به همت محقق ایرانی؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، استنت لوله توری مصنوعی معمولا از جنس فلز است که در یک گذرگاه یا مجرای طبیعی بدن مانند رگ‌های خونی قرار داده می‌شود تا از نقص ناشی از انقباض موضعی جریان درون آن مجرا جلوگیری کند یا در صورت لزوم مجرا را ببندد تا از خونریزی آن جلوگیری کند. حال یک محقق ایرانی دانشگاه نبراسکای آمریکا با همکاری هم‌تیمی‌هایش موفق به ساخت یک استنت شکری شده است.
روش‌های بخیه زنی و پیوند عضو نیاز به انگشتان زیرکی دارد که بتوانند جریان خون را فقط با دوختن یک میلی‌متر شریان بازگردانند. این یکی از سخت‌ترین و وقت‌گیرترین کار‌ها حتی برای ماهرترین جراح‌ها است. در همین راستا علی تمایل، محقق ایرانی و استادیار مهندسی مکانیک و مواد در دانشگاه نبراسکا- لینکلن با کمک پرینتر سه‌بعدی موفق به ساخت یک استنت شکری شده است که کمک بزرگی برای جراحان دنیا به شمار می‌رود.
علی تمایل با کمک همکارانش این لوله بسیار کوچک شکری را به گونه‌ای طراحی کرده است که در انتهای یک شریان متصل می‌شود و با چسبیدن به فضای داخلی آن، دو طرف شریان را به هم می‌چسباند و آن‌ها را در جای خود نگه می‌دارد تا دیگر نیازی به دوختن یا بخیه زدن وجود نداشته باشد.
تمایل در این مورد می‌گوید: یکی از جراحان پلاستیک در مورد چالش‌های این نوع جراحی در ابعاد میکرو با ما صحبت کرد که چقدر کار وقت‌گیری است و چگونه به مهارت جراح وابسته است
این تیم تحقیقاتی گزارش می‌دهد که در نخستین آزمایش این استنت روی خوک، توانستند شریان‌های این حیوان را ظرف پنج دقیقه ببندند و به نوعی بخیه بزنند. در حالی که با روش‌های کنونی این عمل ۱۵ دقیقه طول می‌کشد.
تمایل همچنین می‌گوید که این استنت شکری ریسک اشتباهات جراح را در بخیه زدن دو دیواره بالا و پایین یک شریان که موجب مسدود شدن جریان خون می‌شود، کاهش می‌دهد و جالب اینجاست که دقیقه‌ای بعد از اینکه خونریزی قطع می‌شود، استنت در خون حل می‌شود و به صورت بی‌ضرر از بین می‌رود.
مراحل ساخت استنت شکری
محققان برای طراحی این استنت، ابتدا فهرستی از موادی را ارائه کردند تا شرایط لازم برای بخیه زدن مجرا‌ها را داشته باشند. این مواد باید هم انعطاف‌پذیری لازم را داشته باشند و هم باید خیلی زود از بین برود. به همین دلیل نیز تیم، مشتقی از گلوکز به نام «دکستران» را انتخاب کردند که هم به اندازه کافی چسبندگی برای اتصال به رگ‌ها را دارد و هم زود در خون حل می‌شود. محققان همچنین به آن مقداری ساکارز اضافه کرند که با لخته شدن خون در آن محل جلوگیری کند. علاوه بر آن مقداری نیز سیترات سدیم به آن افزودند تا در زمان حل شدن استنت احتمال هر گونه لخته شدن را از بین ببرد.
مواد این استنت مشخص شد، اما چالش بعدی این بود که شریان‌ها در افراد مختلف سایز‌های مختلف دارد. به همین دلیل تیم تحقیقاتی تصمیم گرفت که این استنت‌ها را مخصوص هر فرد بسازد و در واقع با کمک پرینتر سه‌بعدی آن‌ها را شخصی‌سازی کند و با توجه به فرد و همچنین قطر شریان او این استنت‌ها را بسازد.
برای این کار، محلول آب و شکر را جوشاندند تا زمانی که بیشتر آب آن تبخیر شود و به این ترتیب جوهر مذابی را برای پرینتر سه‌بعدی تولید کردند که هم به اندازه کافی حالت سیلان دارد تا شکل بگیرد و هم به اندازه‌ای چسبناک است که در عرض چند دقیقه به صورت جامد درآید.
آزمایش این استنت‌های شفاف روی شریان‌های خوک نشان داد که این ابزار حیاتی در درجه حرارت بدن و شرایط بدن انسان نیز سریع و به صورت پیوسته کار مسدود کردن شریان و بعد حل شدن در آن محل را دارد.
ارسال نظرات