مرثیه‌ای ناسروده برای نشریات دانشجویی/ جشنواره‌ای که تیترش پرکشید!

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سعید جلیلی: از آخرین دوره برگزاری جشنواره نشریات دانشجویی «تیتر» نزدیک به دو سال و حتی بیشتر می گذرد! «تیتر» در این سال‌‌ها فرصتی بود برای رقابت میان اهل قلم و حفظ شادابی و نشاط نشریات دانشجویی حالا اما با وجود وعده برگزاری سیزدهمین دوره جشنواره تیتر، رنگ و بوی سابق وجود ندارد.

در این سال‌ها دوازده بار جشنواره تیتر میزبان آثار دانشجویان در محورهای مختلفی مانند گزارش، یادداشت، مصاحبه و مقاله بوده است. «اثر برگزیده»، «نشریه برگزیده»، «فضای مجازی (سایت یا وبلاگ، نشریه صوتی یا پادکست، نشریه کاغذی ـ الکترونیک، نشریه چندرسانه‌ای، گرافیک و موشن گرافیک، فیلم خبری و فتوکلیپ)» از جمله عرصه‌های رقابت میان دانشجویان بوده که هم باعث افزایش کیفیت کار مکتوب و چندرسانه‌ای می‌شد و هم قریحه، ذوق و هنر جوانان را برای خلق آثار نوین، شکوفا می‌نمود.

تغییر تاریخ تیتر

در ابتدا گفته شد جشنواره تیتر در بهمن تا اسفندماه امسال در شهر مشهد برگزار می‌شود، مهلت ارسال آثار نیز تا ۳۰ آذر  ۱۴۰۲ در نظر گرفته شده بود. اما کمی بعد وقتی مسئولین امر با تداخل جشنواره تیتر و جشنواره رسانه‌های ایران روبرو شدند و از طرف دیگر میان دو وزارتخانه علوم و بهداشت برای گردآوری آثار ناهماهنگی ایجاد شده بود، در نهایت تاریخ برگزاری این جشنواره به بهار سال آینده موکول شد!

ناگفته پیداست این ناهماهنگی ناشی از عدم توجه نسبت به اهمیت جایگاه نشریات دانشجویی به عنوان تریبون بیان باورهای دانشجویان در ساحت‌های مختلف سیاسی، علمی و فرهنگی است. نشریات میان اندیشه‌های نظری و کارهای عملی پل می‌زند.

بی‌صدا شدن دانشجو در نبود نشریات فعال رقم می‌خورد

علی اسدی، عضو سابق شورای مرکزی ناظر بر نشریات وزارت علوم در پاسخ به اینکه چرا به قدر کفایت از نشریات دانشجویی حمایت نمی‌شود گفت: "سلاح دانشجو قلم اوست" شاکله گفتمانی یک تشکل نشریه و سلاح دانشجو قلم اوست. حذف نشریات بهترین راه برای سیاست‌زدایی از دانشگاه است. وقتی عزم دستگاه بالادستی از بین رفته در سطح دانشگاه نیز خروجی آن را می‌بینیم که مسئولین هم اهمیت نمی‌دهند.

این مسئله و از طرفی موعد برگزاری انتخابات دانشگاهی کمیته‌های ناظر بر نشریات در هر دانشگاه، به نوعی موجب از هم‌گسیختگی میان برنامه‌ریزی دانشگاهی در نشریات دانشجویی با نحوه اجرای جشنواره تیتر شده است که واکنش دانشجویان اهل قلم را نیز به دنبال داشته است.

انگشت اتهام اما به سمت از شورای سیاست‌گذاری جشنوراه تیتر نشانه می‌رود!

سیاست‌گذاران فرمایشی

این پرسش در ذهن بسیاری شکل گرفته است که چرا با دو سال وقفه و با این همه تاخیر جشنواره تیتر ۱۳ شروع به کار کرده است؟

یونس فرزین فرد، عضو شورای مرکزی ناظر بر نشریات وزارت علوم، در این خصوص گفته است: «اگر از سیاست گذاران فرمایشی سوال بپرسیم، می‌گویند علت آن کرونا بوده است. علت آن حوادث پاییز ۱۴۰۱ دانشگاه‌ها بوده است. شاید این عناوین به عنوان دلیل درست باشد، اما این، همه قضیه نیست و حتی این دلایل هم، دلیل متقنی برای این تعلل نیست. قطعی می‌گویم؛ نشریات دانشجویی هیچ جایگاهی برای این سیاست گذاران ندارد. وقتی وزارتخانه‌ای در میان برگزاری جشنواره هایش کاسه چه کنم چه کنم در دست می‌گیرد و می‌گوید تیتر را چه کار کنیم، میزبان تیتر امسال ما هستیم و جشنواره نشریات دانشجویی را فقط برای این می‌بیند که بگوید ما این جشنواره را برگزار کردیم.»

بازه ارسال آثار، نکته مغفول مهم دیگر!

در سیاست‌گذرای انجام شده برای این جشنواره، جایگاهی برای مدیران مسئول فارغ‌التحصیل و نشریات منتشر شده در این وقفه دو سال دیده نشده است. از طرفی وقتی بازه ارسال آثار از شهریور ۱۴۰۰ تا شهریور ۱۴۰۲ در نظر گرفته شده و تاریخ ارسال آثار از آذر و اختتامیه جشنواره که در بهمن بوده به اردیبهشت سال بعد منتقل شده است، تکلیف این چند ماهی که در این میان مورد غفلت واقع شده مشخص نیست در حالی که این بازه با توجه به اینکه در نیم‌سال اول تحصیلی قرار دارد، نقطه اوج فعالیت نشریات است.

تشکیل شبکه فعال از نویسندگان دانشجو

در خردادماه ۱۳۹۸ رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) در دیدار رمضانی با جمعی از دانشجویان بر «ایجاد شبکه‌ای از نویسندگان دانشجوی فعال در نشریات دانشجویی، برای تداوم فعالیت‌ها در حوزه‌ی نشر تاکید دارند» رهبری به نوعی فعالین نشریات دانشجویی را را موتور محرکه‌ای برای دوران پسادانشجویی می‌دانند و بر شبکه سازی میان آن‌ها تاکید دارند.

رهبری در آن دیدار درباره نقش نشریات بیان می‌کنند: اعتقاد من این است که این کسانی که در نشریّات دانشجویی قلم میزنند و کار می‌کنند، بایستی مجموعه‌هایی را تشکیل بدهند برای استمرار حرکتشان برای بعد از دوره‌ی دانشجویی. همین‌هایی که الان در نشریات قلم میزنند یک روزی دانشجو بودند، لکن همه‌ی آن کسانی که در دوره‌ی دانشجویی اهل این کار بودند، وارد جریان قلم‌زنی در نشریات و اداره‌ی نشریات و مطبوعات و مانند اینها نشدند.

رهبری فرمودند: آنچه ما از بچه‌های دانشجو، از شما جوانهای عزیز که من خیلی به شماها واقعاً‌ علاقه‌مندم، انتظار داریم این است که شماها باید خودجوش باشید، باید خودکار باشید، باید منتظر این نباشید که شما را به کار وادار کنند؛ بخصوص جوانهایی که مثلاً مربوط به تشکل‌های گوناگون دانشجویی هستند. باید خودکار حرکت کنید، باید بچه‌هایی که اهل اندیشه هستند؛ بعضی‌ها هستند در اندیشه‌ورزی پیشرو هستند، بعضی‌ها در حرکت‌های اجرائی پیشرو هستند؛ هر کدام در هر قسمتی که توانایی‌اش را دارید بایستی خودجوش و خودکار باشید.

چه باید کرد؟

با توجه به شرایط جاری و عدم وجود یک دیدگاه بلند برای راهبری نقش نشریات دانشجویی در میان مسئولین، بنا بر فرمایشات رهبری، این خود فعالین دانشجویی هستند که می‌بایست به صورت مستقل به عرصه حمایت از نشریات ورود کرده و با تشکیل یک ساختار پیشرو و اندیشه‌ورز برای شبکه‌سازی میان فعالان نشریات دانشجویی، هم در برگزاری جشنواره‌هایی مانند تیتر بتوانند روی اهتمام مسئولین اثر بیشتری بگذارند و هم برای آموزش و نوآوری در زمینۀ خلق آثار نوین به منظور یک پوست‌اندازی از فضای رسانه دانشگاهی اقدام شود.

امید است با تشکیل چنین ساختار واحدی برای آموزش و تقویت تشکیلاتی ساختار نشریات دانشجویی، خانه‌ای برای هم‌افزایی و گردهم‌آمدن دانشجویان نیک‌اندیش تشکیل شود تا افق روشنی برای آینده اهل قلم ترسیم شود.