مجتبی اسمعیل زاده ساروکلایی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در ساری، گفت: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نیز مانند سایر کشورها تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. شناخت و درک تحولات بین المللی، اتخاذ استراتژی مناسب و بکارگیری ابزارهای مناسب می تواند منجر به یک ساختار سیاست گذاری و تصمیم گیری واحد در عرصه سیاست خارجی بشود.
وی افزود: اینکه دولت با رویکرد مثبت اندیش با اتفاقات برخورد می کند خوب است؛ اما اگر در سیاست خارجی آن را نسبت به همه کشورها تعمیم دهد، مخصوصا کشورهایی که سال هاست با خوی خبیثشان علیه ایران فعالیت کرده اند نشان از وسترنائیزسیون(جریان عملی رویکرد به غرب که در طی آن همه ارزش های غربی پذیرفته می شود) و وسترنیسم(طرز تفکر خاصی که به پذیرش هرچه غربی باشد گرایش دارد و از هرچه شرقی است بیزار است) در سیاست خارجی دولت دارد!
این فعال سیاسی تصریح کرد: برای مثال می توان به قبول کردن برجام با همه ضعف های آن و عدم پذیرش نقدهای منتقدان، برخورد منفعلانه نسبت به حادثه منا، بی تفاوتی نسبت به حملات جنگنده های آمریکایی به بیمارستانی در قندوز افغانستان، ارسال پیام تسلیت به فرانسه در پی حوادث تروریستی در حالیکه قبل از فرانسه، مشابه با همین اتفاق در لبنان نیز افتاده بود، عدم موضع گیری نسبت به صدورقطعنامه ها علیه ایران، بزک کردن چهره استکبار و در صدر آن آمریکا، سردرگمی در حوادث منطقه ای ... نام برد.
ساروکلایی در ادامه با اشاره به اینکه بنابراین نتیجه این نوع دیپلماسی، انحطاط ایران در سطح بین المللی خواهد بود، تاکید کرد: با این حال در ارزیابی سیاست خارجی، نمی توان آن را کاملا ناموفق و ناکارآمد قلمداد کرد؛ ولی باید با دیدگاه واقع گرایانه ضعف ها را دید و به آسیب شناسی پرداخت و از فرصت هایی که در جهان به وجود خواهد آمد بعنوان پشتوانه دیپلماسی استفاده کرد.
وی در پایان گفت: در سیاست خارجی دولت نباید فاصله ای میان زبان ایدئولوژیک و دیپلماتیک خود داشته باشد. در واقع دولت باید بر اساس آرمان های انقلاب تعیین کند که بازیگردان اصلی بوده و از دیپلماسی فعال و گفتمان ساز بهره می برد.