نامه جنبش عدالتخواه دانشجویی به مسئولین:
به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»،جنبش عدالتخواه دانشجویی در خصوص توافقات هسته ای نامه‌ای را به مسئولان نوشتند که متن نامه به شرح زیر است:
نمایندگان محترم مجلس
ائمه محترم جمعه
علمای اعلام
آقایان ، حداد عادل، احمد توکلی، دکتر قالیباف، علی لاریجانی، سردار عزیز جعفری، سرلشکر فیروزآبادی، شمخانی، فدایی، زاکانی،سردار نقدی ،صفار هرندی
حضرات بزرگوار؛ بالانشینان و خواص جامعه
سلام علیکم؛
«امروز، یک روز تاریخی است»
این یک فرصت تاریخی است برای بازشناسی شیطان بزرگ و مصداق اتم استکبار که تا چه میزان غیر قابل اعتماد است، که گاهی میتواند چنان کلاه گشادی بر سر برخی بگذارد که شکست را تبریک بگویند!
و نیز یک فرصت تاریخی است برای شما تا نشان دهید عنان قدرت و جایگاه مدیریتی که خون جوانان شهید و اعتماد این مردم زجر دیده در اختیارتان قرار داده در کدام جهت استفاده خواهید کرد؟ رفتن به کنج امنیت و تبریک گویی یا حضور در میدان هزینه دادن و روشن گری؟
در همین رابطه ضروری دانستیم تا نکاتی را به استحضار برسانیم :
متاسفانه متن برجام آینه تمام نمای نقض خطوط قرمز رهبری در مذاکرات هسته ای است
_محدودیت های بلند مدت که از خط قرمز های مشهور بود به دفعات زیر پا گذاشته شده
_بازرسی های غیر متعارف پذیرفته شده
_ لغو تحریم ها در روز اجرای توافق صورت نخواهد پذیرفت
_ اجرای تعهدات طرف مقابل موکول به گزارش آژانس شده است
_ و....
تاسف بار تر آن که در متن قطعنامه تصویب شده توسط شورای امنیت، ایران موظف شد که تا 8 سال از موشک های بالستیک خود هیچگونه استفاده ای نکند و همچنین متعهد شده تا 5 سال محدودیت تسلیحاتی داشته باشد.
با توجه به بند 6 قطعنامه ما دیگر اجازه کمک به برادران مسلمان و مبارزمان در سوریه و لبنان را نداریم ، شاهدیم که یکی از مهم ترین خطوط قرمز رهبری که تاکید بر محدود بودن مذاکرات به مسائل هسته ای بود به این روشنی و به طرز تاسف آوری در این متن مورد خدشه قرار گرفته است.با توجه به این قطعنامه، هر کشتی و هواپیمایی که بخواهد به ایران بیاید دولت های دنیا این حق را دارند که محموله آن را بررسی کنند، که این قضیه به شدت استقلال کشور را
زیر سوال برده و گلوگاه های ورودی و خروجی کشور عملاً به دست برخی کشورها می افتد.
در این میان ، عجیب آن است که برخی آقایان درست همان طور که پس از بیانیه لوزان شاهد بودیم، در میدان تبریک گویی از هم سبقت میگیرند تا آن جا که یکی از ائمه جمعه کشور میفرمایند : پیروزی کشورمان در مذاکرات در این چند قرن بی سابقه بود!
آن قدر در شروط و خطوط قرمز پایمان را پس کشیده ایم که معاون مرکل( صدر اعظم آلمان) در سفر به ایران ، در مورد به رسمیت شناخته شدن اسرائیل توسط ایران سخن به میان می آورد و نماینده آمریکا در سازمان ملل با تحریم ها که حالا دیگر مطمئن شده جواب میدهند، تهدیدمان میکند که آزادی همجنس بازان و ازدواجشان را بپذیریم!
خطوط قرمزی که رهبری اعلام فرمودند جنبه مشورتی داشت؟ برای بالا بردن قدرت چانه زنی بود؟ یا این که خطوط قرمز واقعا خطوط قرمز بودند؟
اگر خطوط قرمز مرز استقلال و چهارچوب منافع کشور بودند،چطور زیر پاگذاشتنشان را به سکوت نظاره گرید؟
در چنین شرایطی ادعای آقای نهاوندیان ،دکتر عراقچی و جناب رئیس جمهور مبنی بر رعایت خطوط قرمز در توافقات بیشتر به شوخی میماند
حضرات بزرگوار؛
برای هر انسان حقیقت یاب و دلسوزی از همان ابتدا مشخص بود، که رسیدن به یک توافق خوب با دشمن امری محال است. محال بودن توافق خوب را از جهت زیر سوال بردن شجاعت و غیرت و امانت داری و تدین تیم مذاکره کننده نمی گوییم؛ بحث بسیار ساده تر از این حرف ها ست.از همان آغاز می شد فهمید با جنایتکارانی که چند وقت پیش دانشمندان مظلوم کشورمان را با امید لطمه زدن به کشور در مقابل زن و فرزندانشان به خاک و خون کشیده اند نمیشود طوری مذاکره کرد که هر دو طرف برنده بشوند.
آقایان!
خواص جامعه بودن، اقتضائات و شروطی دارد، در ساده ترین حالت خواص به کسانی گفته می شود که دارای سطح درک و فهم بالاتری از عموم مردم بوده و توانایی این را داشته باشند که در بزنگاه ها با خطر پذیری و تلاش راه را برای حضور هر چه موثر تر ولی باز نمایند. نقشی که خواص یک جامعه در حاکمیت بازی می کنند، به حد سرنوشت یک ملّت، شقاوت یا سعادت آنها اهمیت دارد.
اکنون که روز واقعه است ، حضور در کارزار هزینه دادن ارزش دارد وگرنه فردای عاشورا که میدان از تیر و شمشیر خالی شد ،یک شبانه روز هم که در فرات شنا کنی کسی کاری به کارت ندارد .
جنبش عدالتخواه دانشجویی در این شرایط حساس که تیغ خطر، عزت و استقلال کشور را تهدید میکند ، شما را دعوت به نقش آفرینی و حضور جدی در عرصه دفاع از نقلاب دعوت میکند.
امروز یک روز تاریخی است!
بسم الله...
به امید ظهور عدالت گستر گیتی
جنبش عدالتخواه دانشجویی
تعداد نظرات: ۳
ارسال نظرات
مگر این عزیز بزرگوار نفرمودند توافق نباید باعث دو دستگی در جامعه شود؟
حال با این تفاسیر ایا صحیح است که بخاطر اینکه توافق توسط اشخاصی که از نظر خط و مشی سیاسی مثل ما نیستند ای پیروزی را اینگونه توصیف کنیم؟