اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛ راهپیمایی هر ساله روز قدس که می بایست نماد وحدت آزادی خواهان و مستضعفین جهان با وجود تفاوت های فکری و عقیدتی باشد، امسال بهانه ای شد برای حمله سازمان دهی شده به رئیس جمهور منتخب کشور؛ حسن روحانی.
رئیس جمهوری که هنوز دوره جدید خود را شروع نکرده است و در همین کمتر از یک ماه با بحران هایی جدی مواجه شده است. بحران هایی که احتمالا فعالیت های دولت دوازدهم را با مشکلاتی جدی مواجه خواهد ساخت.
اخرین بحران اما؛ شعارهایی بود که علیه حسن روحانی در روز قدس داده شد، شعارهایی که سرنوشت اولین رئیس جمهور جمهوری اسلامی، ابوالحسن بنی صدر را به منتخب 24 میلیونی ملت یادآوری می کرد.
البته این اتفاق واکنش های بسیاری را هم در بر داشت، از ترند شدن حامیروحانیام در توئیتر گرفته تا بیانیه فراکسیون امید و اظهار نظر دادستانی تهران!
اما سوالی که در واقع در چنین شرایطی با آن مواجه هستیم، این است که آیا انتقاد و شعار دادن علیه رئیس جمهور اشکالی دارد؟! پاسخ مشخصا منفی است.
اما با وجود این صحبت ها، چرا با اتفاقات روز قدس اینگونه برخورد می کنیم؟! این بار هم پاسخ روشن است:
کمتر از یک ماه است که حسن روحانی به عنوان رئیس دولت دوازدهم انتخاب شده است. اتفاقی که شاید عده ای را شوکه کرد. افرادی که دیگر محبوبیتی میان مردم ندارند و حتی وعده های آب و نان دارشان نیز نتوانست به دادشان برسد. همان هایی که در روزهای گذشته فهمیدیم حکم اولیه انفصال از خدمتشان آمده و با این وجود ادعای پاکدستی می کردند.
با این حال و با وجود این همه لکه تاریک بر سابقه شان انتظار می رفت که با تمام شدن انتخابات در راستای اعتلا و پیشرفت کشور به کمک دولت بیایند و به یکدست شدن جامعه پس از انتخابات کمک کنند. اما اینگونه نشد.
مسئولین و مقامات عالی رتبه جای تبریک به رئیس جمهور منختب مردم از همان ابتدا کارشان را با تهدید شروع کردند و سعی کردند فضای جامعه را بیش از پیش دوقطبی سازند. بر ادعاهای دروغینشان ادامه دادند و کار را قبل از شروع دولت دوازدهم برای رئیس جمهور سخت تر کردند و اخرین اقدامشان، حضور سازمان دهی شده در راهپیمائی ای بود که می بایست نماد وحدت جامعه اسلامی باشد.
جالب تر آنکه وقتی ویدئو های پخش شده را می بینیم، چهره هایی آشنا را پیدا می کنیم که در زمان انتخابات در ستادهایی که شعار کرامت می دادند و از دولت 4 درصدی می گفتند سمت داشتند. چگونه باید باور کنیم که همه چیز خودجوش بوده و صدایِ این ها، صدای پاکی است که از سمت مردم شنیده می شود؟!
انتقاد و شعار دادن بر علیه هر کدام از مسئولین در چارچوب اخلاق حق تمامی شهروندان کشور هست و همین روحیه مطالبه گری است که باعث پررنگ تر شدن جمهوریت در نظام اسلامی ما خواهد بود. اگر مسئولین سایه نظارت مردم را بر خودشان حس کنند وظیفه شان را بهتر انجام خواهند داد و فساد و مشکلات فعلی جمهوری اسلامی مشخصا کمتر خواهد شد. همانطور که رهبری نیز بارها بر لزوم وجود نقد، حتی بر خودشان نیز تاکید کرده اند نباید با شهروندانی که از رئیس جمهور یا هر مقام دیگری انتقاد دارند برخورد شود. از حسن روحانی هم انتظار می رود تا به عنوان رئیس قوه مجریه الگویی شود تا بلکه مسئولین قوای دیگر هم با کوچکترین سوالی از سوی نمایندگان مجلس و شهروندان دست به امضای حکم جلب نزنند! نقد ما هم به این رفتار نقدی است سیاسی ـ اجتماعی، و نه حقوقی!
به امید آن روز که تمامی مسئولین آماده شنیدن و تحمل صدای تمامی گروه های مردمی را داشته باشند.
جواد مداح- فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است
