گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو: علی صفری، خبرنگار اعزامی دانشجو به ایران، بهعنوان یکی از اولین شاهدان عینی، گزارش مفصلی از وضعیت بحرانی این شهر و حملات رژیم صهیونیستی ارائه کرده است. وی در این گزارش، به جزئیات حضور خود در بیروت و مشاهداتش از حمله سنگین رژیم صهیونیستی به محل نشست فرماندهان حزبالله در ضاحیه پرداخته است.
صفری ابتدا به روند ورود خود به لبنان در بحبوحه جنگ اشاره میکند و توضیح میدهد که با آخرین پروازی که به این کشور امکانپذیر بود، وارد بیروت شد. او شرایط پایتخت لبنان را کاملاً جنگی توصیف کرده و میگوید که در مدت حضورش شاهد چندین ترور بوده است. به گفته او، این ترورها شامل ترور سردار شهید القویسی، شهید محمد سرور و همچنین تلاش ناموفق برای ترور سردار شهید علی کرکی بود که در نهایت در جریان عملیات ترور سید حسن نصرالله به شهادت رسید.
او در این گزارش تأکید میکند که بسیاری از انفجارها بدون شنیدن صدای مستقیم رخ میدادند. صفری در یکی از موارد شخصاً در هتل محل اقامتش تنها صدای آمبولانسها و لرزش شیشهها را حس کرده بود و سپس به محل حادثه رفته و شاهد ویرانی بخشی از ساختمانها و شهادت چند نفر بوده است.
صفری همچنین از سفر خود به جنوب لبنان سخن به میان آورد، جایی که خانهها و مناطق مسکونی به بهانه حضور افراد مرتبط با حزبالله مورد هدف قرار گرفته بودند. وی تأکید میکند که حضور پهپادهای رژیم صهیونیستی با صدای مداوم و شکستن دیوار صوتی، بخشی از جنگ روانی این رژیم برای تخلیه مناطق مسکونی بود.
یکی از بحرانیترین لحظات روایت صفری مربوط به زمانی است که او در هتل محل اقامتش صدای انفجارهای متعدد و شدید را میشنود و احساس میکند که ساختمان محل سکونتش هدف حمله قرار گرفته است. او پس از رفتن به پشتبام، دود غلیظی را در آسمان مشاهده میکند که نشان از وقوع یک انفجار عظیم داشت. صفری این حمله را یکی از شدیدترین حملات رژیم صهیونیستی پس از جنگ ۳۳ روزه توصیف میکند.
در ادامه، صفری به جزئیات این حمله پرداخته و توضیح میدهد که پس از وقوع انفجار، نیروهای مقاومت و آتشنشانی در محل حاضر شدند. طبق گفته سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی، هدف این حمله مقر ستاد حزبالله بود، اما تا مدتی پس از حمله، درباره هویت قربانیان اطلاع دقیقی منتشر نشده بود. به گفته خبرنگار اعزامی، این حمله با استفاده از بمبهای پیشرفته و جدیدی صورت گرفته بود که قدرت و شدت آن، حتی برای خبرنگاران با تجربهای که در جنگهای عراق و سوریه حضور داشتند، بیسابقه بود.
او در بخش دیگری از گزارش به تماسهای مشکوکی اشاره میکند که از سوی خطوط ناشناس و با لهجه لبنانی با او و تیمش برقرار شده بود. صفری احتمال میدهد این تماسها از سوی رژیم صهیونیستی بوده و برای جمعآوری اطلاعات از محل حادثه صورت گرفته باشد.
در پایان، صفری به تأثیرات شدید روانی این حملات بر مردم بیروت اشاره میکند. وی از صحنههایی روایت میکند که مردم وحشتزده فرزندان خود را در آغوش گرفته و بهدنبال راهی برای خروج از شهر بودند. او همچنین به نقش مسیحیان همپیمان با حزبالله اشاره میکند که با تمام توان به مردم جنوب پناه میدادند و از آنان حمایت میکردند.