گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، لیلا زمانی؛ زنان، نیمی از جهان اند و نیم دیگر را به جهان هدیه میکنند. در اهمیت پرداختن به این قشر مهم از جامعه، سخنان بسیار شنیده ایم اما آنچه در این گفتار می‌خواهیم بیان کنیم، شاید نقطه تاریکی باشد که کمتر کسی آن را بازگو کرده است. تا به حال اندیشیده اید که چگونه میتوان یک نگاه جهانی به بحث زنان داشت؟ آیا اصلا دید ما، بین المللی هست یا در منطقه امن خود مانده ایم؟ شاید بگوئید ما از پس همین اندک دغدغه های جزئی برنمی‌آییم؛ چه برسد به معضلات بین المللی! اما باید بدانید که با وجود دید وسیع تر، بسیاری از همین تشویش های جزئی نیز حل خواهد شد.
دغدغه های حوزه زنان فقط در سطح ملی جاری نیست؛ همه می‌دانیم که مسائل زنان جزو مهم ترین مسائل جهانی است که برای خالی نبودن عریضه، مقررات و سازمانهای بین المللی و کنوانسیون هایی نیز ایجاد شده است. اما اینکه تمام این اقدامات تا چه حد موثر بوده یا اصلا در جهت هدف اصلی بوده یا نه، جای بحث دارد. پس دغدغه زنان در سطح بین المللی نیز مطرح است. با این حال، قبول داریم که بسته به فرهنگ، عقاید، نوع حکومت... این دغدغه ها نیز متفاوت اند. آنچه که در کلیت حوزه زنان بسیار بااهمیت است، ارائه یک نگاه جهانی به زنان برای مطالبه گری دغدغه هایشان است. این کار باعث می شود شما در مطالبه گری، دقیق تر عمل کنید.
معمولا حرف از مسائل بانوان که میشود، رسانه ها، مبانی اسلام و انقلاب را جزو اصلی ترین موانع دستیابی به حقوق زنان معرفی میکنند و با قدرت تبلیغات بالایی که دارند، تا حدی اذهان عمومی را با خود همراه میکنند و به سمت آن نظم نوین جهانی که استعمارگران فرهنگی در پی آن هستند، سوق می دهند. حال آنکه در آنسوی جهان، محققان و پژوهشگران مهد دموکراسی اعتراف میکنند که در اصول اسلام و انقلاب اسلامی، بیشترین تکریم و حفظ عزت و اعتبار زن وجود دارد. از طرفی، در دنیای امروز کمتر بانویی پیدا میشود که نسبت به مسائل خود و حقوق اجتماعی اش بی تفاوت باشد و بعضا حاضر به مبارزه برای دستیابی به آنچه به عنوان یک زن می خواهد، هم هست.
اما چه باید کرد؟ چگونه در دل بانوان این سرزمین، هویتی انقلابی شکل گیرد که باعث شود مطالبه گری در حوزه زنان را به نحو صحیح انجام دهند؟ آنچه میخواستم به عنوان راهکار ایستادگی در برابر این استکبار معرفی کنم را همان ابتدا توضیح دادم. ارائه نگاه جهانی به زنان برای مطالبه گری! به عنوان مثال در بحث حجاب، زن ایرانی میخواهد مبارزه کند. به قول یکی از بزرگان، مبارزه یعنی اپوزیسیون بودن در برابر یک پوزیشن مسلط. اگر نگاه این خانم، محدود به مرزهای جمهوری اسلامی باشد، پوزیشن مسلط همان است که تبلیغ حجاب میکنند یا قانونی برای جلوگیری از بی حجابی اجرا میشود.
فارغ از فلسفه حجاب، این زن اگر بخواهد هویتی جدا از هویت مسلط بر اجتماع را دنبال کند، طبیعتا به سراغ مبارزه با حجاب خواهد رفت و مطالبه گری را در بی حجاب بودن خواهد دانست. وجود روحیه مبارزه جزو لاینفک انسانهاست و نمیتوان آن را سرکوب کرد اما باید نگاه را گسترده تر کرد. اگر رویکرد ما جهانی شود، اتفاقا خواهیم دید که پوزیشن مسلط، بی حجابی است. آنچه که در جهان، هزینه های میلیاردی برایش صرف میشود و از تبلیغات جذاب ضد فرهنگ گرفته تا قوانین منع حجاب در بسیاری از کشورها یا حمله به زنان باحجاب میبینیم، همه در مسیر گسترش برهنگی و وجود نگاه جنسیِ صرف به زن است.
حال اگر زنان ما به این نگاه بین المللی برسند که جهان میخواهد جنس مونث را به فلان سمت بکشاند، مطالبه گری و مبارزه را در حجاب و احترام به روح و کرامت زن خواهد دید. یا در بسیاری از مسائل دیگر مثل تعیین مهریه، حضانت فرزند، حق طلاق،... که توضیحات مفصل خودش را میطلبد. پس اگر اولا نگاه ما جهانی بشود و موقعیت مسلط را درست تشخیص دهیم تا طبق آن به مبارزه درست هم برسیم و دوما مبانی و اصولی که در دین وجود دارد را دقیق تبیین کنیم، بستر صحیح برای تشکیل هویت انقلابی و مطالبه گری در مسیر حق، آماده خواهد شد.
لیلا زمانی - دانشجوی حقوق و فعال حوزه زنان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.