به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، رفع فیلتر گوگل پلی که به عنوان یکی از مهمترین پلتفرمهای ارائهدهنده اپلیکیشن در جهان شناخته میشود، در هفتههای اخیر به موضوعی پرحاشیه تبدیل شده است. این اقدام که از آن به عنوان "گام اول" در مسیر کاهش محدودیتهای اینترنتی یاد میشود، اگرچه با استقبال اولیه مواجه شده، اما تناقضهای بسیاری را نیز برجسته کرده است.
یکی از اصلیترین مشکلات کاربران ایرانی در مواجهه با گوگل پلی، تحریمهای یکجانبه است. این تحریمهای ظالمانه که به دلیل سیاستهای ایالات متحده علیه ایران اعمال شدهاند، سالهاست دسترسی به بخشهای مهمی از این پلتفرم را مسدود کردهاند. به همین دلیل، حتی با رفع فیلتر داخلی، بسیاری از کاربران همچنان قادر به دانلود، بهروزرسانی یا مشاهده اپلیکیشنهای ضروری خود نخواهند بود.
به عنوان مثال، اپلیکیشنهای مالی، آموزشی و ابزارهای مرتبط با مشاغل خاص، اغلب در دسترس کاربران ایرانی نیستند. این محدودیتها نه تنها استفاده روزمره از اینترنت را برای کاربران دشوار میکند، بلکه پیشرفت تکنولوژی و ارتباطات را نیز با چالشهای جدی روبهرو کرده است.
بیشتر بخوانید:
کاربران ایرانی برای دسترسی به خدمات گوگل پلی به روشهایی همچون استفاده از VPN یا تغییر تنظیمات DNS روی آوردهاند. هرچند این روشها تا حدی دسترسی را ممکن میسازند، اما:
این تناقض باعث شده رفع فیلتر گوگل پلی بیشتر به یک اقدام نمادین شبیه باشد تا تغییری واقعی در شرایط دسترسی کاربران ایرانی.
محروم کردن کاربران ایرانی از دسترسی به اینترنت آزاد، تنها به معنای کاهش دسترسی به اپلیکیشنها نیست. این محدودیتها تأثیرات عمیقی بر:
این مسائل نشاندهنده نیاز به راهکارهایی فراتر از رفع فیلتر داخلی است.
برای اینکه رفع فیلتر گوگل پلی یا اقدامات مشابه بتوانند تأثیری پایدار و معنادار داشته باشند، باید:
رفع فیلتر گوگل پلی، هرچند گامی مثبت به نظر میرسد، اما بدون اقداماتی جامع برای غلبه بر موانع بینالمللی و بهبود زیرساختهای داخلی، نمیتواند تأثیر عمیقی بر زندگی کاربران ایرانی داشته باشد. این اقدام اگر با برنامهریزی و اصلاحات گسترده همراه نشود، تنها به تضعیف اعتماد عمومی به سیاستهای کاهش محدودیت اینترنتی منجر خواهد شد.