بهائیت و تاریخ فراموش شده

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- یادداشت ** در خبرهای چند روز اخیر، دیدار فائزه هاشمی با تعدادی از اعضای فرقه بهائیت خبرساز شد. اگرچه هاشمی‌رفسنجانی از اقدام دختر خود انتقاد کرده و خواستار جبران آن شد، اما شاید برای برخی جوانان نسل امروز که آشنایی چندانی با این فرقه ندارند، مروری بر برخی فعالیت‌های بهائیان خالی از فایده نباشد. در این یادداشت به مروری گذرا به فعالیت‌های مختلف بهائیان در رژیم محمدرضا پهلوی و جمهوری اسلامی خواهیم پرداخت.

از بدو شکل‌گیری فرقه بهائیت در ایران، این مجموعه که از سوی انگلستان و اسرائیل مورد حمایت و پشتیبانی مادی و رسانه‌ای قرار می‌گیرند به شدت به دنبال تضعیف نگاه اصیل اسلام شیعی بوده‌اند. همین کارکرد مخرب را می‌توان در میان اهل سنت به فرقه وهابیت نسبت داد. جالب آنکه هم بهائیان و هم وهابیت در سایه حمایت‌های امپراتوری بریتانیا در دوران استعمار این کشور پر و بال گرفتند.

بهائیان در رژیم محمدرضا پهلوی علاوه بر همکاری با انگلیسی‌ها ضمن همکاری با اسرائیلی‌ها، در ساختار این رژیم از نفوذ زیادی برخوردار بودند. شاید به همین دلیل بود که این فرقه ساخته شده از سوی انگلستان با واکنش‌های تندی از سوی دیگر مسلمانان آگاه به اهداف پشت پرده بهائیان مواجه شد و حتی جمعیت‌هایی برای روشنگری در میان مردم و مقابله با بهائیان در گوشه و کنار کشور شکل گرفت. بهائیان ضمن سیطره بر بخش زیادی از مراکز حساس سیاسی و اقتصادی عملابا نفوذ خود در رادیو و تلویزیون ملی، موسیقی و سینما بخش زیادی از صنعت فحشا و نشریات زرد و غیراخلاقی را در کنترل خود داشتند. جالب آنکه بسیاری از اعضای دفتر فرح پهلوی نیز بهائی‌مسلک بودند.

...شاید به علت همین اقدام‌ها بود که بسیاری از روحانیون شیعه در ایران و عراق حکم بر نجس‌بودن این فرقه داده‌اند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در فوریه ١٩٧٩ در ایران، بهائیان ضمن نشان دادن مخالفت خود با این انقلاب و نظام بر آمده از آن، اگرچه بخش زیادی از آن‌ها به اسرائیل، اروپا و آمریکا مهاجرت کردند، اما به طور مشخص از ابتدای دهه١٣٧٠ هجری شمسی، بهائیان به تدریج به گسترش گام به گام فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی مخرب خود در فضای ایران پرداختند. در این سال‌ها افراد و مجموعه‌های بهائی در نخستین گام در محافل روشن‌فکری و ادبی به فعالیت پرداختند.

دور شدن برخی مدیران و متولیان امور در جمهوری اسلامی از ارزش‌های انقلاب اسلامی و برخی تساهل‌های صورت گرفته در فضای امنیتی و سیاسی ایران زمینه‌ساز نوعی شبکه‌سازی تدریجی در میان بهائیان به منظور جاسوسی و اقدام‌های تخریبی بر علیه منافع ملی در سال‌های بعد شد. بهائیان که مدعی نگاه‌هایی سکولار و غیرسیاسی هستند، بر خلاف این ادعاها در دهه٨٠ و دهه ٩٠ فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود را در شهرهایی چون تهران و شیراز گسترش دادند.

افراد و سازمان‌های بهائی حتی در قالب نهادهای خیریه به دنبال عضوگیری از میان جوانان محروم و تقویت جایگاه منفی تاریخی خود در میان افکار عمومی در قالب فعالیت‌های خیریه بودند. این افراد و سازمان‌ها از اواخر دولت اصلاحات ضمن ارتباط‌گیری گسترده با نهادهای به‌اصطلاح حقوق بشری چون سازمان عفو بین‌الملل، صدها گزارش در مورد آنچه نقض حقوق اقلیت مذهبی بهائیان در ایران خوانده می‌‌شد، برای آن‌ها تهیه کرده و خوراک خبری مناسبی را برای انتقادهای حقوق بشری از ایران در اختیار غرب و رسانه‌های آن‌ها قرار دادند.

بهائیان همچنین در ارتباط با مرکز به اصطلاح دینی خود در اسرائیل سعی کردند تا با جمع‌آوری و انتقال اخبار حساس امنیتی، نظامی و تکنولوژیکی ایران، وفاداری خود به رژیم صهیونیستی را به اثبات برسانند. بهائیان در فضای پرالتهاب پس از وقایع انتخابات سال١٣٨٨ همگام و هماهنگ با جنبش موسوم به سبز در ناآرامی‌های تهران و برخی تحرکات در شیراز به ایفای نقش پرداختند.

بیت العدل چند ماه پیش از انتخابات، ضمن ارسال دستورالعمل‌هایی به سرشاخه‌های خود در ایران خواست که علی‌رغم ادعای غیرسیاسی‌بودن، بهائیان به گونه‌ای فراگیر در فضای سیاسی فعال بوده و به کاندیدایی خاص رأی دهند. این رفتار در حالی بود که پیش از این آن‌ها به غیرمشروع‌بودن و تحریم مشارکت در انتخابات در جمهوری اسلامی ایران تأکید داشتند. البته کار به اینجا نیز ختم نشد. در سال٨٨ و پس از آغاز درگیری‌ها در تهران، رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی فارسی که تحت نفوذ بهائیان بودند، فعالانه در تحریک معترضان به نتایج انتخابات به ایفای نقش پرداختند.

در فضای پس از فروکش‌کردن جنبش سبز، این فرقه به طور جدی در فضای فرهنگی و رسانه‌ای کشور به درخواست بیت العدل اعظم به‌عنوان عالی‌ترین مقام تصمیم‌گیری در مسلک بهائی در حیفا (شهری در فلسطین اشغالی) فعال شدند. به طور مثال تنها در فضای رسانه‌ای چندین شکبه ماهواره‌ای علاوه‌بر کانال‌های پیشین در اختیار بهائیان قرار گرفت تا از این طریق در قالب تفریح، سرگرمی، موسیقی و سریال‌های بلند به تخریب باورهای اخلاقی و بنیان‌های فرهنگی جامعه ایران بپردازند. شبکه‌هایی چون من و تو که در قالب سبک زندگی به ترویج نوعی بی‌هویت‌سازی فرهنگی، اباحی‌گری ماتریالیستی و ترویج نوعی از آزادی‌های غربی، فعالیت خود چند را سالی است، آغاز کرده است؛ درست از این منظر قابل ارزیابی است.

رضا عابدی گناباد- مدرس دانشگاه

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.