پژوهشگران دانشگاه شهید بهشتی با همکاری دانشگاه مالایا مالزی توانستند با تشخیص سروتونین با یک روش مقرون به صرفه و استفاده از نانوترکیبهای کربنی گامی در جهت درمان افسردگی بردارند.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، افسردگی از شایعترین اختلالات روانی است که افراد زیادی به آن مبتلا هستند. محققان پژوهشکده لیزر و پلاسما دانشگاه شهید بهشتی با همکاری دانشگاه مالایا مالزی توانستهاند با استفاده از یک روش بسیار ساده و مقرون به صرفه نانوترکیبهایی سنتز کنند که به عنوان یک حسگر میتوانند به تشخیص و درمان بیماریهایی مانند افسردگی و آلزایمر کمک کنند.
مهدی علیزاده محقق پژوهشکده لیزر و پلاسما دانشگاه شهید بهشتی درباره دستاوردهای مهم این پژوهش گفت: «در این پروژه توانستیم با جایگزینکردن نانومکعبهای Co ۳ O. ۴ بر روی صفحات rGO با استفاده از روش هیدروترمال یکمرحلهای و بالابردن کارایی الکترود الکتروشیمیایی در شناسایی سروتونین که نوعی انتقالدهنده عصبی ۵-HT (عامل جلوگیری از بیماریهایی، چون افسردگی و آلزایمر) است به درمان این بیماری کمک کنیم. تاکنون روشهای مختلفی مانند فلوریمتری و سیستم ایمنی آنزیمی برای شناسایی سروتونین بهکار گرفته شدهاند. در این روشها محدودیتهایی مانند وقتگیربودن و نیاز به اصلاح نمونه قبل از انجام تشخیص گزارش شده است. از طرف دیگر، چون ۵-HT یک عامل الکتروفعالی به شمار میرود شناسایی آن با استفاده از روشهای الکتروشیمیایی از کارایی بالاتری برخوردار است. با این وجود، غلظت کم ۵-HT در شرایط فیزیولوژیکی و وجود مولکولهای زیستی دیگر با پتانسیل اکسایش مشابه با ۵-HT انجام روشهای الکتروشیمیایی را با مشکل مواجه میکند. مطالعه الکتروشیمیایی نشان میدهد که نانوترکیبهای rGO–Co ۳ O. ۴ فعالیت الکتروکاتالیستی مناسبی در اکسیداسیون بیومارکر افسردگی سروتونین (۵-HT) در بافر فسفات (PBS) از خود نشان میدهند.»
علیزاده گفت: «شناسایی ۵-HT با استفاده از الکترود کربن شیشهای اصلاحشده نانوکامپوزیتی rGO–Co ۳ O. ۴ تحت شرایط پویا با استفاده از روش آمپرومتری انجام شد و نتایج این پروژه نشان داد، نانوترکیبهای rGO–Co ۳ O. ۴ بهخوبی سروتونین را در حضور عاملهای تداخلی مانند اسید اوریک، اسید اسکوربیک و دوپامین شناسایی میکند.»
وی معتقد است سادگی روش ساخت و نمونههای با کیفیت، همچنین کاهش هزینه، افزایش سرعت انجام کار و کارایی این طرح از ویژگیهای نوآورانه آن است.
پژوهشگر دانشگاه مالایا مالزی در ادامه گفت: «این طرح پژوهشی در مرحله آزمایشگاهی است و با انجام روشهای دقیقتر دارویی و پزشکی قابلیت تجاریشدن دارد.»
این پژوهش حاصل همکاری مهدی علیزاده محقق پژوهشکده لیزر و پلاسما دانشگاه شهید بهشتی و پژوهشگرانی از دانشگاه مالایا مالزی و دانشگاه کالاسالینگام هند است.