به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، حجت الاسلام محمد فلاح عصر دیروز در همایشی با عنوان «آرامش و تعالی در تفاوت بین آرامش در یوگا و آرامش در اسلام» در سالن اجتماعات دانشگاه پیام نور مشهد تصریح کرد: آرامش ناشی از یوگا حقیقی نیست، بلکه یک سکوت ذهنی است که چشم را بر حقیقت بسته است.
وی با اشاره به اینکه ندیدن خطر دلیل بر نبودن آن نیست، افزود: کسانی که به وسیله یوگا به آرامش می رسند به مانند کبکی هستند که سر خود را زیر برف کرده اند و چون خطر را نمی بینند بر این عقیده هستند که خطر وجود ندارد، در یوگا آرامش در آرامش است به این معنا که باید یک فضای ساکت و آرام پیدا کنند تا بعد به یک آرامش فکری برسند و این در حالی ست که در اسلام آرامش در اوج مصیبت هاست.
مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه سکوت ذهنی یک دروغ بزرگ به بشریت است، ادامه داد: آرامش در اسلام به شکل حقیقی مطرح شده است و از این طریق می توان به خدا رسید؛ اما یوگا نمی تواند وسیله ای برای رسیدن به خدا باشد.
فلاح تصریح کرد: نماز تفریحی برای بالابردن ایمان و رسیدن به قرب الی الله است، ایمان نه دانش است و نه بینش، بلکه گرایش است به این معنا که تمام عقاید باید گرایش مند باشد و زمانی که این عشق به ایمان به وجود بیاید، انسان آرام می شود. قرآن می گوید: ما هستیم که به انسان چیزی می دهیم، هرچیزی که بخواهد و برای هر کس که بخواهیم در دنیا می دهیم؛ اما طبق آموزه های یوگا انسان خود همه چیز را به دست می آورد. یوگا حال انسان را آرام می کند و نگاهی به بعد از مرگ انسان ندارد، و این فریب است که آنها آخرت را نمی بینند.
وی در ارتباط با انواع خود در یوگا بیان کرد: خود حال حاضر را کنونی، خودی که در ناخودآگاه انسان شکل می گیرد که خود آبی نام دارد و خود متعالی که کیهانی است و زمانی که دقت می کنیم در ورای همه اینها انسان گرایی را به وضوح شاهد باشیم، آنها می گویند زمانی که انسان چیزی می خواهد تمام کائنات آن را به انسان می دهند؛ در صورتی که تعالیم دینی این گونه نیستند.
این مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: کسی که مطلع به مناسک دینی است فقط می تواند شباهت ها را ببیند؛ اما کسی که متخصص است تفاوت ها را مشاهده می کند و صراط در همین تفاوت هاست، ما در اسلام چیزهایی داریم مانند جهاد، شهادت و امر به معروف و نهی از منکر که یوگا حتی به آنها فکر هم نمی کند و اینها تفاوت یوگا با اسلام است.
فلاح ادامه داد: یکی از مشکلات در جامعه این است که برخی همین که مطالبی می آموزند خود را مطلع و متخصص می پندارند و تصور می کنند که در این زمینه غنی شده اند و آنوقت است که به دنبال چیزهای دیگری می گردند مثلا دنبال آرامش هستند با استفاده از موسیقی. اسلام منکر آرامش در موسیقی حلال نیست؛ اما آرامش در موسیقی آرامش در حال است و زمانی که از آن فاصله می گیریم این آرامش به پایان می رسد؛ اما یاد و ذکر خدا این گونه نیست.
وی با تاکید بر اینکه زندگی انسان مومن همراه با دغدغه است، عنوان کرد: این دغدغه همراه با آرامش است. مومن تا لحظه مرگ دغدغه مند است.
این مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه همیشه عقل و اختیار باعث لذت نمی شود، افزود: سه دلیلی که این امر را باعث می شود عبارتند از انسان تفاوت های خود با دیگران را درک می کند، حیوانات به دلیل عقل و اختیار در لحظه زندگی می کنند؛ اما انسان به دلیل اینکه نگاه به آینده دارد همین باعث سلب آرامش اوست و در آخر اینکه انسان ها از عقل و اختیار به عنوان ابزاری در اختیار قدرت استفاده می کنند که همه این عوامل سبب سلب آرامش در انسان می شود؛ اما اندیشه ماتریالیستی خلاف این را می گوید.
فلاح در پایان خاطرنشان کرد: در تمام ادیان و معنویات اعم از سکولار و ادعا می کنند که می خواهند انسان را به آرامش برسانند؛ اما اینکه چه اندازه در این امر موفق شده اند را باید در تعریف آرامش جست وجو کرد.