مازیار نبی زاده در گفتگو با خبرنگار«خبرگزاری دانشجو» در رشت، گفت: نشریه «رواق پیشرفت» از اواخر مهرماه امسال آغاز به کار کرد، این نشریه دوهفته نامه است و به همت بسیج دانشجویی دانشکده معماری و هنر دانشگاه گیلان منتشر میشود.
وی افزود: تا کنون چهار شماره از نشریه «رواق پیشرفت» منتشر شده است. شماره اول نشریه تقریباً آزمایشی و برای شروع کار بود.
سردبیر نشریه «رواق پیشرفت» دانشگاه گیلان گفت: مخاطبین اصلی نشریه دانشجویان دانشکده معماری و هنر بودند؛ اما به دلیل استقبال دانشجویان، این نشریه در تمام دانشگاه گیلان توزیع میشود.
نبی زاده گفت: هدف اصلی نشریه «رواق پیشرفت» تاثیرگذاری بر فضای دانشجویی دانشکده معماری و هنر به منظور پیشرفت و تعالی دانشجویان می باشد.
وی افزود: محتوای نشریه فرهنگی-خبری بوده و با اولویت مباحث مربوط به دانشکده معماری و هنر و گروه های آموزشی این دانشکده میباشد.
سردبیر نشریه «رواق پیشرفت» دانشگاه گیلان تصریح کرد: یکی از ویژگی های اصلی نشریه «رواق پیشرفت» که از ابتدا توجه همه دانشجویان را به خود جلب کرد و روز به روز هم بهتر شد، صفحه آرایی زیبای نشریه می باشد، به گونه ای که نشریه رواق پیشرفت ضمن داشتن ویژگی های اصلی یک نشریه و روزنامه، همانند یک پوستر طراحی شده است.
نبی زاده گفت: در مورد نحوه ارتباط مسئولین با نشریه رواق پیشرفت، اگر مسائل صورت گرفته درباره مطلب «ابعاد پنهان تغییر ایستگاه اتوبوس از علوم پایه به نیروی دریایی» و مطلب «بررسی چرایی شروع تخریب همایش تشکل جامعه توسط ع.م» را نادیده بگیریم، حمایتی از سوی مسئولین دانشگاه گیلان از نشریه انجام نشده است.
وی گفت: نشریات دانشجویی باید برای پیشرفت و تعالی دانشجویان گام بردارند و اگر هدف از تهیه نشریه هرچیزی غیر از این باشد، خیانت به دانشجویان است.
سردبیر نشریه «رواق پیشرفت» دانشگاه گیلان در ادامه افزود: اما اینکه چگونه و چطور این کار باید انجام شود که هم نشریه خوانده شود و هم تاثیر لازم را دارا باشد، این بحث دیگری است که بسیار مهم و در واقع راه رسیدن به آن هدف می باشد.
نبی زاده گفت: نشریات دانشجویی در حال حاضر در دانشگاه دو دسته هستند؛ یا نشریات دانشجویی تشکل بسیج دانشجویی هستند که از طرف دانشگاه هیچ گونه حمایتی از آن نمی شود، اما محتوایش به دقت تحت نظارت است و در بسیج دانشجویی هم فقط در حد چاپ کردن حمایت می شود و فعالان در این عرصه در بسیج دانشجویی با وجود اینکه از معدود تولیدکنندگان می باشند اما گمنام هستند؛ دسته دوم نشریات تحت حمایت معاونت فرهنگی و دانشگاه که تحت حمایت کامل هستند اما هیچ گونه نظارت مناسبی بر آنها نمی شود.