
یاداشت دانشجویی|
تفرقه بینداز و حکومت کن
در این جهان توسعه یافته به ظاهر متمدن، شاهد عده بیشماری از ابوجهلانی هستیم که با سنگ رذالت و تازیانه شقاوت بر پیکره پیروان دین احمد، نقش ستم میانگارند.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ابوالفضل بیات؛ *در اثنای بلایای به ظاهر طبیعی و غیر طبیعی که این ایام گریبانگیر جوامع بشری گردیده، مرضی دردناکتر و دل سوزندهتر از هر مصیبت، ویروسی است که به بهانهی هرگونه گرایش به آیین محمد (ص)، خباثت بار به جان مسلمانان هندوستان افتاده و زالوصفتانه رگهای کم خون آنان را تهی میسازد.
در این جهان توسعه یافتهی به ظاهر متمدن، شاهد عده پرشماری از ابوجهلانی هستیم که با سنگ رذالت و تازیانه شقاوت بر پیکره پیروان دین احمد، نقش ستم میانگارند و بر یاسرها و سمیّههای دوران، که حاضر به شستن دست از اعتقادات پاکشان نیستند، امنیت و آرامش را حرام نمودهاند.
آنان از ابتدائیترین حقوق خویش محروم کرده به بدترین نحو ممکن، آنان را مورد شکنجه قرار داده، نوامیسشان را به یغما و اموالشان را به تاراج بردهاند..
اگر مردانگی (نه مسلمانی!) با علی (ع) به خاک سرد گورستان نجف سپرده نشده باشد، سزاوار است از استماع این اخبار و مشاهدهی این مناظر دلخراش، گریبان چاک داده و به مقابله با این مظلوم کشی آشکار بهپا خیزیم و مطالبه کنیم انسانیتی را که توسط عدهای که از انسان فقط نامش را یدک میکشند، لگد مال گردیده.و به جای جنتلمنهای چشم آبی کراوات زده که فریادهای حقوق بشرشان گوش عالم را کر کرده تا نالههای مزجورِ مظلوم به گوش نرسد،
در فضایی متعفن که حتی برای سگان و گربگان حقوق متعالی قائل میشوند،دولت مستبد و عصیانگر هند را نکوهش نموده و این توحش و ظلم آشکار را محکوم نماییم.
ابوالفضل بیات، مسئول واحد بین الملل و جهان اسلام بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.