس ایجاد اختلاف بین اقوام و تمسخر و من گرایی باعث تشنج و اختلافات و عدم همگرایی در جامعه و بین اقوام می شود.

در ادامه این نشست هم افزایی مستکین سخنران برنامه و معاون فرهنگی دفتر یونسکو در ایران این موضوع را در ابعاد معارف اسلامی و متکی به مسائل اخلاقی، فرهنگی و معرفت شناسی بیان کرد.

 وی فرهنگ را یکی از مهمترین اهداف در ایجاد اتحاد و انسجام و رسوخ در قلب دیگر کشورها عنوان کردند.

از دیگر عوامل که باعث انسجام و همگرایی می شود قدرت مهر و محبت بین دیگر اقوام است و عکس آن ایجاد قدرت طلبی، خشم و رشک و کینه و خام اندیشی نمامی باعث ایجاد اختلاف و دو دستگی در جامعه می شود.

انسان باید دیوهای شیطانی را از خود خارج کند.

1. دیو تکبر: تکبر به شدت انسان را رو به افول می برد. پیامبر (ص) فرمودند: هرگز انسانها را از ارتفاع ننگرید.
2. دیو نمامی:کسانی که پیغام دشمن برند *** ز دشمن همانا که دشمن ترند
3. دیو غیبت: عزیزی را نزد من خوار کردی*** خودت را نزد من بی مقدار کردی

              هر که عیب دگران  پیش تو آورد ........... *** بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

1. دیو حسادت: هر که ما را یاد کرد ایزد مر او را یاد باد *** هر که ما را خوار کرد از عمر برخوردار باد

قومیت و قوم گرایی و تعصبات قومی و قبیله ای:

بی شک همه آثار باستانی مملکت بخشی از وجود ما ایرانی هاست و ما باید به این نگاه از خام اندیشی تعصب و خودبینی خود را دور کنیم. و همه تلاشمان را در جهت جهانی کردن نام ایران و ایرانی گسترش دهیم.

این جهان همچون درخت است ای کرام***ما بر او چون میوه های نیم خام

سخت گیرد میوه ها هر شاخ را*** زان که در خامی بشاید کاخ را

سخت گیری و تعصب خامی است*** تا جنینی کار خون آشامی است

دو تعبیر بسیار زیبا برای حال و روز متعصبان در این چند بیت آمده است که میتواند مبنایی برای تفسیرهای بسیار باشد. یکی میوه نرسیده و کال است که به سختی به شاخه چسبیده و دیگری جنینی که در رحم مادر هنوز آماده تولد نیست و از خون او تغذیه میکند.

میوه کال که مراحل تکامل خود را طی نکرده، هم پوستی سخت دارد هم به سختی به شاخه متصل است. اما زمانی که به بلوغ و تکامل میرسد ابتدا نرم میشود و از آن سختی رهایی می یابد و سپس آماده افتادن از درخت است. این شکوفایی و بالندگی که با شیرینی در طعم و نرمی در بافت میوه همراه است،

استعاره ای برای اندیشه های بارور است که نرم و منعطف و آماده شنیدن دیدگاههای متفاوتند. اندیشه های پویا که با سرسختی به گذشته نچسبیده اند و سبکبال و چالاک آماده حرکت به سوی حقیقتند.

تعبیر دوم بسیار دقیق و عمیق است. جنینی که در رحم مادر هنوز مراحل رشد را طی نکرده و آماده تولد نیست، برای بقا چاره ای جز تغذیه از خون مادر ندارد. از سویی دیگر بی اطلاعی جنین از دنیای بیرون نیز استعاره ای دیگر برای محدودیت و بسته بودن ذهن متعصبان است. زیرا آنان هیچ تعامل و گفتگویی با دنیای خارج از حصار ذهنی خود ندارند.

در نتیجه تصور میکنند، تمام جهان همان زندانی است که خود را در آن گرفتار کرده اند. تعبیر خونخواهی در این بیت نیز ایهام دارد. هم بیانگر دوران جنینی است و هم تداعی کننده پیامدهای تعصب در جهان است که منشاء بسیاری از خشونت ها و خونریزی ها در طول تاریخ بوده است.

درمان تعصب:

اگر بپذیریم تعصب یکی از بیماری های مهلک بشریت در طول تاریخ بوده و تا امروز هزینه های سنگینی بر جوامع انسانی تحمیل کرده است، باید در جستجوی درمان آن باشیم. نور دانش، آگاهی و خرد نخستین داروی این بیماری مزمن است.

جلوگیری از جهل خشونت و تعصب:

تعصب خرد را ضایع می کند. و وقتی علم و خرد ضایع شد تمام شیاطین با اولا ترین شکل در وجود انسان ظاهر خواهد شد. (تکبر، تعصب، حسادت، غیبت و.....)

چار کس را داد مردی یک درم *** آن یکی گفت این بانگوری دهم

آن یکی دیگر عرب بد گفت لا *** من عنب میخواهم نه انگوری ای دغا

آن یکی ترکی بدو گفت بنم *** من نمیخواهم عنب خواهم ازم

آن یکی رومی بگفت این قیل را  *** ترک کن خواهیم استافیل را

در تنازع آن نفر جنگی شدند *** که ز سر نامها غافل بدند

نکته:

پرتوهای آفتاب عالم تاب گسترده بر ذره ذره عالم میتابد اما اگر با یک ذره بین جلوی نور خورشید را بگیریم باعث آتش سوزی میشود. پس باید تعصبات خام را کنار گذاشت و از این پرتو انوار که به تعبیری اقوام مختلف هستند بهترین بهره برداری را در جهت همگرایی و انسنجام ملی برد.

یکی از عوامل نجات انسانها مداومت بر مطالعه و آموختن است، جامعه ای که اهل کتاب نباشد دایره تعصباتش بالاست اما در جامعه ای که در آن کتاب رایج است و دوستدار کتاب هستند این ویژگی باعث توسعه و پایداری جامعه خواهد بود.

یکی از عوامل اصلی جهل و تعصبات، بیگانه بودن انسان با علم و کتاب است.

در دانش و وانگهی راستی *** گرین دو نیابی روان کاستی

نکته:

درون انسان همانند مزرعه ای است که میتواند با پرورش صفات شیطانی آن را متعفن و آلوده کرد و برعکس آن میتوان با جای دادن صفات نیک و مهر و محبت، مزرعه درون را همچون گلستان کرد.

پیامبر (ص) فرمودند: بهترین انسانها 3 ویژگی دارند:

دیدنشان تو را یاد خدا بیاندازد. (با دیدن چنین افرادی عشق و محبت و مهربانی را احساس خواهی کرد.)

انسانی که دیدنش و همنشینی با او باعث شود علم و مقام تو بالا رود.

انسانی که دیدنش تو را مدام ترغیب و تشویق به کار خوب و خیر و نیکی کند.

نکته:

اگر واردات به مزرعه دل انسان زشتی و پلیدی شد صادرات هم باعث کینه و تکبر و تعصب و حسادت می شود. اما اگر انسان در واردات مزرعه دلش خوبی و پاکی و صداقت را گسترش داد این امر باعث انسجام و مهرومحبت و همدلی و همزبانی بین دیگر اقوام خواهد شد و انسان از خودبینی و تعصب دور خواهد شد.

قرآن کریم می فرماید: انسان باید صادرات و واردات درون دل خود را کنترل کند و در برابرآن مسئول است.

سفر در درون خود و خودشناسی باعث میشود انسان از تعصبات قومی و دامن زدن به اختلافات طایفه ای دوری گزیند.

دوری از من پرستی باعث میشود که دل نورانی شود و تمام اختلافات قومیت گرایی ها را پایان بخشیده شود و انسانها در کنار هم با عشق و محبت و همدلی زندگی کنند. زیرا تمام اقوام مختلف همه و همه انسان هستیم.

خداوند انسان را آزمایش میکند و او را در این موقعیت قرار میدهد تا ما انسانها امتحان خود را پس دهیم.

پس الگوپذیری از پیامبر اکرم (ص) که با بخشش و رحمت و عطوفت خود باعث انسجام، اتحاد بین اقوام و قبایل مختلف مسلمان و غیر مسلمان در صدر اسلام شد میتواند بهترین راهکار اثربخش در جهت همگرایی بین اقوام باشد.

بی شک روش ارتباط گیری همراه با عشق  ومحبت و گذشت بهترین روش دیپلماسی اتحاد و همگرایی بین اقوام است.

ایران و ایرانی یک هویت پیوسته است و نه یک قومیت خاص و نباید در برابر دشمنان خارجی که چشم طمع به این سرزمین دارند این هویت را به خطر انداخت و این امر محقق نمیشود مگر اینکه علم جای جهل را بگیرد و محبت و گذشت جای کینه توزی را بگیرد.

در پایان جلسه لوح یادبودی توسط ریاست دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول جناب آقای دکتر سراج خرمی تقدیم به استاد مستکین گردید.