تلاش ناکام منافقان برای جدایی از کاروان و غیبت در روز غدیر

گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»-سیده حنانه حسینی؛ کاروان بزرگ غدیر به همراهی وجودمقدس پنج نور پاک، پیامبر اکرم (ص)، امیرالمومنین (ع)، حضرت زهرا (س) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، پس از گذشتن از «عسفان» به «قدید» رسیده‌اند، و اینک تا جهفه که «غدیرخم» کنار آن قرار دارد، راهی باقی نیست.

تلاش ناکام منافقان برای جدا شدن از کاروان و غیبت در روز غدیرخم

هنگامى که زمان استراحت در «قُدید» به پایان رسید و کاروان آماده حرکت شد، منافقین با نزدیک شدن به غدیر سعى کردند نقشه‏هاى خود را عملى کنند، به همین سبب نزد پیامبر (ص) آمدند و اجازه خواستند که از کاروان جدا شده و از شرکت در مراسم غدیر معاف شوند تا زودتر به خانه‏هایشان برسند!!

آنها مى‏خواستند در غدیر نباشند تا بتوانند نقشه‏هاى بعدى خود را طبق برنامه انجام دهند.

پیامبر (ص) با شنیدن این گفتار ناراحت شده و فرمودند: «چه شده که از پیامبرتان گریزانید به حدى که اگر سمتى از درختى به سوى من باشد، شما همان سویش را مبغوض‏تر مى‏دارید؟!».

در این‌جا همگى شرمنده شدند و برگشتند، و این‌چنین یکى از توطئه‏هاى منافقان توسط پیامبر (ص) نافرجام ماند.

نزول در قدید و دعای پیامبر (ص) برای تثبیت حب امیرالمومنین (ع) در قلوب مومنین

با فرارسیدن هنگام نماز، همگى نماز جماعت را به امامت رسول اللَّه(ص) خواندند. حضرت بعد از نماز صداى خود را بلند کرد و طورى که همه بشنوند فرمود: «خدایا به على محبت در سینه مؤمنین و هیبت و عظمت در سینه منافقین عنایت فرما».

آنگاه على ‏(ع) را فراخواند و در حضور مردم فرمود: «یا على! دست‏هاى خویش را به سوى آسمان بلند کرده و دعا کن تا من آمین بگویم. یا على بگو: خدایا، براى من نزد خود عهد و پیمانى قرار ده، و براى من در پیشگاه خود دوستى و مودت قرار ده، و براى من در قلب مؤمنین محبتى قرار ده».

امیرالمؤمنین ‏(ع) دعاى حضرت را تکرار کرد و ایشان آمین گفتند.

سپس پیامبر (ص) فرمود: «یا على! هر دعایى براى خود دوست دارى بنما تا آمین بگویم».

امیرالمؤمنین (ع) هم سه بار این دعا را تکرار کرد: «خدایا مودت و محبت مرا تا روز قیامت در قلوب مردان و زنان مؤمن پایدار و ثابت فرما»، و پیامبر (ص) آمین گفتند.

بعد از این دعا آیات 96 و 97 سوره مبارکه مریم بر پیامبر (ص) نازل شد؛

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدّاً (96) فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْماً لُّدّاً /(97)
 

مسلما کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‏اند، خداوند رحمان محبتى براى آنان در دلها قرار مى‏دهد! (96)و ما فقط آن ( قرآن) را بر زبان تو آسان ساختیم تا پرهیزگاران را به وسیله آن بشارت دهى، و دشمنان سرسخت را با آنان انذار کنى. (97)

این دعاها در مقابل مسلمانان موقعیتى عظیم و شگفت آور براى امیرالمؤمنین ‏(ع) پدید آورد، لذا منافقان آرام ننشستند و سخنانى گفتند که قلب پیامبر (ص) را آزرد، ولى خداوند با نزول آیات 12 تا 24 سوره مبارکه هود پیامبرش را دلگرم ساخت.

منابع؛ قرآن کریم، بحار الانوار: ج 9 ص 104، ج 35 ص 358 - 353 و عوالم العلوم: ج 3 / 15 ص 51 – 31