به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مصاحبهای با موضوع چالشهای پیش روی نظام سلامت از دیدگاه جنبش دانشجویی داشتیم با آقای امیرحسین صالحی، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان ۱۳۴۸ دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که مشروح آن در ادامه آمده است.
سوال: آقای صالحی، اخیراً افزایش ظرفیت پذیرش بدون فراهم آوردن زیرساخت مناسب در برخی رشتههای علوم پزشکی مورد بحث قرار گرفته است. نظر شما در این خصوص چیست؟
پاسخ: بله، این افزایشها که به طور عجولانه و بدون مشورت کافی اعمال میشوند، میتوانند به وضعیت جامعه دانشجویی و سلامت جامعه تأثیر منفی بگذارند. اصلاحاتی که در این زمینه صورت میگیرد، نباید تنها بر اساس مصالح اقتصادی به دنبال افزایش درآمد دانشگاهها باشند، بلکه باید به نیازهای واقعی و عدالت آموزشی توجه کنند.
اینکه کشور ما از جهات مختلف مثلا سالمند شدن جمعیت، نیاز به پزشک بیشتری دارد منطقی است و باید اجرا شود اما اینکه بخواهیم توزیع نامناسب پزشکان را با افزایش جمعیت جامعه پزشکی جبران کنیم عوارض جانبی نظیر کاهش کیفیت آموزشی و افزایش مهاجرت های پزشکان به خارج از کشور را خواهیم داشت. بنابراین به نظر میآید باید بیشتر روی مقدار افزایش ظرفیت و یا حداقل توسعه زیرساخت ها متناسب با این افزایش فکر و کار میشد تا حداقل کیفیت آموزش ضربه نخورد.
سوال: آیا اخیراً اقداماتی صورت گرفته که به نظر شما منجر به افزایش نابرابری در آموزش پزشکی شود؟
پاسخ: بله، ما با مصوباتی روبهرو شدهایم که ممکن است منجر به نابرابری در دسترسی به آموزش پزشکی شود، به خصوص در رشتههایی که تأثیر بسزایی در سلامت جامعه دارند. آزادسازی نقل و انتقالات میان دانشگاههای آزاد و دولتی میتواند این نابرابری را تشدید کند و نکاتی همچون تاثیرات روانی بر دانشجویان و خانوادههایشان را نادیده بگیرد.
یکی از مهم ترین مصوباتی که به افزایش نابرابری ختم میشود و انگیزه و هدف اصلی آن نه تنها مشخص نیست حتی قابل حدس زدن هم نیست، آزادسازی نقل و انتقالات از دانشگاههای آزاد اسلامی به دانشگاههای دولتی است. طبیعتا این مصوبه میتواند توازن و توان پاسخ گویی دانشگاههای دولتی به تعداد دانشجوهای در حال تحصیل در وهله اول و در وهله دوم کیفیت آموزش پزشکی را هدف قرار دهد و بنابراین به نظر نمی آید که در بلند مدت تاثیر مطلوبی بر بخش سلامت کشور بگذارد، بخشی که همچنان یکی از مهم ترین شاخصهای برتری ایران در جهان و به خصوص در منطقه است و در این راستا می توانیم با قرار دادن تمرکز بیشتری بر روی افزایش کیفیت آموزش پزشکی و از بین بردن نابرابری ها علاوه بر افزایش رفاه هموطنان سبب برتری علمی و درآمد اقتصادی شویم.
سوال: چگونه میتوان این مسائل را بهبود داد؟
پاسخ: ما امیدواریم که دولت توانایی اجرایی اصلاحات را با توجه به نظرات جامعه علمی و افکار عمومی ارزیابی کند و در صورت لزوم تصمیمات خود را شفاف سازد. اصلاحات باید به منافع بلندمدت آموزش پزشکی و سلامت عمومی کشور منطبق باشند.
اینکه سیاستها منجر به دسترسی هرچه بهتر مردم به خدمات درمانی باشد فوق العاده است اما باید در کنار مصلحت اندیشی برای عمده جامعه، مصلحت جامعه پزشکی را نیز در نظر گرفت و نباید این مصوبات فشار زیادی بر قشر پزشکی بیاورد چرا که نتیجه ای جز ضرر کل کشور، از کاهش کیفیت خدمات سلامت گرفته تا ازدست دادن جایگاه منطقه ای و جهانی ایران در این حیطه در پی نخواهد داشت.
سوال: آیا شما تغییراتی در سیاستهای آینده انتظار دارید؟
پاسخ: ما امیدواریم که دولتهای آینده توجه بیشتری به ایجاد عدالت آموزشی و تقویت کیفیت آموزش پزشکی داشته باشند و از اقدامات عجولانه پرهیز کنند. این مسیر میتواند تنها راهی باشد که بهبودی در سیستم آموزشی کشور را به همراه داشته باشد.