با استفاده از پروژکتور‌های صوتی؛
به گزراش خبرنگاری فناوری خبرگزاری دانشجو؛ پروژکتور‌های صوتی جایگزینی برای هدفون‌ها در واقعیت مجازی، شبیه‌سازی‌های واقعیت افزوده و دیگر زمینه‌ها فراهم می‌کند که برای هدایت صدا به آن دسته افرادی که فقط می‌خواهند آن را بشنوند، کمک کند.
چه خواهد شد اگر یک بلندگوی تجاری بتواند مانند یک پروژکتور اتوزوم نوری کار کند و شما بتوانید صدای دلخواه افراد را به جاییکه می‌خواهند بفرستید؟
چینمی راجگورو درباره پروژکتور صوتی خود و گروهش توضیح می‌دهد که این سیستم می‌تواند با تشکیل پرتویی از صدای قابل شنیدن صدای فضایی را از فاصله دور ارائه دهد.
محققان قصد داشتند تا جایگزینی برای هدفون‌ها در شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی و افزوده، جاییکه صدا نقش اساسی دارد، پیدا کنند. با هدفون‌ها کاربران نمی‌توانند به صورت مستقیم با دنیای بیرون در ارتباط باشند. دستگاهی که آن‌ها ساختند شامل یک بلندگوی قابل حمل و دوعدسی متامتریال با دو فاصله کانونی متفاوت در یک تلسکوپ هستند.
راجگورو گفت: «سیستم ما کاربر را از طریق دوربین ردیابی می‌کند و صدا را برای کاربر ارسال می‌کند. آن‌ها سینگال‌های بین ۵ تا ۶ کیلوهرتز را ارسال کرده و دقت ارسال ۲۰ سانتیمتری دارد.»
آن‌ها عملکرد سیستم را با اندازه‌گیری‌ها و مطالعه آزمایشی با شرکت کننده‌های انسانی محک زدند. سپس محققان پروژکتور را به یک هدست واقعیت مجازی متصل کردند تا نشان دهند چگونه می‌توان از آن برای ارسال پیام در واقعیت مجازی استفاده کرد.
محققان دریافتند که اتاق‌های بزرگ و خالی برای فناوری آن‌ها بهتر کار می‌کنند، زیرا درک جهت صدا در اتاق‌های کوچک‌تر به دلیل طنین آن دشوارتر است. با استفاده از یک سخت‌افزار ردیابی، آن‌ها قادرند تا یک فضای ۴ در ۴ متری را در دنیا وقعی پوشش دهند که می‌تواند برای پوشش فضاهای بزرگتر در شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی نیز مورد استفاده قرار بگیرد. رساندن صدای جهت دار می‌تواند کاربرد‌های گسترده‌ای از جمله در بیمارستان و فرودگاه بدون ایجاد مزاحمت، داشته باشد.
چه خواهد شد اگر یک بلندگوی تجاری بتواند مانند یک پروژکتور اتوزوم نوری کار کند و شما بتوانید صدای دلخواه افراد را به جاییکه می‌خواهند بفرستید؟
چینمی راجگورو درباره پروژکتور صوتی خود و گروهش توضیح می‌دهد که این سیستم می‌تواند با تشکیل پرتویی از صدای قابل شنیدن صدای فضایی را از فاصله دور ارائه دهد.
محققان قصد داشتند تا جایگزینی برای هدفون‌ها در شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی و افزوده، جاییکه صدا نقش اساسی دارد، پیدا کنند. با هدفون‌ها کاربران نمی‌توانند به صورت مستقیم با دنیای بیرون در ارتباط باشند. دستگاهی که آن‌ها ساختند شامل یک بلندگوی قابل حمل و دوعدسی متامتریال با دو فاصله کانونی متفاوت در یک تلسکوپ هستند.
راجگورو گفت: «سیستم ما کاربر را از طریق دوربین ردیابی می‌کند و صدا را برای کاربر ارسال می‌کند. آن‌ها سینگال‌های بین ۵ تا ۶ کیلوهرتز را ارسال کرده و دقت ارسال ۲۰ سانتیمتری دارد.»
آن‌ها عملکرد سیستم را با اندازه‌گیری‌ها و مطالعه آزمایشی با شرکت کننده‌های انسانی محک زدند. سپس محققان پروژکتور را به یک هدست واقعیت مجازی متصل کردند تا نشان دهند چگونه می‌توان از آن برای ارسال پیام در واقعیت مجازی استفاده کرد.
محققان دریافتند که اتاق‌های بزرگ و خالی برای فناوری آن‌ها بهتر کار می‌کنند، زیرا درک جهت صدا در اتاق‌های کوچک‌تر به دلیل طنین آن دشوارتر است. با استفاده از یک سخت‌افزار ردیابی، آن‌ها قادرند تا یک فضای ۴ در ۴ متری را در دنیا وقعی پوشش دهند که می‌تواند برای پوشش فضاهای بزرگتر در شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی نیز مورد استفاده قرار بگیرد. رساندن صدای جهت دار می‌تواند کاربرد‌های گسترده‌ای از جمله در بیمارستان و فرودگاه بدون ایجاد مزاحمت، داشته باشد.
ارسال نظرات