مسئولان در انتقادپذیری دچار ضعف هستند / هویت دانشجو در نقد تعریف نمی‌شود

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دانشجویان همواره با حضور در عرصه های مختلف اعم از سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بدون هیچ چشم داشتی به دنبال حل مسئله هستند که گاها با نداشتن اولویت بندی درست و درک صحیح از مسائل پیرامون خود مطالبه گری آن ها با شکست رو به رو می شود؛ اما بعضی مواقع نیز با مطالبه گری صحیح  و انتقاد درست و به جا باعث حل مشکل مردم می شوند تا جایی که اقدام آنها مورد تحسین رهبر انقلاب قرار می گیرد و چه لذتی بالاتر از این.

ادبیات مطالبه گری و لحن انتقاد موضوعی است که رهبر انقلاب در دیدار رمضان امسال با دانشجویان به اهمیت آن اشاره و نکاتی را پیرامون مطالبه گری مطرح کردند. در این راستا خبرگزاری دانشجو با توجه به ضرورت بررسی ادبیات مطالبه گری و لحن انتقاد در جنبش دانشجویی با توجه به رهنمود های رهبر انقلاب میزگردی را با حضور زهرا مهقانی، جانشین خواهر اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران، امین سردارآبادی، مسئول اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی و اسماعیل کوهی مقدم، دبیر سابق دفتر تحکیم برگزار کرد که در ادامه بخش نخست این میزگرد را می خوانید:     

زهرا مهقانی، جانشین خواهر اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در ابتدی این میزگرد با تشریح و ترسیم فضای دانشجویی در مسئله مطالبه گری و لحن انتقاد گفت: ما حد خاصی نسبت به این که در چه موضوعاتی مطالبه گری کنیم نداریم. مطالبه گری در موضوعات متفاوت باعث پیشرفت می شود و جنبش دانشجویی نیز با آن روحیه آزادی خواهی اش می طلبد که در همه موارد مطالبه گری کند؛ اما حتما مطالبه گری مختصات خاص خودش را دارد یعنی اینکه نباید به بهانه مطالبه گری موجب دو قطبی سازی و نقدهایی  با لحن های خصمانه شویم به گونه ای که صدای حق شنیده نشود.

مهقانی در ادامه صحبت خود با اشاره به تفاوت انتقاد و غرزدن و اثرات منفی در این نوع مطالبه گری گفت: یک وقت هایی است ما به بهانه مطالبه گری صرفا غر می زنیم. در هر حال باید یک تفاوتی بین غر زدن و انتقاد کردن قائل شویم، چون هر کدام خصوصیات خاص خود را دارند. غر زدن همدلی ندارد، باعث جو منفی می شود و خوبی های آن اصلا خیلی مورد توجه آدم ها قرار نمی گیرد اما انتقاد کردن با روش درست منجر به رشد می شود، پیشنهادهای سازنده اولیه ای در بر دارد و می تواند منجر به همدلی شود.

وی بیان کرد: گاهی اوقات به بهانه مطالبه گری کردن یک سری انتقادهایی را مطرح می کنیم که ناخواسته در پازل ادبیات  دشمن کار می کنیم به این معنی که انتقادها به اصل نظام سمت و سو پیدا می کند، و ادبیات ما با ادبیاتی که آن طرف بیان می شود کاملا یکسان است.

این فعال دانشجویی در ادامه صحبت های خود با اشاره به ادبیات و لحن انتقاد که بعضا تبعات منفی دارد و باعث شنیده نشدن صدای حق می شود گفت:  به نظر من ما باید از فضای ژورنالیستی مطالبه گری بیرون بیاییم و با یک دید واقع گرایانه به قضیه نگاه کنیم چون ما مسائل برای مطالبه کردن از جنس اجتماعی و سیاسی گرفته تا مسائل خیلی ریز و درشت کم نداریم.

مهقانی بیان کرد: به نظر من مطالبه گری هم در سطح کلانش صورت می گیرد هم در سطح خیلی خردش، مهمترین مسئله این است که ما به طریقی مطالبه گری نکنیم که فضای حق و باطل جابه جا شود یا یک، دو قطبی به وجود بیاید که صدای حق شنیده نشود. به نظر من یکی از شاخصه هایی که جنبش دانشجویی می تواند در مطالبه گری به آن توجه کند این است که به سمت تخصصی و دقیق تر شدن مطالبه گری پیش برود، این موضوع را نیز رهبر معظم انقلاب در دیدارهای دانشجویی متفاوتی مطرح و گفته اند دانشجویان از مطالبه ای که دارند حتما مطمئن باشند.

مهقانی ضمن مهم دانستن لحن انتقاد و اشاره به امید بخش بودن جنس مطالبه و انتقاد و عدم ایجاد فضای نا امیدی نسبت به آینده کشور گفت: خیلی اوقات جنس مطالبه ما کاملا سیاه نمایی است که تبدیل به  ابزار دست دشمن می شود، و یک وقت هایی هست  افراط زیادمان در نقد کردن باعث می شود ما اصلا خوبی ها را نبینیم. حتما ما در مسئله نقد کردن که یک سرش به نظر من بحث نقد است و یک سر دیگرش بحث انتقاد پذیری است که لازم به ذکر است انتقاد کردن به معنی بد بودن نیست؛ اما یک وقت هایی فرهنگ عمومی ما باعث می شود تا انتقاد ما با حالت تدافعی آدم ها رو به رو شود و فضای گفتگو را بستن شود، به مین دلیل ادبیات و لحن به شدت موثر است اگر انتقادمان در چارچوب درست شرعی و دینی صورت بگیرد حتما می تواند موثر باشد و از آن طرف آدم هایی که مورد نقد قرارمی گیرند، باید این فرصت را غنیمت بشمارند زیرا باعث می شود ذهن ها روشن شود در فرصت به وجود آمده،مسائل مطرح شده را روشن کنند.

جانشین خواهر اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران ضمن برشمردن نقد به عنوان یک فرصت ، نقد و نقد پذیری را یکی از مسائل فرهنگی کشور دانست که مسئولین بعضا در این مسئله ضعف دارند و با توجه به این مسئله  تصریح کرد: ما باید بتوانیم پذیرش انتقاد را داشته باشیم ،در سطح کلان کشور می بینیم بعضا مسئولین ما ذره ای انتقادپذیری ندارند، درست است نقدهایی به جنبش دانشجویی و فضای انتقادی و مطالبه گری شان هست ولی آن طرف هم باید ببینیم این فضای نقد پذیری در بین مسئولین نیست و این مسائل به این برمی گردد که اصلا نقد را خوب نشناختند.حتما باید بین انتقاد صحیح و آن روحیه آزادی خواهی و جسارت یک جمعی صورت بگیرد حتما باید بین مصلحت اندیشی و انتقاد جمع صورت بگیرد تا مطالبه گری ما منجر به این نشود  که بخواهیم یک مسائل اغراق آمیزی را به وجود بیاوریم طرف مقابل را تخریب کنیم، تا یک مسئله ای را مطرح کنیم.

امین سردار آبادی مسئول اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی در ادامه صحبت با ترسیم هویت دانشجو مطالبه گر گفت: قطعا نقد هدف نیست، من دانشجو هویتم در نقد کردن،اپوزسیون بودن نظام و مچ گیری تعریف نمی شود اما نکته دیگری که وجود دارد، این است یک مسئولی دارید اشراف نشینی می کند که نه در سیره امام این را می بینید نه در سیره اقا این را می بینید و کلی آقا در موردش ادبیات دارد امام هم در موردش ادبیات دارد در مورد اینکه اشرافیت بد است و باعث چه اتفاقی در نحوه اداره کردن کشور می شود.

سردار آبادی در واکنش به صحبت بعضی از مسئولان که جنبش دانشجویی در نحوه مطالبه گری بی منطق است گفت: مثلا جنبش دانشجویی کار غیرمنطقی انجام می دهد مثلا مجوز نمی گیرد تجمع می کند، خب ببخشید وزارت کشور امروز اعلام کند بگوید هزار تا درخواست به من داده شده و  من به 500 تا مجوز دادم که متاسفانه این هم نیست، این طور فکر نکنید که جنبش دانشجویی یک سری بی منطق هستند که بگویند امروز برنامه چیه؟امروز جلوی در ویلای فلانی تجمع کنیم و فردا وزارت فلانی. یک فضای دو گانه ای هست که شما می خواهید بروید از یک مسئولی انتقاد بکنید یک بیانیه ای می دهید به اتهام نشر اکاذیب شما را می گیرند و این قدر دایره این اتهامات باز است که از ضد انقلاب تا طرفدار نظام تا مسئول بسیج جا می شود ،یعنی این قدر این عناوین بسیط است، که کافی است آنجا دادستان به این جمع بندی برسد شما را بگیرد،بدون هیچ دلیل منطقی و شرعی و حجتی می گیرد که ما نمونه هایش را داشتیم .

سردارآبادی در ادامه با اشاره به تجمع در اعتراض به قرار دادICP  مقابل وزارت نفت و فضای امنیتی آن جا گفت:دانشجویان به واسطه تحقیق و گفتگو با اساتید و کارشناسان سرشناس به این نتیجه میرسند که به این قرار داد اعتراض کنند، و در قالب های متفاوت اعم از بیانیه، نامه و .. نسبت به این مسئله اعتراض خود را نشان می دهند تا به این نتیجه میرسند که مقابل وزارت نفت تجمع کنند تا با شخص وزیر نفت گفتگو داشته باشند ولی به صد متری وزارت نفت نرسیده، شما را می گیرند. وقتی مفاهمه در این مسائل به این طریق پیش می رود، انتظار نداشته باشیم روند منطقی جلو برود.

وی با یادآوری وضعیت فعالین دانشجویی که با نقد به مسئولی تحت فشار قرار میگرد تصریح کرد: یک فعال دانشجویی در شهرستان از یک چیز خیلی کوچک انتقاد می کند از ده جا تحت فشار قرار می گیرد، چه طور است ما هیچ وقت نمی گوییم آیا آن فشارها منطقی و قانونی است ؟آیا آن مسئول حق دارد که این طور فشار بیاورد؟ولی اینجا می گوییم تو باید براساس قانون عمل بکنی! چه طور است آن مسئول براساس قانون عمل نمی کند هیچ وقت مورد مواخذه قرار نمی گیرد ولی اینجا این دانشجو که نگاه خیرخواهی و اصلاحی دارد می گوییم خب نه تو باید براساس قانون عمل کنی ببینی قانون چه گفته است. ما یک سری قانوندان قانون شکن داریم که خلاهای قانونی را می دانند متناسب با آن به تو دانشجو گیر می دهند،خواسته هایش را به تو می گویندو خیلی راحت مذاکره می کند.دادستان می گوید این کار را انجام دادی ما هم این کاررو می کنیم یعنی فضای دانشجوی مطالبه گر به سمت فرآیند مذاکره ای می رود. من قبول دارم بحث شرعیش مهم است بحث این که من قطعا باید مطمئن شوم در حوزه ای ورود کنم که داده های من از آن حوزه صحیح باشد و قطعا باید به بحث های حقوقیش هم فکر بکنم ولی می گویم در این ساختار حقوقی معیوب ما، خیلی از فعالان صنفی که چه ضد نظام باشند چه با نظام باشند چه دست پرورده غرب باشند چه نباشند با همه یک برخورد می شود این را باید یک فکری بکنیم.

در ادامه میزگرد، اسماعیل کوهی مقدم مسئول سابق دفتر تحکیم وحدت با اشاره به خواسته مقام معظم رهبری از دانشجویان در مسئله مطالبه گری  و اشاره به اصل 8 قانون اساسی که تحت امر به معروف و نهی از منکر پرداخته و آن را یک وظیفه شرعی و انقلابی دانسته گفت: فضای دانشجویی به جهت نداشتن یک سری بندها و ملاحظات راحت تر و دقیق تر می تواند مطالبه را انجام بدهد، اما من اول در رابطه با مطالبه موثر نکته ای را بگویم، وظیفه جنبش دانشجویی در واقع ایجاب می کند که  بعد از تمرکز بر روی موضوعی  اگر احساس کرد این موضوع نیاز به یک کنشی دارد که آسیبی به کشور نرسد یا در راستای گفتمان انقلاب نیاز دارد که الان در رابطه با این کنش موثری داشته باشد به هر طریقی ممکن است عمل کند؛ اما مطالبه موثر دو وجه دارد وجه اولش تقدم و تاخرش، نه به این معنا که کدام موثرتر است زیرا من هم وزن و هم عرض می بینم، شخصی که از او طبق اصل 8 قانون اساسی مطالبه می شود یعنی مسئول جمهوری اسلامی این قانون را به رسمیت بشناسد و احساس بکند در جایگاهی هست که جایگاه مورد پرسش قرار گرفتن است، از طرفی جریان دانشجویی یک سری الزامات را باید رعایت کند این رعایت کردن الزامات هم به این معنا نیست که اگر جریان دانشجویی مطالبه را سر دست گرفت این حتما باید به نتیجه برسد تا بگوییم مطالبه موثر بوده،صرفا سر دست گرفتن این موضوع بعضی اوقات به خودی خود موضوعیت دارد یعنی یک وقت هایی کارکرد گفتمان سازی پیدا می کند.
 
کوهی مقدم در ادامه صحبت های خود با اشاره به مطالبه دانشجویان در بحث خصوصی سازی و هوشمندی دانشجویان در مسئله حل مشکلات کارگران هفت تپه گفت: کاری که اتفاق افتاد این بود که باعث شد سررشته این مسئله گرفته بشود، این را کشیدند تا به موضوع کلانی به اسم خصوصی سازی رسیدند، این مدل مطالبه خوب بود ما از این مصداق به یک مدل رسیدیم که درست است بعد از سال ها سر دست گرفته شد ولی  شرایط را در قوه قضاییه جوری تغییر کرد که نسبت به این قضیه واکنش نشان داده شد و  رئیس سازمان خصوصی سازی عوض شد و یک سری اتفاقات حداقل این مطالبه شنیده شد و یک حرکت رو به جلو در این قضیه اتفاق افتاد.

دبیر سابق دفتر تحکیم وحدت در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری دانشجو که چرا بعضی از مطالبات دانشجویان به نتیجه نمی رسد و الزامات مطالبه چیست و ادبیات مطالبه گری باید به چه نحو باشد تا نتیجه بدهد گفت: عموما مطالباتی که جنبش دانشجویی دارد مطالباتی است که توسط جریان رسانه ای کانالیزه شده یعنی جریان رسانه ای برای جنبش دانشجویی الان پروپاگاندا تهیه می کند، مثلا جریان رسانه ای تصمیم می گیرد دو سه موضوع را کار کند حالا این جریان رسانه ای ممکن است لزوما هم از داخل نباشد این دلایلی دارد ولی به جهت این که فضا رسانه ای به شدت غالب است، باعث می شود که موضوعات و سرفصل های مطالبه گری را رسانه تامین می کند که این اشتباه است، یک وقت هایی ما به عنوان جنبش دانشجویی از این جهت که می خواهیم در رسانه دیده شویم هم موضوعاتی را پیگیری می کنیم که رسانه پوشش می دهد و به طریقی آن موضوعات را طرح می کنیم که رسانه پشت ما بیاید و این حرکت در فضای کشور بچرخد مثلا من جلوی مقام معظم رهبری ادبیات خاصی داشته باشم که آن تیکه از صحبت های من را رسانه بگیرد یا می دانم که الان من اگر از این مسئله خیلی راحت رد بشوم ویک تذکر منطقی و عقلانی ساده بدهم رسانه این تیکه اش را نمی گیر، سعی می کنم ادبیاتم را رسانه ای بکنم که این آفت بزرگی است.

اسماعیل کوهی مقدم با انتقاد به نحوه مطالبه گری بعضی از تشکل ها و نداشتن هدف و برنامه برای مطالبه گری در مسائل گفت: در مطالبه گری به خاطر عدم پشتوانه محتوایی آن مطالبه، خواسته معلوم نیست و حرف دقیق زده نمی شود به مراتب پیش آمده از آن تشکلی که حتی در تشکل خودمان اتحادیه هم بوده می پرسیدیم شما در انتها می خواهید به کجا این مسئله را برسانید؟یعنی تهش قرار است چه بشود که راضی می شوید؟عموما بچه ها به کم راضی می شوند یا عموما نفس مطالبه به جهت اینکه احساس می کند باید کاری بکند باید فعالیتی  انجام بدهیم و بگوییم یک اتفاقی صورت گرفته می گویند که ما برویم به سمت انجام آن مطالبه ولی بدون این که یک اتفاق درستی بیفتد و بخواهد به نتیجه برسد، زود اغنا می شوند و این روحیه مطالبه گری شان ارضا می شود و احساس می کنند ما تجمعی برگزار کردیم نامه زدیم از طرف استاندار جواب رسیده است، ولی رهبری چیزی که خواستند دو وجه دارد، این که آقا می فرمایند:تنها شما نباید به ظواهر توجه کنید، آقا نمی گوید ظواهر را کنار بگذارید تجمع خوب است وجهی از تعظیم شعائر است، اما اقا اشاره می کنند صرفا نباید به پرتاب کردن شعار تبدیل شود بلکه باید به سمت ارائه راهکارهای عملی و جایگزین باشید، این سال های اخیر هم که ما از آقا در سخنرانی دانشجویی  به یاد داریم این است عموما وقتی مطالبه جدی اتفاق می افتد و رهبری مطالبه را تایید می کنند از بچه ها خواسته ای دارند آن هم اینکه راهکار عملی تان را بدهید روی این بیشتر فکر کنید و حرفتان را برسانید.

سردارآبادی در ادامه میزگرد با اشاره به صحبت کوهی مقدم درباره نفوذ و اثر رسانه ها در شکل گرفتن مطالبات دانشجویان گفت: دو حالت هست، یکی اینکه جنبش دانشجویی را از زاویه رسانه بهش نگاه می کنیم یعنی من که از بیرون  نگاه می کنم می گویم این هم رسانه است و این هم فلان تشکل پس اتفاقی می افتد که من از عینک رسانه بهش نگاه می کنم از اینکه شاید یک جاهایی رسانه سانسور کند یک جاهایی کات بکند، ولی در حالت دوم از این زاویه بهش نگاه می کنم شاید خیلی وقت ها مطالبات دیگری داشته باشد مطالبات به حق دیگری داشته باشد ولی در رسانه به هر دلیلی پوشش داده نمی شود.

مسئول اسبق اتحادیه جنبش عدالتخواه دانشجویی، با اشاره به اولویت سازی های فضاهای مختلف برای  مطالبه گری دانشجویان و عدم توجه رسانه ها به مطالبات شهرها و جاهای مختف به دلیل ملی بودن رسانه ها گفت: جنبش دانشجویی اولویتش را از رسانه ها می گیرد یعنی از نشست و برخواست های سیاسی می گیرد یعنی رسانه اولویت می سازد جلسه سیاسی برایش اولویت می سازد آن مصلحت سنجی خودش که فکر می کند فردا باید جای شما باشد برایش اولویت سنجی می کند می گوید من الان پشت این میز نشستم احتمالا یک سال دیگر می روم پشت میز آن ور می نشینم با خودش می گوید باشه پس اگر این طور هست منم فیتله اش را کم می کنم ببینم فلانی چه می گوید برای اینکه خودم را با او تنظیم می کنم که آینده ام را باهاش تنظیم کنم این وجه قضیه هم هست اما ضعف از کجاست؟ضعف این است چون بدنه جنبش دانشجویی به دلایل مختلف با بدنه مردم ارتباط ندارد اولویت هایش اولویت مردم نیست وقتی این جوری نباشد خیلی وقت ها کارهایی که پیگیری می کنیم از مطالبات مردم کاملا فاصله دارد چرا داریم می گوییم خصوصی سازی موفق شده چرا این اتفاق افتاده دلیل اصلیش این بوده کارگرها یک مسیر مطالبه ای را تعریف کردند نقش خودشان را ایفا کردند و از این طرف تشکل دانشجویی شهرستانی پیگیر ماجرا بوده آن طرف هم یک عده دانشجو در تهران پیگیری می کردند یعنی میز عملیات طوری چیده شد که برآیند این میز قطعا به سمت مسیر رشد و پیشرفت می رفته من بحثم حول این می چرخد که می گویم ما دانشجو باید به بدنه مردم برگردیم هنگام انتخابات به بدنه مردم مراجعه نکنیم یعنی الان هم به بدنه مردم مراجعه کنیم و بفهمیم مسئله و دغدغه اش چی هست .

سردارآبادی با انتقاد به طرز اولیت سنجی تشکل های دانشجویی و فاصله مطالبات دانشجویان با اولویت های مردم گفت: نکته بعدی این است مثلا امسال آقا عنوان سال رونق تولید انتخاب کرده، بسم الله الان تقریبا 5 ماهش می گذرد سه ماه تابستان اشکال ندارد، کی ما رفتیم یک کشاورز را آوردیم دانشگاه و بگوییم مسئله ات چیست؟چرا نرفتیم کارگر را دانشگاه بیاوریم که حرف و مسئله اش چیه؟تو راننده ای که مثلا سه ماه تحصن کردی و برخورد بدی با تو شده خب حرفت چیه به ما بگ، تو کشاورز بگو. مگر الان دغدغه ما تولید نیست یکی برود سراغ کارخانه ارج که چرا ورشکسته شد؟

وی ادامه داد: مسئله بعدی که در اولویت سنجی یک تشکل دانشجویی هست این است که دوست دارد مزه مزه کند، یعنی احساس می کند باید همه جا دخالت بکند همه جا نظر بدهد، قطعا باید تشکل دانشجویی به روز باشد و در لایه ای از مسائل روز کشور حرف برای گفتن داشته باشد، ولی اولا آن لایه را باید تعیین کند به جمع بندی برسد و بعد فعالیت نشان بدهد. تحلیلم براساس مطالعاتی که انجام دادم این است که یک لایه ای از مسائل را در نظر بگیریم متناسب با آن لایه  واکنش نشان بدهم در حد واکنش های رسانه ای خیلی کوچک ولی قائل به این باشیم که به صورت عمقی بهاین مسئله ورود کنیم، یعنی بگوییم دغدغه ما می شود مناطق محروم پایین شهر تهران یا پیگیری مشکلات محله نازی آباد یا پیگیری مشکلات یک محله یا یک کارخانه و روی آن مداومت داشته باشیم. متاسفانه آسیبی که در این مرحله داریم خیلی وقت ها به خاطر اینکه جنبش دانشجویی سنی هستند،  یعنی تشکل دانشجویی نهایتا در عرض چهار سال یا سه سال کل آدم ها عوض می شوند، دوباره تشکل در فرآیند انتخاب مسئله می افتد و برای خودش مسئله جدیدی انتخاب می کند. بنده قائل به این هستم اگر تشکل ها، هر کدامشان پیگیری یکی از مشکلات مردم را داشتند بالاخره حل می شد اگر حل نمی شد درمسیری پیش میرفت که به سمت حل شدن برود.

سردار آبادی در ادامه صحبت خود حول محور اولویت سنجی تشکل ها مقصر را، رسانه ها در امر پوشش دانست که باعث می شود اولیت های تشکل ها از اولویت های مردم فاصله بگیرد و در این باره گفت: الان رسانه فقط تهران را نشان می دهد، یعنی شما کافی است برنامه بگیرید در تهران 5 نفر در برنامه بنشینند قطعا یک خبر 5 خطی در رسانه شما هست، ولی اگر در شهرستان سالن 500 نفره را پر کنید یک برنامه خوب داشته باشید، جای رسانه خالی است که این مسئله یک مشکل هست.

وی تصریح کرد: نکته بعدی این است که تشکل های شهرستانی برای اینکه دیده بشوند، در حوزه مسائل سیاسی ورود می کنند و  نظر می دهند یعنی امروز آقای ظریف چنین کاری انجام داده، یک تشکل شهرستانی در زابل در مورد فلان موضوع نظر می دهد ولی هیچ وقت نمی بینم، البته شاید به واسطه رصد ضعیف من است، نمی بینم یک تشکل در زابل مشکل مهاجرت از زابل به سمت گلستان را پیگیری کند، یا هیچ وقت نمی بینم حق آبه دریاچه هامون را کسی پیگیری بکند؛ در صورتی که اگر جنبش دانشجویی می خواهد موثر باشد و حرفش بین مردم خریدار داشته باشد باید به جنس مسائل مردمی برگردد، تا مردم به جای اینکه به دامن ضد انقلاب پناه ببرند به دانشجویان و تشکل های داشجویی که در چارچوب نظام هستند، رجوع کنند. این یک نکته جدی است که در فضای دانشجویی اولویت سنجی در ارتباط با مردم شکل بگیرد، که اگر این اتفاق بیافتد می توانیم بگوییم مطالبه ای که آغاز می کنند مطالبه خوبی است؛ البته یک سری پارامتر دیگری قطعا برای انتخاب مسئله دارد.