رقابت علمی تنگاتنگ ۱۶ تیم دانشجویی در مسابقه طراحی و ساخت پل چوبی دانشگاه امیرکبیر
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ مسابقه طراحی و ساخت پل چوبی دانشگاه امیرکبیر با هدف ارتقاء مهارت‌های عملی دانشجویان در حوزه مهندسی عمران و سازه، فضایی رقابتی و علمی برای آزمودن دانش تئوری در میدان عمل فراهم کرد. تیم‌هایی از دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر، صنعتی شریف، تهران، علم و صنعت، شهید بهشتی، شهید رجایی، خوارزمی، زنجان و چند دانشگاه دیگر در این دوره شرکت داشتند.
در این رقابت، شرکت‌کنندگان موظف بودند با استفاده از مصالح مشخص و محدود چوبی، پلی طراحی و اجرا کنند که از نظر مهندسی، دارای حداکثر ظرفیت باربری، حداقل وزن، زیبایی ظاهری و دقت اجرایی بالا باشد. هیئت داوران، متشکل از اساتید و متخصصان برجسته حوزه سازه، پل‌های طراحی‌شده را براساس معیار‌های علمی و فنی ارزیابی کردند.
فرآیند ارزیابی شامل آزمون بارگذاری واقعی روی پل‌ها بود که طی آن، عملکرد سازه‌ها در برابر وزن‌های متغیر سنجیده شد. تنوع در طراحی، نوآوری‌های به‌کاررفته و شیوه‌های اتصال قطعات، از نقاط قوت این دوره از مسابقات بود.
برگزاری چنین رویدادی نه‌تنها باعث ایجاد انگیزه در میان دانشجویان برای ورود به عرصه‌های حرفه‌ای می‌شود، بلکه فرصتی برای آشنایی نزدیک آنان با چالش‌های واقعی طراحی سازه‌ها در شرایط محدود و مهندسی‌شده فراهم می‌آورد.
مسابقه در یک مرحله نهایی برگزار شد که در آن تیم‌ها با هم رقابت کرده و عملکرد فنی‌شان در برابر بارگذاری مستقیم مورد سنجش نهایی قرار گرفت. در پایان روز دوم، داوران نتایج نهایی را جمع‌بندی کرده و تیم‌های برگزیده معرفی شدند. اسامی تیم‌های برتر و امتیازات آنان طی روز‌های آتی از طریق وب‌سایت نشریه مفصل منتشر خواهد شد.
برگزارکنندگان این رقابت اعلام کردند که با استقبال بالای دانشجویان، برگزاری دوره‌های منظم‌تری از این مسابقات در سطح کشوری در دستور کار قرار دارد. همچنین رایزنی‌هایی برای توسعه آن به سطح منطقه‌ای و بین‌المللی نیز آغاز شده است.
در حاشیه این مسابقات، نمایشگاهی از ابزارها، مصالح و فناوری‌های مرتبط با طراحی و ساخت پل نیز برپا شد که مورد استقبال دانشجویان و اساتید قرار گرفت.
این مسابقه، تنها رقابتی ساده نبود، بلکه بستری برای تلفیق دانش نظری و خلاقیت فنی در یکی از مهم‌ترین حوزه‌های مهندسی کشور به‌شمار می‌رفت؛ مسیری برای کشف استعداد‌های تازه و انگیزه‌ای برای حرکت به‌سوی آینده‌ای حرفه‌ای در مهندسی سازه بود.
