اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* «به خدا سوگند تا شب و روز برقرار است و ستارگان یکی پس از دیگری در می آیند در برقراری عدالت و مساوات بین مردم کوتاهی نخواهم کرد، اگر مال از آن خودم هم بود باز هم میان همه مساوات برقرار می داشتم؛ چه رسد به آن که مال، مال خداست»
خطبه 126 نهج البلاغه
این خطبه، حکایت از آن دارد که حکومت علی (ع) چه قدر دقیق و شفاف بود، نظام اسلامی باید تا جایی پیش رود که بتواند این حد از عدالت علی (ع) را در جامعه جاری و ساری سازد، البته هدف اصلی ما از انقلاب اسلامی نیز همین بود.
مدتی است فیش های حقوقی که نه، فیش های چپاول بحث روز رسانه ها و شبکه های اجتماعی شده است و این مرا ترغیب کرد تا به سهم خود حرف دل مردم را ایجا بنویسم.
همان گونه که در خطبه بالا خواندیم مبارزه با فساد اقتصادی و شفاف سازی مالی در رابطه با بیت المال اساسی ترین هدف حکومت مولایمان علی(ع) بوده است و از این روست که مقام معظم رهبری در تمامی مسائل این خط حکومتی را به عنوان الگوی عمل مسئولان تشریح می کنند.
و ما که داعیه دار حکومت اسلامی هستیم باید حکومت علی (ع) را که در آن چیزی گسترده تر از عدالت و تنگ تر از ظلم نیست را سرلوحه کار خود قرار دهیم؛ چرا که در ورای مرزهای این سرزمین تمامی عدالت جویان دنیا چشم به شیوه عمل مسئولان ایران اسلامی در اجرای عدالت و مبارزه با فساد دوخته اند.
اکنون که سی و چند سال از انقلاب اسلامی ملت عزیز ایران می گذرد، وقتی به این چند سال نگاه می کنیم و نتایج رویکردها و فعالیت ها را می بینیم مشخص میشود در مسائلی که نظر امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) مد نظر قرار گرفته است، نتیجه ای صد در صد مطلوب حاصل شده است و همچنین مشخص می شود که اگر در فلان عملکرد طبق نظر و خواسته ایشان عمل می شد، نتیجه می توانست چه قدر بهتر باشد. البته بنده به منظور اختصار قصد ندارم مصداقی صحبت کنم، فقط یک نمونه اشاره می کنم که اگر مسئولان فرامین هشت ماده ای مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) را چند سال پیش عملی می کردند اکنون با خبرهای داغ فساد های مالی مواجهه نبودیم.
ما برای اینکه به اهداف متعالیمان دست یابیم راهی جز پیروی بدون چون و چرا از رهنمودهای ولی امرمان نداریم، رهنمودهایی که دارای مختصاتی ایدؤلوژیک بوده و نمی توان به سادگی از کنار آن عبور کرد. البته این رهنمودها و بیانات برای عده ای که همه حیثیت خود را _برای انچه مر قوم داشته اند_گذاشته اند، بسیار مهلک خواهد بود و همانطور که دیده ایم عده ای مدام در برابر آن حرف های نابخردانه می زنند یا نکات و مقاصد دیگری را طرح می کنند که به نظر می رسد هدف اصلی از انجام این کارها که متاسفانه دولت و تیم رسانه ایش دنبال می کنند- تمرکز زایی به سوی نقطه ی مورد نظر به منظور تمرکز زدایی از نقطه ی اصلی -که همان بیانات و رهنمود های رهبری بوده- می باشد.
رهبری می فرمایند: حقوق های غیر منصفانه و ظالمانه از بیت المال، نا مشروع، گناه و خیانت به ارمانهای انقلاب اسلامی است و وقتی که ایشان لفظ خیانت را به کار می برند، یعنی ابروی انقلاب به خطر افتاده است.
کسانی که این غارت را از بیت المال کرده اند خائن به نظام و ملت اند، اینان همان ها هستند که نفهمیدند ما برای این انقلاب کردیم تا کاخ نشینان و مرفهان بی درد را به پایین بکشیم نه این که همان افراد با چهره ای دیگر در همان کاخ ها جای خوش کنند.
مسئلان باید اینان را صریح به مردم معرفی کنند و تمامی پول بیت المال را برگردانند، باید چاره ای سازند که این مشکل ریشه کن شود نه این که بیایند و هیاهویی بر پا کنند و علت را به گردن این و ان بیاندازند و دیگری را مقصر نشان دهند.
مگر!! با این رویکرد، معیشت مردم درست می شود؟ یا جوانها سامان می یابند؟ یا اینکه هزاران واحد تولیدی متوقف شده احیا می شود؟
مگر دیگر وقتی برای چاره اندیشی برای مشکلات باقی می ماند؟
البته که نه!
همین شده است که عده ای به خواب رفته اند و عده ای خود را به خواب زده اند و اینگونه ابروی نظام را لکه دار کرده اند.
نتیجه این رویکرد و مسیری که دوستان در پیش گرفته اند چیزی جز ایجاد فضای دو قطبی در جامعه و بی اعتمادی نسبت به مسئولان نیست.
چرا صریح تک تک این مدیران متخلف و دست های پشت پرده را به مردم معرفی نمی کنید؟ اکنون مردم منتظرند که ببینند نتیجه چپاول بیت المال چه شد؟ نه این که آقای نوبخت بیایند و از انها تمجید کرده و کسی مثل صفدر حسینی را ذخیره نظام و امانت دار مردم معرفی کند. سئوال ما از جناب نوبخت این است، که شما با چه معیاری نامبرده را اینگونه معرفی می کنید؟ ایا این معیار، معیاری علی وار است؟ باید خدمت جنابعالی عرض کنم که این رهبری و مردمند که تعیین می کنند چه کسانی ذخیره و آبروی نظام هستند، این آقا که شما از او سخن می گویید امانت دار است یا امانت خوار؟! ایشان سرمایه نظامند یا سرمایهدار نظام؟ چرا با این حرف ها دل مردم را به درد می آورید؟
ایا چنین مدیرانی با این خوی اشرافی گری و کاخ نشینی می توانند درد آشنای مردم باشند؟
ایا اینان می توانند شرمندگی پدری را که با دست خالی به خانه برمی گردد درک کنند؟
ایا می توانند فرزندی را درک کنند که با شکم گرسنه شب را به صبح می رساند؟ در حالی که در فیش های چپاولشان حقی عجیب و غریب به نام هزینه اوقات و فراغت فرزند وجود دارد؟
ایا چنین مدیرانی می فهمند که حکومت علی (ع) یعنی چه؟ خیر، نمی فهمند!! اصلا نمی خواهند که بفهمند.
جالب اینجاست که می گویند طبق قانون می توانسته اند این ارقام نجومی را دریافت کنند!!! اول اینکه کدام قانون؛ بر اساس ماده 76 قانون خدمات کشوری هیچ فردی در دولت نمی تواند بیش از هفت برابر حقوق پایه یک کارمند عادی دریافت کند این قانون صراحتا همین جا نقض می شود. دوم: اینان باید بین خود و خدای خود قضاوت کنند که ایا ارزش کار و فعالیت انها تا آن اندازه است که در یک مورد سالانه حدود 686 میلیون توان فقط از بخش دولتی دریافت کنند. تازه با وجود این مبالغ دریافتی وامهای چند صد میلیونی هم می گیرند، در حالی که کارگران عزیز ما با چندین برابر زحمت، ماهانه حدود 800 هزار تومان در یافت می کنند.
جناب نوبخت این مردمند که ذخیره و ابروی نظامند نه چنین افرادی ...!!!
شما که شعار اعتدال را سرلوحه کار خود قرار داده اید به جای این حرف ها بیایید پشت تریبون ها و این ها را به مردم معرفی کنید که چگونه اموال بیت المال را ضایع کردهاند، تا مردم آنها را بشناسند و فردا فرزندانشان را به عنوان نماینده خود به مجلس شورای اسلامی نفرستند که انجا هم از حق مردم برای دفاع از حق خانوادگیشان از انقلاب صحبت کنند و پس فردا هم از گوشه دیگر چپاول کنند.
این بود بخشی از دردنامه این ملت شریف.
و السلام
محمد هاشمی- قائم مقام سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.