تئاتر دانشجویی مشهد صورت خود را با سیلی سرخ نگاه می‌دارد/مسئولان شهری و دانشگاهی از تئاتر حمایت کنند

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، متاسفانه بی‌اطلاعی برخی مسئولان به فضای تئاتر باعث می‌شود فضای تئاتر به سطح آموزشگاه‌های غیر حرفه‌ای در شهر مشهد تقلیل  یابد که این ضربه بزرگی به بعد علمی و هنر تئاتر وارد می‌کند.

از دیگر مشکلات ما نبود سالن مناسب جهت تمرین و اجرای تئاتر است که این مشکل را در نه تنها در دانشگاه که در سطح شهر مشهد نیز می‌توان مشاهده کرد به طوری که در دانشگاه فردوسی تنها یک سالن برای اجرا و تمرین تئاتر وجود دارد که این سالن هم برای اکران فیلم سینمایی و یا همایش و سمینار ساخته شده است؛ اما ما در همین سالن تئاتر اجرا می‌کنیم و دو سال است که در جشنواره رویش کانون برتر کشوری می‌شویم.

این‌ها بخشی از گلایه‌های امیرحسین عاملی، دبیرکانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد از عدم توجه مناسب مسئولان به تئاتر دانشجویی است.

خبرگزاری دانشجو به منظور بررسی وضعیت تئاتر دانشجویی در مشهد و فعالیت‌هایی که در این عرصه صورت می‌گیرد و در ادامه گزارشی که پیش از این تهیه شده بود، اقدام به تهیه گفت‌وگویی با وی کرده که متن کامل آن را در ادامه مشاهده خواهید کرد.

عاملی در این گفت‌وگو در خصوص مشکلات تئاتر دانشجویی در مشهد، گفت: متاسفانه در دانشگاه فردوسی و دیگر دانشگاه‌های مهم مشهد هیچ واحد آکادمیک جدی برای هنرهای نمایشی وجود ندارد و حتی پژوهش‌ هنر تئاتر هم نداریم.

وی ادامه داد: این در حالی است که در بعضی از شهرهای کوچک‌تر اکثر هنرهای نمایشی در زمینه‌ آکادمیک دارای ظزفیت‌های خوبی هستند که این امر باعث شرمندگی مسئولان مشهد و سرخوردگی جوانان مستعد است.

دبیر کانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد تاکید کرد: بی‌اطلاعی برخی مسئولان به فضای تئاتر باعث می‌شود فضای تئاتر به سطح آموزشگاه‌های غیرحرفه‌ای در شهر مشهد تقلیل یابد که این ضربه بزرگی به بُعد علمی و هنری تئاتر وارد می‌کند.

عاملی تصریح کرد: اما چنانچه مشاهده می‌کنید فضای دانشجویی در سطح دانشگاه‌های مشهد به قدرتی رسیده است به سبب وجود آموزش‌هایی است که به واسطه حضور اساتید خبره و دلسوزی همچون امیر نجفی و رضا احمدی در دانشگاه‌های فردوسی و آزاد پایه‌گذاری شده‌اند.

وی در ادامه سخنان خود با اشاره به این نکته خوشبختانه مخاطبین تئاتر دانشجویی جمعیت بالایی از دانشجویان را شامل می‌شوند، بیان داشت: به طور مثال در جشنواره تئاتر کوتاه سال گذشته حدود 1200 مخاطب داشتیم. حتی در بخش اجرا نیز روزهایی با مخاطب 300 دانشجو را تجربه کرده‌ایم که این تعداد در یک شب اجرا را حتی در تئاتر شهر کم‌تر مشاهده کردیم.

سالن مناسب برای اجرای تئاتر نداریم

این فعال دانشجو به عدم وجود سالن مناسب برای اجرای تئاتر در دانشگاه اشاره و تصریح کرد: این مشکل را نه تنها در دانشگاه که در سطح شهر مشهد نیز می‌توان مشاهده کرد، در دانشگاه فردوسی تنها یک سالن برای اجرای تئاتر وجود دارد که این سالن هم برای اکران فیلم سینمایی، همایش و سمینار ساخته شده است؛ اما ما در همین سالن تئاتر اجرا می‌کنیم و دو سال است که در جشنواره رویش کانون برتر کشوری می‌شویم.

عاملی تصریح کرد: طبق قانون تنها سه تا چهار شب می‌توانیم در دانشگاه اجرا داشته باشیم و نهایتا با چانه زنی می‌توانیم آن را به شش شب برسانیم و این در حالی است که کمترین تعداد مقبول اجرا برای تیم اجرایی که ماه‌ها زحمت کشیده است حدود 15 روز است.

دبیر کانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: آمفی تئاتری که در آن اقدام به برگزاری اجرا و یا تمرین تئاتر می‌کنیم بین تمامی کانون‌های فرهنگی و هنری و انجمن‌های علمی دانشگاه مشترک است به همین دلیل نمی‌توانیم تعداد روزهای اجرا را افزایش دهیم و این نبود ظرفیت برای کانونی که سال‌هاست فعالیت گسترده می‌کند و برای دانشگاه اعتبار کسب می‌کند، عادلانه نیست.

وی با تاکید بر این نکته که استقبال دانشجویان دانشگاه از اجرای تئاتر در دانشگاه بسیار بالا است، خاطرنشان کرد: اجراهای سطح شهر در صورت استقبال خوب 2000 مخاطب 15 تا 30 شب اجرا خواهند داشت؛ اما برای اجرای تئاتر «کله پوک‌ها» در سال گذشته تنها با شش شب اجرا توانستیم 1200 مخاطب را جذب کنیم و این می‌طلبد که مسئولان دانشگاه بیش از این از کانون تئاتر دانشجویی حمایت کنند.

این فعال عرصه تئاتر بیان داشت: علی‌رغم این‌که دانشجویان مدام تمدید این اجرا را از ما طلب می‌کردند، قوانین دانشگاه به ما اجازه این تمدید را نمی‌داد و این در حالی است که در برخی از دانشگاه‌های کشور اجرای تئاتر حتی تا 20 شب به صحنه می‌رود.

عاملی افزایش تعداد روزهای اجرا را عاملی در جهت بهبود کیفیت اجرا و دیده شدن زحمات و هنرمندی‌‌های دانشجویان خواند و تصریح کرد: بارها با مسئولان دانشگاه صحبت شده است حتی صحبت‌های شده که سالن دیگری را برای مجموعه کانون تئاتر دانشگاه اختصاص دهند؛ اما تا کنون به نتیجه مشخصی نرسیده است.

تئاتر دانشجویی مشهد صورت خود را با سیلی سرخ نگاه می‌دارد

دبیر کانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد گفت: تئاتر دانشجویی دانشگاه فردوسی و عموم دانشگاه‌های مشهد در کنار کمبود ظرفیت‌ها دارای مشکلات مالی نیز هستند و صورت خود را با سیلی سرخ نگاه می‌دارند و این در حالی است که تئاتر دانشجویی مشهد هم در دانشگاه آزاد و هم در دانشگاه فردوسی نسبت به سطح کشوری در رده‌ عالی قرار دارند، ما در سال گذشته حدود 14 اتفاق تئاتری و حدود سه هزار دقیقه اجرای محیطی، عروسکی، رادیویی و دو جشنواره‌ مهم تجربه‌های اجرا و تئاتر کوتاه را در دانشگاه فردوسی تجربه کردیم.

وی ضمن تاکید بر این موضوع که همه‌ این مسائل نشان دهنده ظرفیت‌های بالقوه تئاتر دانشجویی مشهد است، گفت: البته این ظرفیت مطلوب از جانب دانشجویان است و نه از جانب مسئولان دانشگاه و چنانچه این کمبودها وجود نداشت، قاعدتا شاهد اتفاقات به مراتب شیرین‌تر برای تئاتر دانشجویی مشهد بودیم.

این فعال دانشجویی بیان داشت: رویکرد و تمرکز کانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد یک رویکرد تجربی است؛ چراکه در دوران دانشجویی علی‌رغم این‌که دانشجویان زمان کمتری در اختیار دارند؛ اما دارای انرژی بسیاری هستند، همچنین حواشی پیرامون تئاتر دانشجویی کمتر است و از طرف دیگر خلاقیت در تئاتر دانشجویی بیشتر مشاهده می‌شود.

عاملی در خصوص ارتباط کانون تئاتر دانشگاه با فضای تئاتر سطح شهر مشهد تصریح کرد: متاسفانه آنچه که ما در سطح شهر مشاهده می‌کنیم نگاه از بالا به پایین است که در برخورد و واکنش هنرمندان سطح شهر با آثار دانشجویی کاملا مشهود است، البته استثنائاتی وجود دارد به طور مثال چندی قبل به کمک رئیس انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی اقدام به برگزاری کارگاه شعر تئاتر کردیم.

وی ادامه داد: البته نگاه ما این است که این فضا در حالت دانشجویی بماند و به سمت تالاب تئاتر شهر نرود؛ چراکه درگیر حواشی، فاصله از خلاقیت و گیشه‌ای شدن می‌شود، این در حالی است که ما می‌خواهیم از این مسائل فاصله گیریم.

نگاه فرهنگی مسئولان دانشگاه منجر به بالنده‌تر شدن فضای فرهنگی شد

دبیرکانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد در بخش دیگری از سخنان خود ضمن تشکر از نگاه آزاد اندیشانه مسئولان فرهنگی دانشگاه به کانون تئاتر دانشجویی دانشگاه گفت: درست است که مشکلات، گلایه‌ها و فشارهایی وجود دارد؛ اما نگاه فرهنگی مسئولان فرهنگی دانشگاه فردوسی در چند سال گذشته نسبت به مسئولین ادوار قبل به ایجاد فضای بالنده‌تر و فاصله از فضای خشک و منفعلانه کمک کرد.

عاملی تصریح کرد: آن چیزی که مسئولان دانشگاه به آن اهمیت می‌دهند تجربه یک فعالیت دانشجویی است تا یک سری از مهارت‌های دانشجویی افزایش یابد؛ اما نگاه ما نگاه تئاتری است و علتی که باعث شده پا در کانون تئاتر بگذاریم این بوده که در مشهد هیچ دانشگاه و هیچ فضای معتبری نبوده که بتوانیم در آن به فعالیت آکادمیک در رشته تئاتر بپردازیم، فکر کنم جزو بزرگترین اختلافات ما با مسئولین دانشگاه همین مورد باشد.

وزارت علوم اقدام به ایجاد رشته‌های هنرهای نمایشی در دانشگاه فردوسی کند

این فعال عرصه تئاتر دانشجویی وجود محدودیت‌های بسیار را ضربه به تئاتر خواند و بیان داشت: از وزارت علوم می‌خواهم برای ایجاد رشته تئاتر در دانشگاه فردوسی مشهد اقدام کند، تا با ایجاد این زمینه، استعدادهای فراوان این خطه فضایی برای شکوفایی داشته باشند.

وی تاکید کرد: این درد بزرگی است که مشهد با توجه به جایگاه والایی که در هنرهای نمایشی کشور دارد حتی یک واحد پژوهش هنرهای نمایشی در دانشگاه‌های خود نداشته باشد.

دبیر کانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد ضمن ارائه این پیشنهاد که امید است در دانشگاه هیات کارشناسی تئاتر به وجود آید، گفت: چنانچه کمی به تئاتر دانشجویی مشهد اهمیت داده شود می‌تواند بیش از پیش اتفاقات بزرگی را رقم بزند و برای جوانان این دانشگاه و شهر قطب امید شود.

سطح کیفی عموم اجراها در مشهد راضی کننده نیست

عاملی در قسمت دیگری از این گفت‌وگو گریزی به مشکلات تئاتر در شهر مشهد زد و گفت: متاسفانه سطح کیفی عموم اجراهای مشهد خیلی راضی کننده نیست، این امر زمانی ناراحت کننده‌تر می‌شود که افرادی با سابقه زیاد و ادعای بالا این اجراها را در سطح مشهد کارگردانی می‌کنند.

وی با تاکید بر این نکته که مشهد یکی از قطب‌های تربیت هنرمند تئاتر و سینمای کشور است، ادامه داد: علی‌رغم ظرفیت‌هایی که در مشهد به لحاظ نیروی مستعد و هنرمند وجود دارد؛ اما سالن اجرای تئاتر مناسبی در شهر مشاهده نمی‌کنیم و اکثر سالن‌هایی که وجود دارند یا به لحاظ تهویه دارای مشکل است، یا از نظر کیفیت سالن و یا به لحاظ گنجایش مخاطب.

دبیر کانون تئاتر دانشگاه فردوسی مشهد بیان داشت: به لحاظ استاندارد سالن اجرای تئاتر باید بتواند به شکل‌های متفاوتی تغییر کند تا قابلیت اجراهای دو سویه، چند سویه و تجربی را داشته باشد؛ اما سالن‌های موجود در مشهد یک‌سویه است، بگذریم از کیفیت صندلی‌ها و تهویه‌ سالن‌ها که مخاطب پس از یک ساعت احساس خستگی می‌کند و تمرکز از او سلب می‌شود.

عاملی ضمن اشاره به این موضوع که مجموعه این عوامل سبب می‌شود هنرمندان تئاتر از این شهر رانده شوند، نگاه سیاسی به تئاتر مشهد را از دیگر مشکلات حوزه تئاتر خواند و تصریح کرد: بسیاری از هنرمندان به دلیل همین نوع نگاه، فضای تئاتر شهر مشهد را فضای ماندن نمی‌دانند.

وی در پایان ضمن اشاره به این‌که رابطه بین هنرمندان در فضای شهر نیز دارای حاشیه‌های زیاد است جهت به وجود آمدن اوضاعی دوستانه‌تر ابراز امیدواری کرد.