ماجرای دردسرهای سلبریتی‌ها / معرکه‌ای برای عرض اندام‌ یا زیر سوال بردن نیروی انتظامی؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سبزپوش و سرو قامت؛ مردان و زنانی از جنس پولاد و احساس؛ همان‌ها که در هر حادثه در کنارمان هستند و از قلب شهر تا لب مرز جان بر کف جان و مال و ناموس مردم برایشان از جان شیرین‌تر است.

خیلی‌ها هجده سالشان که تمام می‌شود راه زندگی را انتخاب می‌کنند و در مسیری جدید گام بر می‌دارند، اما آن‌ها که در جاده عشق حرکت می‌کنند با خدا معامله کرده‌اند. گروهی از این جوانان رزم جامه به تن کرده و در پادگان فریاد الله اکبرشان لرزه بر جان دزدان و قاتلان و خلافکاران داخلی و دشمنان خارجی می‌اندازد. در تمام شب‌ها و روز‌هایی که مردم در استراحت و آسایش و سفر هستند، این نیرو‌ها در حال خدمت رسانی و دور از خانواده سر می‌کنند.

نیروی نظامی و انتظامی در هر کشور نماد قدرت و صلابت آن سرزمین خواهد بود، در کشور ما ایران نیز وظیفه نظم بخشی به جامعه برعهده شیر مردان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی است. این مردان از رسته‌های امینت و آگاهی و مرزبانی تا راهور و پیشگیری در حوزه تخصصی خود همواره تلاش کرده‌اند تا بهترین خدمت خود را ارائه کنند.

شاید شاخص‌ترین عملکرد ناجا را در آشوب‌ها، فتنه‌ها و بلوا‌های چند سال گذشته دیده باشیم، دقیقا همان زمانی که دشمنان خارجی خط دهی و شانتاژ برخی عوامل خود در داخل کشور سعی در برهم زدن نظم عمومی داشتند و اگر سعه صدر این مردان نبود شاید کشور ما به دمشقی دیگر تبدیل می‌شد، نیرو‌هایی که با تدبیر و آرامش خون دادند، اما برخلاف قسم و آرمانشان کاری نکردند. حافظه تاریخی پایتخت ایران هنوز به خاطر دارد که چگونه یک فرقه در غائله خیابان هفتم گلستان پاسداران با حافظان امنیت چه کردند و چگونه خون پاک آن‌ها بر زمین ریخت.

 

شاید روزانه هزاران مورد در کشور به دست ماموران ناجا کشف و ضبط می‌شود، اما تعداد محدودی از آن رسانه‌ای می‌شوند. سالانه تعداد زیادی از این نیرو‌ها به درجه رفیع شهادت رسیده و یا در خیل جانبازان قرار می‌گیرند، اما در نهایت مورد بی‌مهری برخی در کشور قرار می‌گیرند. بر اساس آمار اعلام شده از ابتدای انقلاب تا امروز نیروی انتظامی جمهوری بیش از ۱۳ هزار شهید و بیش از ۲۰ هزار جانباز تقدیم انقلاب کرده است تنها در همین سال جاری ۳۵ شهید از جمع سبزپوشان به جمع شهدا پیوستند.

 

 

رهبر معظم انقلاب در دیدار با خانواده‌های شهدای مرزبانی و مدافع حرم در تاریخ ۲۸/۳/۹۶ درخصوص مرزداران، می‌فرمایند: «شما در خانه‌هایتان نشسته‌اید از مرز چه خبر دارید؟ چه خبر دارید از آن که در مرز ایستاده و جلوی دشمن را گرفته که وارد نشود، او دارد چه می‌کشد؟» و اینکه «شهدای مرزی ما مظلوم‌اند؛ این طفلک‌ها دیده هم نمی‌شوند؛ مردم بدانند که این‌ها چقدر دارند به مردم خدمت می‌کنند. خدمت که فقط آب‌ونان نیست؛ بالاتر از آن، امنیت است».

ماموران نیروی انتظامی این مجاهدان فی سبیل الله همواره تلاش کرده‌اند در شرایط مختلف کشور خط قرمز خود را امنیت مردم در نظر گرفته و از اموال عمومی و خصوصی به نفع ملت و نظام محافظت نمایند، اما گاهی برخی با در دست داتشن رسانه و دنبال کنندگان در فضای مجازی دست به رفتار‌های هنجار شکنانه زده و ضمن برهم زدن نظم عمومی و جوسازی تلاش می‌کنند اقتدار پلیس را زیر سوال ببرند. این رفتار‌ها از تقطیع فیلم یک دختر بی حجاب تا سخنان یک بازیگر و سا ورزشکار در رسانه‌های معاند پخش و ساعت‌ها به آن پرداخته می‌شود، اما آیا کسی به قضاوت عادلانه می‌نشیدند که حقیقتا په عاملی موجب برخورد تند ماموران قانون شده است؟ آیا هستند افرادی که قانون شکنی این گروه‌های به اصلاح سلبریتی و شاخ اینستا را تحلیل کرده و به عمق اشتباه آن‌ها پی برده باشند؟

یکی از خط قرمز‌های نیروی انتظامی در کشور رعایت حفظ حجاب بر اساس قانون است، اما انگار این مسئله به مذاق خیلی‌ها خوش نمی‌آید و آن را دستاویزی برای بی ارج کردن تلاش‌های نیروی انتظامی قرار می‌دهند. سینمای ایران هم که انگار سالهاست به یک ولنگاری بیمارگونه مبتلا شده، الگویی برای رفتار جامعه و جوانان به حساب می‌آیند و فکر می‌کنند اگر چند میلیون دنبال کننده در فضای اینستاگرام دارند دیگر همه چیز برایشان به حاشیه امن تبدیل می‌شود سراغ تیپ‌ها و مد‌های عجیب و غریب می‌روند و اگر به هر دلیلی نیروی انتظامی خصوصا پلیس فتا تذکری دهد فریاد مظلومیت سر می‌دهند و چند هزار جوان و نوجوان از همه جا بی‌خبر را نسبت به این نیروی مردمی بی اعتماد می‌کنند.

از سوی دیگر شاهدیم در چند سال گذشته جشنواره سینمایی فجر انقلاب به معرکه‌ای برای خودنمایی و عرض اندام‌های عجیب و غریب بازیگران نسبتا فراموش شده در سینمای ایران تبدیل شده است. این کارزار فرهنگی که قرار بود روزی رسالت فرهنگی کشور را به دوش کشد امروز به محلی برای اشاعه بی فرهنگی و بی هویتی شده است. بسیاری از این بازیگران در یک حرکت نه چندان حرفه‌ای اقدام تحریم جشنواره می‌کنند بدون آنکه حتی یکی اثر از آن‌ها در جشنواره پیدا شود تا آن‌ها که آمده‌اند، اما اقداماتشان به جای خنده اشک بر چشمان می‌نشاند. البته باید بگویم چندسالی است که سلبریتی‌ها در حوزه‌ای بیشتر از فعالیت خود صحبت می‌کنند و باعث درسر‌های متعددی شدند و هربار هم نیروی انتظامی است که پله‌ای می‌شود تا آنان دررسانه‌های بیگانه دیده شوند.

همین چند روز پیش بود که یک سلبریتی تقریبا از دور خارج شده که حتی دیگر نمی‌توان خط فکری و جهت‌گیری سیاسی! وی را تشخیص داد، با پوششی عجیب و سری تراشیده در نشست خبری حاضر شده و ادعا می‌کند که می‌خواسته بدون پوشش در این مراسم حاضر شود. تا این جا ماجرا شاید خیلی هم فرقی برای کسی نداشته باشد کما اینکه به نوعی توهین به مخاطب و عامه مردم جامعه است، زیرا هیچ کس از چارچوب قانون بیرون نیست حتی اگر بازیگر مطرح باشد، اما وی در ادامه رفتاری نه چندان در خور شان داشته و سخنان بر لب می‌راند که رنگ و بوی آن ور آبی و فرقه‌ای می‌دهد.

این بازیگر در بخشی از صحبت‌های خود و در ادامه همان رفتار‌های هنجارشکنانه در حضور ده‌ها خبرنگار با لحنی کنایه آمیز نیروی انتظامی را خطاب کره و ادعا می‌کند که: «امروز کار پلیس چیز دیگری است و به جای دستگیری مجرمان سراغ افراد دیگری می‌رود.»

آیا این خانوم بازیگر می‌داند که بر اساس قوانین بیشتر کشور‌های دنیا اگر فردی برخلاف واقع ادعایی را مطرح نموده و طرح شکایتی صورت گیرد موظف به پاسخگویی در دادگاه است، آیا این سلبریتی به صبر و بردباری ناجا توجه کرده است که این سخنان سخیف شنیده شده، اما توجهی به آن نشده؟ آیا این بازیگر کم کار این روز‌های سینما و تلویزیون می‌داند که ادعایش بی سند یعنی افترا؟ شاید بداند و شاید هم نه! اما آنچه عیان است گذشت سبزپوشان سرو قامت در برابر چنین اظهارنظر‌هایی است.

 

 

البته ناگفته نماند خبرگزاری دانشجو به این دسته از سلبریتی ها و دیگر هموطنان پیشنهاد می کند که با یک گشت و گذار کوتاه در فضای مجازی با خدمات این سبزپوشان آشنا شوند و ببینند که همراه هرکسی در جای خودش به ایران خدمت می کند جز تعداد اندکی که چشم و گوش به خارج از کشور دوخته اند ......

 

و این داستان پایان ندارد......