به گزارش خبرنگار فناوری
خبرگزاری دانشجو، در ۱۰ فوریه ۲۰۲۰، کاوشگر خورشید به فضا پرتاب شد و به سمت خورشید حرکت خود را آغاز کرد. این ماموریت هفت سال آینده را صرف تحقیق در مورد مناطق قطبی خورشید می‌کند تا درباره نحوه فعالیت‌های خورشیدی اطلاعات کسب کند. انتظار می‌رود این اطلاعات به اخترشناسان کمک کند تا تغییرات فعالیت‌های خورشیدی و فضا را بهتر پیش بینی کنند.
هفته گذشته بعد یک دوره چالش برانگیز، اولین اندازه‌گیری‌های خورشیدی توسط این کاوشگر به تیم‌های علوم بین‌المللی رسید. با دریافت این داده‌ها تایید شد که ابزار‌های مداری با موفقیت بعد از پرتاب مستقر شده‌اند و مغناطیس‌سنج آن (ابزاری مهم برای این ماموریت) نیز وضعیت مطلوبی دارد.
این کاوشگر دارای ده ابزار است که بخشی از مجموعه پیشرفته آن، ترکیبی از تصویربردارها، کنترل‌های از راه دور و سنسورهاست. این ابزار‌ها برای اندازه‌گیری ویژگی‌های محیط اطراف فضاپیما، به ویژه بررسی ویژگی‌های الکترومغناطیسی باد‌های خورشیدی طراحی شده اند. در این کاوشگر علاوه بر وجود بال‌های متحرک، سه آنتن رادیویی و پلاسمایی موج برای بررسی ویژگی‌های امواج الکترومغناطیسی و الکتروستاتیک در باد‌های خورشیدی وجود دارد.
فعال کردن سنسور‌های کاوشگر این امکان را به گروه علمی داده تا اطلاعات مهمی از چگونگی تاثیر یک فضاپیما در اندازه گیری‌های انجام شده در محیط فضایی را جمع آوری کنند. ترکیب ابزار‌های موجود به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا ارتباط وقایع موجود در سطح خورشید با پدیده‌های شناسایی شده ناشی از باد‌های خورشیدی را پیدا کنند. این ابزار‌ها به اخترشناسان کمک می‌کند تا رمز و راز فعالیت‌های خورشیدی مانند چرخه ۱۱ ساله خورشید، تولید میدان مغناطیسی و چگونگی شتاب ذرات در باد‌های خورشیدی به انرژی‌های بالا را کشف کنند.
در سال‌های آینده این کاوشگر با ثبت تصاویری از مناطق قطبی خورشید، محیط مغناطیسی و پلاسمائی آن، مکانیزم‌هایی که تاج خورشید را گرم می‌کند و ذرات باد خورشیدی که قبلا نا مشخص بوده اند، اطلاعات ارزشمندی را در اختیار اخترشناسان قرار می‌دهد.
