کد خبر:۵۱۳۷۷۷
باشگاه دانشجویان/
نقد سالم نیازمند تشکیل مجمع‌هایی تخصصی، حرفه‌ای است
ساده‌ترین راه جهت رسیدن به رفاه و سعادت دنیوی و اُخروی یعنی همان اصول ناب اسلامی تشکیل مجمع‌هایی تخصصی، حرفه‌ای و علمی برای آگاهی بخشیدن، هم‌اندیشی و احیاء روحیه مطالبه‌گری در بین مردم است.
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛*این‌روزها در تاکسی، اتوبوس، بقالی، مهمانی و مجامع ای به اصطلاح روشنفکر، نقدهای زیادی را درباره وضع کنونی جامعه می‌شنویم؛ نقدهایی که در اصل «نِق زدن» است، یعنی یک فرایند «هیجان‌مدار» که وسیله‌ایست برای اشتراک‌گذاری خشم و غم‌مان با دیگران تا درددلی کرده باشیم و آرام‌تر شویم، اما «نقد کردن» یک فرایند «مسأله مدار» است، ما هنگام نقد، خودمان را سبک نمیکنیم؛ بلکه مسأله را «حلّاجی» و زیر و رو میکنیم.
نقد کردن و مطالبه‌گری کار آسانی نیست، مثلاً برای نقد کردن مدیریت یک سیستم، لازم است تاریخچه و گردش کار این سیستم را بدانید، آمار و ارقام مربوط به این سیستم را مرور کنید و با فرایند تجزیه و تحلیل اطلاعات آشنا باشید، و علاوه بر نیاز به دانش و مهارت و صرف وقت و انرژی، نیاز به شهامت و شجاعت دارید، شجاعت پرداخت هزینه! اما یادمان باشد این انتقادات و مطالبه‌گر بودن برای اجرای اصولِ اسلامی‌ست، که فراموش شده‌اند، پس نباید نقد و یا جریان مطالبه‌گریِ ما به چهارچوب اسلام ضربه‌ای بزند. به‌نظر من آن نقدی نقد واقعی‌ست که نتیجه داشته باشد و بتواند روحیه مطالبه‌گری را در مردم بیدار کند هر چند که نیک واقفیم فرآیندی زمان‌بر و مرحله‌ای است.
بارها شنیده‌ایم: «تا زمانی که مظلومی نباشد ظالمی پدید نمی‌آید» این یعنی همان نبود روحیه مطالبه‌گری در بین مردم؛ مطالبه‌گری‌ای که از روی آگاهی و از راه صحیح و اثربخشش بروز کرده باشد. بگذارید کمی محسوس‌تر سخن بگویم، نبود روحیه مطالبه‌گری یعنی مورد پرسش قرار نگرفتن مسئولین، یعنی نبود سامان در وضعیت حمل و نقل شهری، یعنی نبود ثبات قیمت در بازار، یعنی نبود محیط زیستی سالم، یعنی انتقال آب کارون، یعنی حدود ۱۰۷ نفر کاندیدا برای مجلس، یعنی جریان استعفاء-برکناری استاندار، یعنی نبود شایسته‌سالاری اسلامی، یعنی راضی نگه‌داشتن دانشجو به حداقل‌ها و یعنی ادامه همین نق زدن‌هایی که یــکــی از نتایج اش می‌شود جامعه‌ای پرخاشگر!
اکنون که متوجه تفاوت «نِق زدن» و «نقد کردن» شدیم، پیرو مطالب ذکر شده شیوه صحیح بروز روحیه مطالبه‌گری را با قسمتی از آیه قرآن تکمیل می‌کنم:
«قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى « سبإ ٤٦.
ترجمه: «بگو: شما را تنها به یک‌چیز اندرز می‌دهم، و آن اینکه: «دو نفر دو نفر یا یک‌نفر یک‌نفر برای خدا قیام کنید»
شاید در عصر حاضر قیام‌های یک‌نفره، شجاعت و پرداخت هزینه‌های مادی و معنوی زیادی بخواهد! اما می‌توان دو نفره یا چند نفره اصول را زنده کرد؛ ساده‌ترین راهش تشکیل سازمان‌های مردم‌نهاد (NGO)، تشکیل انجمن‌های دانشجویی و مانند این‌هاست. به عبارتی واضح‌تر: تشکیل مجمع‌هایی تخصصی، حرفه‌ای و علمی برای آگاهی بخشیدن، هم‌اندیشی و احیاء روحیه مطالبه‌گری در بین مردم جهت رسیدن به رفاه و سعادت دنیوی و اُخروی یعنی همان اصول ناب اسلامی.
میلاد آلِ طَیِب-مسئول فرهنگی بسیج دانشجویی پیام نوراهواز
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.