شریف دینی: هیچ کدام از ما قصد مهاجرت نداریم / اوضاع بازار در ایران سخت است

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بیستمین دوره جشنواره خوارزمی به پایان رسیده است، اما کار ما با نخبگان نه هنوز! به سراغ برگزیدگان رفته ایم و جویای کار و طرحشان شده ایم. نخبه به نخبه گشته ایم و پرسیده ایم و شنیده ایم و حالا نوبت امین شریف دینی است.

امین شریف دینی، فارغ التحصیل از مقطع کارشناسی دانشگاه تهران و حائز رتبه دوم در بخش پژوهش‌های کاربردی است.

طرح خود را معرفی کنید.
طرح ما تونل صدا جهت دار است؛ یعنی صدا را در منطقه محدود متمرکز کرده ایم. تونلی را تصور کنید که اگر در آن باشید صدا را می‌شنوید و اگر نه با شدت بسیار کمی آن را خواهید شنید.

 

ما گروهی چهار نفره هستیم؛ ایده اولیه طرح زمانی به ذهنمان رسید که دو نفر از دوستان قبلا پروژه‌های آکوستیک انجام می‌دادند و در جایی این پیشنهاد به آن‌ها شده بود که صدایی لازم دارند تا محدود باشد. این جرقه ای برای آغاز کار بود. دنبال این ایده گشتیم و رسیدیم به این محصول، چند طرح دیگر را تست کردیم و نتیجه نگرفتیم تا اینکه به این محصول رسیدیم نه برای این کار اقدام نکرده ایم ابتدا فقط این است که در ذهن ما بود روی طرح‌های مختلفی که در دنیا اتفاق افتاده است تست کرده ایم.

از جشنواره راضی هستید؟
تفکر گروه ما اینگونه است که وقتی طرحی به سرانجام برسد اگر شرایطش را داشته باشد طالب خواهد داشت و سرمایه‌گذار به سراغش می‌آید.

وقتی در جشنواره برگزیده شده اید یعنی طالب دارد.
نه لزوما!

 

وقتی طرحی برگزیده می‌شود یعنی این پتانسیل را دارد برای تجاری سازی؛ معرفی می‌شود، افراد به بنیاد ملی نخبگان معرفی می‌شوند، پرونده برایشان درست می‌شود و...
از این بابت خیلی اتفاقی نیفتاده است. برای سرمایه گذاری قرار بود کاری بکنند، به ما گفتند مدارک خود را بفرستید و...، ولی هنوز اتفاقی نیفتاده است؛ گفتند که اعلام می‌کنیم. از سمت جشنواره اتفاقی نیفتاد و ما با دوستان شرکتی را تاسیس کردیم به نام «دیداب» تا بتوانیم سرمایه جذب کنیم. واقعیت این است که اتفاق خاصی از سوی جشنواره نمی‌افتد.

جشنواره خوارزمی اهداف و مسیرش این گونه است که باید این طریق طی شود و اگر هم فایده‌ای داشته باشد...
فایده اش این است که جزو رزومه محسوب می‌شود. از طرح ما چند نمونه تجاری سازی شده است و روال کار اینگونه است که با اجاره دادن درآمدزایی می‌کنیم و با درآمد محصول، مشکلات طرح را برطرف می‌کنیم.

به کجا اجاره می‌دهید؟
مثلا به نمایشگاه‌ها در قالب استارت آپ اجاره می‌دهیم.

ساخت طرحتان چقدر طول کشید؟
آغاز این طرح از سه سال پیش بود. آذر ماه ۹۶ شروع کردیم. فروردین ۹۷ توانستیم نمونه اولیه از آن بسازیم؛ در شهریورماه توانستیم نمونه را آماده کنیم.

 

شرکت‌های خصوصی حاضر به سرمایه گذاری هستند، اما ارگان‌های دولتی اینگونه نیست، چون طرح ما جدید است خیلی شناختی از آن و کاربردهایش ندارند.

 

آیا همین زمان صرف شده برای انجام کار را به انجام طرح دیگری نیز اختصاص می‌دهید؟
بله. ابتدا که شروع به کار کردیم تکنولوژی کار برایمان جذاب بود و به جنبه مالی آن توجه نمی‌کردیم. همین حالا نیز اگر تکنولوژی جذاب‌تری باشد حتماً به آن فکر می‌کنیم؛ هم اکنون به پروژه جذاب دیگری هم فکر می‌کنیم.

از تسهیلات جشنواره خوارزمی بگویید.
۱۵ میلیون جایزه به ما تعلق گرفت؛ گفتند در صورتی که می‌خواهید طرحتان بیشتر پبشرفت کند هزینه‌های خود را به ما اطلاع دهید تا با مقدار سرمایه‌ای که در اختیار داریم کمک کنیم؛ به همین منظور فرمی را ۴ ماه پیش تحویلشان دادیم و تقریبا هر ماه پیگیری می‌کنیم، اما خبری نیست.

یعنی کارشان پس از برگزاری جشنواره با شما تمام شد؟
تقریبا. غیر از این که اسفندماه ۹۷ به همایشی در سازمان هوایی برای آشنایی رفتیم.

 

بزرگترین مشکلی که در این راه با آن مواجه شده اید چه بوده است؟
مشکلاتمان به صورت پلکانی بود. از هر کدام که می‌گذشتیم با مشکلات دیگری مواجه می‌شدیم، اما بیشتر در الگوریتمی که می‌خواستیم پیاده کنیم مشکل داشتیم، چون الگوریتم پرسرعتی بود و باید از یک سخت افزار پرسرعت استفاده می‌کردیم و چند بار مجبور شدیم پیاده سازی کنیم.

دغدغه فعلی شما در رابطه با طرحتان چیست؟
دغدغه اصلی ما این است که بتوانیم محصولمان را به تولید انبوه برسانیم و درآمدزایی صورت بگیرد. طرح ما منحصر به محدوده صدا نیست. هدف ما در حوزه تبلیغات صدا، تصویر و هر موضوعی که جذابیت کاری برایمان داشته باشد را در بر می‌گیرد.

نمونه خارجی محصولتان وجود دارد؟
اگر اشتباه نکنم چنین محصولی در چین، امریکا و لهستان وجود دارد. از نظر کیفیت نیز برابر با نمونه لهستانی و چین است.

 

قصد مهاجرت دارید؟
تقریبا در تیم ما هیچ کدام قصد مهاجرت نداریم. چرا باید مهاجرت کنیم؟ به همان میزان تلاشی که در ایران انجام می‌دهیم، آنجا نیز باید انجام دهیم. درست است که ایران شرایط اقتصادی سخت‌تر است، اما آنجا رقابت سنگین‌تر است. اگر شما محصولی داشته باشید که طالب داشته باشد فروش می‌کنید. بازار در ایران درست است که بازار سختی است، اما رقابت در آن کمتر است؛ اگر فقط نشسته باشید، هیچ کاری نکنید و منتظر باشید که بیایند و طرح شما را بخواهند، باید بگویم که هیچ کجای دنیا اینگونه نیست.

در آخر باید بگویم یکی از مسائلی که وجود دارد فاصله زیاد فضای دانشگاهی با فضای استارت آپی است؛ این باعث می‌شود تا کسی که می‌خواهد وارد فضای استارت آپی شود باید خیلی بسیار روی این موضوع کار کند.