کپسوله کردن دو ترکیب ضدسرطان درون یک نانوذره

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ محققان با وارد کردن نوعی پروتئین بازدارنده و یک دارو درون یک نانوذره موفق شدند سیستم ایمنی بدن موش را بر علیه تومور سرطانی تحریک کنند. با این کار می‌توان سلول‌های سرطانی را از بین برد.

سلول‌های سرطانی معمولاً اقدام به مقابله با سیستم ایمنی بدن می‌کنند. یکی از این روش‌ها، تولید پروتئینی است که آن‌ها را شبیه به سلول‌های نرمال نشان می‌دهد. بازدارنده‌هایی وجود دارند که می‌توانند تولید این پروتئین‌ها را متوقف کرده و آن‌ها را برای سیستم ایمنی بدن آشکار کنند، اما این بازدارنده‌ها در تمام بیماران سرطانی پاسخگو نیست.
اخیراً محققان دانشگاه کارولینای شمالی نشان دادند که نوعی نانوذرات وجود دارد که می‌تواند کارایی روش‌های ایمنی‌درمانی سرطان را بهبود دهد.

آندرو وانگ، محقق ارشد این پروژه، معتقد است که این پروتئین‌ها نقشی شبیه به چراغ قرمز ایفا می‌کنند، به شکلی که به سیستم ایمنی بدن یعنی سلول‌های T. سیگنال ارسال کرده و به آن‌ها هشدار می‌دهند که به سلول‌های سالم بدن حمله نکنند. سلول‌های تومور دارای پروتئین‌هایی هستند که نشانگر سرطانی بودن است، اما برخی می‌توانند پروتئین‌هایی بسازند که آن‌ها را شبیه به سلول‌های نرمال نشان می‌دهد. بازدارنده‌ها می‌توانند نقاب از روی این سلول‌های پنهان شده بردارند و آن‌ها را نمایان سازند.

نوع دیگری از دارو‌ها موسوم به آگونیست سلول T. وجود دارد که موجب فعال شدن سلول‌های ایمنی بدن می‌شوند. این ترکیبات همانند چراغ سبز عمل کرده و به سیستم ایمنی اجازه فعالیت می‌دهند. با فعال شدن سیستم ایمنی بر علیه سلول‌های سرطانی، این تومور‌ها از بین می‌روند.

محققان این پروژه بازدارنده را به همراه آگونیست درون یک نانوذره قرار داده اند، به طوری که می‌توان آن‌ها را در آن واحد در یک جا رهاسازی کرد. این گروه نشان دادند که با استفاده از این نانوذرات می‌توان سلول‌های T. را تحریک کرد و نرخ زنده ماندن را در مدل‌های حیوانی افزایش داد.

هر چند روش‌های ایمنی درمانی در برخی بیماران پاسخ نمی‌دهد، اما این گروه تحقیقاتی نشان دادند که با این روش می‌توان پاسخ‌دهی سیستم ایمنی بدن موش را در برابر سرطان بهبود داد. 

وارد کردن این ترکیبات درون نانوذرات منجر به بهبود کارایی دارو شده و از زمانی که هر یک از این دارو‌ها به‌صورت آزاد وارد بدن شوند، عملکرد بهتری دارند.
نتایج این پروژه در نشست سالانه AACR ارائه شد.