کد خبر:۸۸۸۸۰۶
یادداشت دانشجویی |
رسانه و جمهوریت
مردم بی‌بهره از دانش‌های لازم برای تصمیم‌گیری و کاملا تحت تاثیر رسانه‌ها، به دو رقیب رای میدهند و یکی را مدیر اجرایی و دیگری را مدیر قانون‌گذاری و نظارت کشور می‌کنند؛ آن هم در فاصله زمانی ۲ساله.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امیرعلی وطن‌دوست باجیگران؛ در کشورهایی با نظام جمهوری با هر _پسوند و پیشوندی_ که رای و نظر مردم تاثیر مستقیمی بر جهتگیریهای سیاسی کل کشور دارد؛ همواره سعی و تلاش صاحبان قدرت، برجسته سازی موضوعات مورد توجه خود و حزب آنها توسط رسانه‌های همسو با آنهاست. این تلاش‌ها بدان سبب است که کسب جایگاه قدرت بدون حمایت مردم برای این افراد ممکن نیست و تنها راه برای کسب جایگاه اجرایی همان انتخابات است. دولت‌های مختلف با جهتگیریهای بعضیا کاملا مخالف هم روی کار می‌آیند آنهم با رای خود مردم!
دموکراسی که بعنوان یکی از اصول پذیرفته شده‌ی نظام‌های سیاسی اکثریت کشورهای جهان نهادینه شده است یک اشکال بزرگ دارد و آنهم برابری آراست! یعنی می‌زان تاثیر نظر و رای یک استاد دانشگاه با یک دزد گردنه که هردو شناسنامه کشور را دارند، یکسان است. و چه بسا رای نفر دوم تحت تاثیر پروپاگاندای نامزدی دورو باشد ولی به هرحال رای هردو یک می‌زان از ارزش را دارد و به همین دلیل است که گاهی شاهد هستیم دو فاصله دوسال دو کاندید با جهتگیریهای صد درصد متضاد توسط مردم به مناسب قدرت می‌رسند؛ برای مثال حسن روحانی بعنوان رئیس جمهور منتخب ایران در سال۹۶ و محمدباقر قالیباف منتخب مردم تهران در سال۹۸!
این همان اثر رسانه است. مردم بی‌بهره از دانش‌های لازم برای تصمیم گیری و کاملا تحت تاثیر رسانه‌ها، به دو رقیب رای میدهند یکی را مدیر اجرایی و دیگری را مدیر قانون گذاری و نظارت کشور می‌کنند آنهم در فاصله زمانی ۲ساله. و نتیجه این رفتارهای هیجانی و شتاب زده می‌شود آشفته بازار امروز ایران. حتی تاثیر رسانه‌ها فراتر از این نیز هست، زمانی که رسانه‌هایی نیز هستند که به مردم تلقین می‌کنند رای و نظر آنها هیچ تاثیری بر اساس حکومت جمهوری کشورشان ندارد!
در چنین آشفته بازاری که امکان فعالیت برای اندیشمندان نیست و کاسبان اندیشه و کاسه لیسان قدرتمندانِ مفسد بر کارند چگونه می‌شود گامی در جهت اصلاح برداشت آنهم با مردمی بی‌سواد، جو زده با تفکرات سطحی و بعضاً کودکانه؟
چاره کار رجوع و حمایت از اندیشمندان و روشنفکران است البته بشرط تفکر. گاهی به آثار تئوریسن‌های انقلاب که اکثر این آثار قبل از انقلاب نگاشته شده اند، نگاهی می‌اندازم و با خود می‌گویم چرا بعضی از حرف‌های بنیادی و اساسی که امکان اجرای آنهابا گذشت ۴۲سال از انقلاب وجود داشته، هنوز محقق نشده؟ و ما در جهت پَسرفت فکری عموم جامعه پیش رفته‌ایم ولی رشد و پیشرفتی در قوه تفکر عموم مردم حاصل نشده؟!
امیرعلی وطن‌دوست باجیگران - مهندسی موادومتالورژی دانشگاه فردوسی مشهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.