طراحی شبکه زنجیره تامین سوخت تجدیدپذیر با استفاده از بذر‌های غیر خوراکی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو،  حسین گیتی نورد دانش آموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «طراحی شبکه تولید انرژی حاصل از زیست توده با مدلسازی و شبیه سازی مبتنی بر عامل» گفت: در طول یک دهه گذشته، تولید انرژی‌های تجدیدپذیر به منظور کاهش اثرات نامطلوب محیط زیستی و اجتماعی سوخت‌های فسیلی، به عنوان یکی از نگرانی‌های اصلی کشور‌ها مطرح شده است.

وی افزود: در این رابطه، تولید انرژی حاصل از زیست توده می‌تواند به عنوان یک سوخت تجدیدپذیر مناسب برای جایگزینی با سوخت‌های فسیلی و سازگار با محیط زیست به عنوان یک راه حل مناسب برای این مسئله مورد استفاده قرار گیرد. لذا، طراحی بهینه شبکه تولید انرژی حاصل از زیست توده به عنوان مهم‌ترین تصمیم استراتژیک این زنجیره، نقش اساسی در عملکرد اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی ایفا می‌کند.

وی با بیان اینکه این پروژه در راستای تعیین محصول تجدیدپذیر پایدار به عنوان ورودی زنجیره تامین با توجه به محصولات تجدیدپذیر کاندید به منظور تولید انرژی حاصل از زیست توده انجام گرفته است، گفت: مدیریت فاکتور‌های اختلال تاثیرگذار در مزارع کشت مانند سیل و شرایط جوی نامناسب جهت جلوگیری از اختلال در زنجیره تامین از دیگر هدف‌های اجرای این طرح بوده است.

به گفته وی، بکارگیری مدل سازی مبتنی بر الگوریتم‌های هوشمند به منظور در نظر گرفتن الزامات دنیای واقعی و با ایجاد فرآیند چانه زنی میان عناصر موجود در زنجیره تامین می‌تواند نقش بسزایی در تعیین قیمت بذر زیستی و بالتبع کمینه سازی هزینه‌های موجود در طراحی پایدار شبکه‌ی انرژی حاصل از زیست توده ایفا نماید.

دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطر نشان کرد: در این تحقیق، به بررسی جوانب موثر بر طراحی مناسب شبکه تولید انرژی حاصل از زیست توده شامل انتخاب نوع بذر زیستی به عنوان ورودی شبکه زنجیره تامین، چانه زنی میان عناصر زنجیره جهت تعیین قیمت بذر زیستی، عدم قطعیت موجود در تقاضا و اختلالات ممکن در فرآیند تولید بذر جهت طرح ریزی پایدار شبکه پرداخته شده است.

وی گفت: طراحی شبکه زنجیره تأمین انرژی زیستی بر اساس سیستم یکپارچه و با توجه به انتخاب نوع گیاه زیست توده بر اساس معیار‌ها و پارامتر‌های مختلف مانند پایداری و اختلال در ایران موضوعی جدید و فاقد نمونه قبلی است که اطلاعات کافی درباره پارامتر‌های مسئله نیز وجود ندارد.

وی با اشاره به ویژگی‌های طرح گفت: حمل محصولات زیست توده با یک نوع وسیله نقلیه، امکان تبدیل کلیه بذر‌ها بر مبنای نرخ تبدیلشان به محصول زیست توده، میزان تقاضای ثابت و شناخته شده، تعیین بهینه نقاط کاندید توسط مدل پیشنهادی برنامه ریزی ریاضی و... از ویژگی‌های این طرح به شمار می‌روند.

گیتی نورد با اشاره به مزیت‌های رقابتی طرح گفت: ارائه‌ی یک سیستم ترکیبی با بکارگیری ابزار‌های تصمیم گیری چند معیاره، روش توافق جمعی، یادگیری مبتنی بر عامل، برنامه ریزی ریاضی با توجه به پایداری تحت عدم قطعیت، ارائه یک رویکرد برنامه ریزی امکانی جهت تخمین تابع عضویت فازی تردیدی، بکارگیری ادغام نهایی در رویکرد تصمیم گیری پیشنهادی به منظور جلوگیری از کاهش خطا، در نظر گرفتن فرآیند چانه زنی میان عناصر زنجیره جهت تعیین قیمت محصول زیستی در طراحی شبکه زنجیره تامین محصول تجدید پذیر از مزیت‌های رقابتی طرح محسوب می‌شوند.

دانش اموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به کاربرد‌های پروژه گفت: مطالعه‌ی حاصل از این تحقیق می‌تواند تلاش‌هایی که به منظور ایجاد زیرساخت‌ها توسط سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره وری انرژی برق (ساتبا) صورت گرفته است را ارتقاء بخشد.

گیتی نورد خاطر نشان کرد: با توجه به بررسی‌های صورت گرفته مشاهده شد که طراحی یک شبکه‌ی انرژی زیست توده یکی از دغدغه‌های اصلی کشور‌های در حال توسعه و توسعه یافته است. از طرفی، بسیاری از استان‌های کشور نیز در صدد یافتن نوع محصول انتخابی خود به عنوان بهره-برداری از آن تحت عنوان انرژی زیست توده هستند که نحوه‌ی شناسایی آن یک مسئله‌ی مهم برای آن‌ها است.

گیتی نورد تصریح کرد: ساتبا می‌تواند از نتیجه این طرح در مدیریت زنجیره تولید انرزی‌های تجدید پذیر مبتنی بر زیست توده بهره‌مند شود. همچنین، متولیان امر توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران و همچنین سایر عناصر درگیر در زنجیره تامین اعم از پالایشگاه‌ها و مزارع نیز می‌توانند از نتایج این تحقیق بهره‌مند شوند.

به گفته وی، هر چند که این تحقیق در سطح کلان به بررسی موارد ارائه شده می‌پردازد، اما رویکرد پیشنهادی حاصل از این تحقیق توانایی اجرا برای سطوح پایین دستی زنجیره را نیز دارد.