دانشجویان از جوکر چه برداشتی داشته اند؟

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشریات دانشجویی به عنوان نماینده نگاه و اندیشه دانشجویان حرف‌های شنیده نشده زیادی دارند. گوشه و کنار نشریات به انتشار بخش‌های خواندنی هر نشریه می‌پردازد. این بخش مقاله انتخابی از آخرین شماره نشریه دانشجویی«اکسیر شیخ رئیس» می‌باشد. 

 

از وقتی که یادمه عاشق کمیک بوک بوده ام و خواهم بود و در طول عمرم خیلی از اوقات زندگی ام را صرف مطالعه و دنبال کردن دنیای کمیک بوک کردم بنابراین به خودم حق میدم که خودم رو یک هوادار واقعی کمیک بوک بدونم، چون از اون دسته هوادار‌هایی هستم که همیشه این زمینه برایم نسبت به دیگر زمینه‌ها مثل سینما و انیمیشن و بازی اولویت داشته و همواره سعی می‌کنم همه اقتباس‌های صورت گرفته از روی شخصیت‌های کمیک بوکی را با ملاک وفاداری آن‌ها به رگ و ریشه شون که همون کمیک بوک باشه بسنجم و بهشون نمره بدم و برای کسی مثل من شیدن خبر پیشتازی فیلم جوکر در مراسم اسکار امسال با ۱۱ نامزدی چیز هیجان انگیز نبود و میخوام دلیلش را براتون بگم.

در ابتدا ازتون دعوت می‌کنم به عقب برگردید یعنی به زمانی که برای اولین بار با شخصیت‌های دنیای کمیک بوک آشنا شدید یا اونا را در قالب فیلم، انیمیشن یا بازی‌های ویدئویی دیدید و بهشون علاقه‌مند شدید. ازتون سوال می‌کنم که چی باعث شد که بهشون علاقه‌مند بشید؟ اجازه بدید کمی بهتون کمک کنم همه ما اولش در دوران کودکی یا نوجوانی جذب این شخصیت‌ها شدیم، چون متفاوت بودن. چون دنیایی را در برابر ما قرار می‌دادند که با دنیای عادی فرق داشت، چون قهرمانانی را به ما نشان می‌دادند که ما دوست داشتیم مثل آن‌ها بشیم. چون قدرت‌هایی داشتند که دوست داشتیم ما هم داشته باشیم مثل پرواز کردن، زور زیاد داشتن، تند دویدن، چسبیدن به در و دیوار و ... چرا؟ چون دوست داشتیم خودمون را در قالب آن‌ها تصور کنیم. چون دوست داشتیم با فکر کردن به اونا و خوندن داستان هاشون به دنیایی هر چند موقت و کوتاه بریم که در اون قهرمان داستان بر مشکلات پیروز میشه قلدر‌های مدرسه رو شکست می‌ده و در آخر به کسی که دوستش داره میرسه. بله این دنیایی بود از قهرمانان کمیک بوکی که ما رو به خودش جذب کرد و باعث شد که عاشقش بشیم.

 

دنیایی خوش آب و رنگ و اغراق آمیز که شاید هیچ چیزش با عقل جور درنیاد و منطقی نباشه، ولی ما عاشقش شدیم، چون از دنیای اطرافمون بهتر بود و دوست داشتیم جای ابرقهرمانان باشیم برای کسی مثل من که با این دنیا بزرگ شده و جنبه‌های دیگرش رو هم دیده مهم اینکه که وقتی از روی شخصیت‌های مورد علاقه ام اقتباس می‌شه به ذات و جوهره شون وفادار باشن در نتیجه من همیشه از فیلم‌هایی خوشم میاد که سعی نمی‌کنند شخصیت‌های کمیک بوکی رو اونقدر با دنیای سینما وفق بدهند و در چارچوب قوانین و کلیشه‌های رایج سینمایی قرار بدهند که دیگه اثری از اون رگ و ریشه کمیک بوکی شون باقی نمونه.

 

یعنی شما وقتی به عنوان یک تماشاچی به تماشای فیلمی مثل اونجرز ۱ مینشینی بعد از فقط چند دقیقه میگی این یک فیلم کمیک بوکیه با مشخصات یک کمیک بوک و من عاشق اینم! آره من عاشق اینم که یک کارگردان بدون اینکه خجالت بکشه بیاد و فیلمی بسازه که با دیدنش بگیم این فیلم کمیک بوکه. یعنی بیاد و سبک کمیک بوک رو به سینما تحمیل کنه نه اینکه سینما خودش رو به فیلم او تحمیل کنه؛ و حالا نگاهی بیندازیم به فیلم جوکر. من اصلا کاری به بد بودن یا خوب بودن این فیلم از نظر اینکه مثلا فیلمنامه اش قویه یا تدوینش فلانه و ... ندارم. ولی سوالم اینه که شما با دیدن این فیلم آیا به یاد دنیای کمیک بوک میفتید؟ یعنی کدوم صحنه و سکانس فیلم هست که مخاطب عام و خاص رو به یاد دنیای انرژیک و منحصر بفرد کمیک بوک بندازه؟ بیایید با هم صادق باشیم و راستش رو بگیم هیچ کجای فیلم! دلیلش اینه که سازنده این فیلم فقط شخصیت رو از دل کمیک بوک انتخاب کرده و بعدش رفته دنبال اینکه چه طور یک فیلم سینمایی با رعایت تمام اصول و قواعد سینمایی رایج در ژانر مثل هنری بسازه و من با این موضوع مشکل دارم. ببینید دوستان من ... ما امسال شاهکاری داشتیم به نام انتقام جویان پایان بازی که پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما هم لقب گرفت. این فیلم به شعور مخاطب احترام می‌گذاشت و داستان قوی داشت و از اول تا آخر رنگ و بوی کمیک بوک میداد و من ازش لذت بردم، چون سازندگانش با بغل کردن حال و هوای کمیک بوک‌های ابرقهرمانی یک فیلم موفق خلق کردند با لحظات حماسی ابرقهرمانی و اصلا از کسی خجالت نکشیدند و اصلا هم براشون مهم نبود که فلان جایزه رو بگیرند، چون هدفشون فقط خدمت به هوادارانی بود که این هم سال فیلم‌های ابرقهرمانی رو دنبال کرده بودند و دنبال یک فرجام رضایت بخش بودند و اتفاقا نمراتی که منتقدین به این فیلم دادند بسیار بالاتر از جوکر بود. چی شد که جوکر ۱۱ تا نامزدی اسکار نصیبش میشه؟ واسه اینه که اعضای آکادمی اسکار از اینکه به فیلمی که کمیک بوکه اسکار بدن وحشت دارن، چون کمیک بوکیه و اونا کمیک بوک رو مختص بچه‌ها میدونن! اونا ثابت کرده اند از اون فیلم کمیک بوکی خوششون میاد که متفاوت باشه و تفاوت یعنی اینکه هیچ سنخیتی با کمیک بوک نداشته باشد و ادای فیلم‌های روشنفکرانه و عمیق رو دربیاره و جوکر دقیقا همین حالت رو داره. یعنی اگر شما به مخاطب نگی که جوکر یک شخصیت کمیک بوکیه و بره و فیلم رو تماشا کنه اصلا حس نمیکنه که این شخصیت در دل کمیک بوک‌های پرانرژی دی سی کامیکس خلق شده است (جالبه که یه سری آدم بی سواد دارن میگن جوکر باید جایزه بگیره، چون نشون داد کمیک بوک هم میتونه متفاوت باشه و سینما باشه! در حالی که باید به حال این افراد گریه کرد و بهشون گفت: ما وقتی جشن می‌گیریم که سینما کمیک بوک بشه)

این واقعا منو عصبانی می‌کنه، چون آکادمی با بی توجهی به فیلم‌های مطرح کمیک بوکی داره اعلام می‌کنه که اگر می‌خوای جایزه بهت بدم باید شبیه به اون چیزی باشی که من می‌گم و من خوشم میاد. یعنی شبیه به تمام فیلم‌های به اصطلاح هنری که در سالیان گذشته جایزه گرفته اند. پس من به عنوان یک هوادار واقعی دنیای کمیک بوک از اینکه فیلم جوکر نتونست جایزه‌های زیادی رو در مراسم امسال بگیره خوشحالم، چون این جایزه‌ها رو افتخاری برای کمیک بوک نمی‌دونم. جوکر مثل هر فیلم سینمایی دیگر است! واقعا برایم فرقی نمیکرد که جوکر اسکار بگیره یا مثلا مرد ایرلندی؟ آیا قراره فقط، چون اسم شخصیت کمیک بوکی روی فلان فیلم است ازش حمایت کنیم؟ چرا باید سنگش رو به سینه بزنیم؟ چون سیاه و دارک و خفنه و مثلا اجتماع رو به نقد می‌کشه؟ خب اینا رو که قبلا فیلم‌های بهترین مثل راننده تاکسی و سلطان کمدی و ... به تصویر کشیده بودن. جوکر هم در خوشبینانه‌ترین حالت مثل اونا! و من به عنوان یک هوادار واقعی کمیک بوک (نه کسی که تو عمرش حتی یک کمیک بوک نخونده و فقط با دیدن بتمن‌های نولان و انجام دادن بازی‌های آرخام و تماشای سریال اروو خودش رو طرفدار میدونه) وقتی واقعا خوشحال میشم که فیلم برنده اسکار و این چیزا بشه که اون لحظات ناب و شگفت انگیز کمیک بوکی رو که اول بار اون بچه شش ساله را عاشق خودش کرد به تصویر کشیده باشه و از اینکه شخصیت‌های اصلیش قهرمان شنل پوش و کاستیوم دار و دارای قدرت‌های مافوق بشری باشن خجالت نکشه و از اینکه انگ بچه گانه بودن بهش بزنن نترسه و مهم‌تر اینکه برای اینکه جایزه بگیره رنگ عوض نکنه.