بررسی چالش‌ها و عوامل موثر بر رتبه‌بندی QS؛
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ رتبه‌بندی QS یکی از معتبرترین نظام‌های رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان است که بر اساس معیار‌های مختلفی، عملکرد دانشگاه‌ها را در سطح بین‌المللی ارزیابی می‌کند. یکی از شاخص‌های مهم در این رتبه‌بندی، شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل است که میزان همکاری و ارتباطات دانشگاه‌ها با سایر مؤسسات و پژوهشگران در سراسر جهان را نشان می‌دهد. این شاخص، نقش بسزایی در ارتقاء سطح علمی و پژوهشی دانشگاه‌ها و همچنین افزایش تأثیرگذاری آنها در سطح بین‌المللی ایفا می‌کند.
شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل در رتبه‌بندی QS
شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل در رتبه‌بندی QS، میزان همکاری و ارتباطات دانشگاه‌ها با سایر مؤسسات و پژوهشگران در سطح بین‌المللی را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص بر اساس دو معیار اصلی محاسبه می‌شود.
نسبت اعضای هیئت علمی بین‌المللی؛ این معیار نسبت اعضای هیئت علمی که از کشور‌های دیگر به دانشگاه آمده‌اند را نشان می‌دهد.
نسبت دانشجویان بین‌المللی؛ این معیار نسبت دانشجویانی که از کشور‌های دیگر برای تحصیل به دانشگاه آمده‌اند را نشان می‌دهد.
این دو معیار با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از دانشگاه‌ها و منابع دیگر محاسبه می‌شوند. سپس با استفاده از یک فرمول خاص، امتیاز نهایی شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل برای هر دانشگاه محاسبه می‌شود.
اهمیت شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل
شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل، از جنبه‌های مختلفی برای دانشگاه‌ها اهمیت دارد ارتقاء سطح علمی و پژوهشی همکاری با پژوهشگران و مؤسسات بین‌المللی، به تبادل دانش و تجربه و همچنین دسترسی به منابع و امکانات پیشرفته‌تر منجر می‌شود؛ این امر، به ارتقاء سطح علمی و پژوهشی دانشگاه‌ها و افزایش کیفیت تحقیقات انجام شده کمک می‌کند.
افزایش تأثیرگذاری بین‌المللی دانشگاه‌هایی که دارای شبکه‌های تحقیقاتی بین‌المللی قوی هستند، تأثیرگذاری بیشتری در سطح جهانی دارند. این امر، به افزایش شهرت و اعتبار دانشگاه‌ها در سطح بین‌المللی و جذب دانشجویان و پژوهشگران برتر از سراسر جهان منجر می‌شود.
جذب منابع مالی همکاری‌های بین‌المللی می‌تواند به جذب منابع مالی از سازمان‌ها و مؤسسات بین‌المللی برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی مشترک منجر شود.
توسعه همکاری‌های آموزشی؛ شبکه‌های تحقیقاتی بین‌المللی می‌توانند به توسعه همکاری‌های آموزشی و تبادل دانشجو و استاد بین دانشگاه‌ها کمک کنند.
عوامل مؤثر بر تقویت شبکه‌های تحقیقاتی بین‌المللی
عوامل مختلفی می‌توانند بر تقویت شبکه‌های تحقیقاتی بین‌المللی دانشگاه‌ها مؤثر باشند، از جمله، سیاست‌های جذب و استخدام اعضای هیئت علمی بین‌المللی دانشگاه‌ها باید سیاست‌های جذابی برای جذب و استخدام اعضای هیئت علمی بین‌المللی داشته باشند. ارائه حقوق و مزایای رقابتی، ایجاد فرصت‌های پژوهشی مناسب و فراهم کردن محیطی جذاب برای زندگی و کار، از جمله مواردی است که می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
جذب دانشجویان بین‌المللی؛ دانشگاه‌ها باید تلاش کنند تا دانشجویان بین‌المللی برتر را از سراسر جهان جذب کنند. ارائه بورسیه‌های تحصیلی، برگزاری دوره‌های آموزشی به زبان انگلیسی و فراهم کردن امکانات رفاهی مناسب، از جمله مواردی است که می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
توسعه همکاری‌های بین‌المللی؛ دانشگاه‌ها باید با سایر مؤسسات و دانشگاه‌های بین‌المللی همکاری‌های پژوهشی و آموزشی داشته باشند. انعقاد تفاهم‌نامه‌های همکاری، برگزاری کنفرانس‌ها و کارگاه‌های بین‌المللی و تبادل دانشجو و استاد، از جمله مواردی است که می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
ایجاد مراکز تحقیقاتی مشترک؛ ایجاد مراکز تحقیقاتی مشترک با دانشگاه‌های بین‌المللی، می‌تواند به تقویت شبکه‌های تحقیقاتی بین‌المللی و انجام پروژه‌های تحقیقاتی بزرگ و پیچیده کمک کند.
دانشگاه‌های ایرانی نیز می‌توانند با اتخاذ راهکارهایی، وضعیت خود را در شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل بهبود بخشند. جذب اعضای هیئت علمی بین‌المللی دانشگاه‌های ایرانی باید تلاش کنند تا اعضای هیئت علمی بین‌المللی برتر را جذب کنند. ارائه حقوق و مزایای رقابتی، ایجاد فرصت‌های پژوهشی مناسب و فراهم کردن محیطی جذاب برای زندگی و کار، از جمله مواردی است که می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
جذب دانشجویان بین‌المللی، دانشگاه‌های ایرانی باید تلاش کنند تا دانشجویان بین‌المللی برتر را از سراسر جهان جذب کنند. ارائه بورسیه‌های تحصیلی، برگزاری دوره‌های آموزشی به زبان انگلیسی و فراهم کردن امکانات رفاهی مناسب، از جمله مواردی است که می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
توسعه همکاری‌های بین‌المللی دانشگاه‌های ایرانی باید با سایر مؤسسات و دانشگاه‌های بین‌المللی همکاری‌های پژوهشی و آموزشی داشته باشند. انعقاد تفاهم‌نامه‌های همکاری، برگزاری کنفرانس‌ها و کارگاه‌های بین‌المللی و تبادل دانشجو و استاد، از جمله مواردی است که می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
ایجاد مراکز تحقیقاتی مشترک
ایجاد مراکز تحقیقاتی مشترک با دانشگاه‌های بین‌المللی، می‌تواند به تقویت شبکه‌های تحقیقاتی بین‌المللی و انجام پروژه‌های تحقیقاتی بزرگ و پیچیده کمک کند.
شاخص شبکه تحقیقاتی بین‌الملل در رتبه‌بندی QS، یکی از شاخص‌های مهم در ارزیابی عملکرد دانشگاه‌ها در سطح بین‌المللی است. دانشگاه‌هایی که دارای شبکه‌های تحقیقاتی بین‌المللی قوی هستند، از مزایای بسیاری از جمله ارتقاء سطح علمی و پژوهشی، افزایش تأثیرگذاری بین‌المللی، جذب منابع مالی و توسعه همکاری‌های آموزشی برخوردارند. دانشگاه‌های ایرانی نیز می‌توانند با اتخاذ راهکارهایی، وضعیت خود را در این شاخص بهبود بخشند و از مزایای آن بهره‌مند شوند.
منابع:
https://www.topuniversities.com/
https://support.qs.com/hc/en-gb/articles/4405955370898-QS-World-University-Rankings
ارسال نظرات