اکبری جدی یکی از مهمترین اهداف وحدت حوزه و دانشگاه را تولید دانش بر اساس اصول اسلامی و مبتنی بر پیشفرضهای اسلامی دانست.
به گزارش خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، حجت الاسلام صابر اکبری جدی در دومین روز نشست تخصصی «نقش وحدت حوزه و دانشگاه در تحول و تعالی علوم انسانی» که صبح امروز در پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی برگزار شد، با تاکید بر لزوم وحدت حوزه و دانشگاه به ارائه تعریفی از این وحدت پرداخت.
وی ادامه داد: وحدت حوزه و دانشگاه به این معنا نیست که این دو نهاد یکی شوند؛ چرا که هر کدام از این دو نظام شاخصهای خاص خودشان را دارند که نمی توان هیچکدام را تخریب کرد، بلکه وحدت حوزه و دانشگاه به این معناست که این دو نهاد در راستای یک هدف مشترک، با یکدگیر همکاری و مشارکت حداکثری داشته باشند و در راستای همین امر فعالیت کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه به سابقه و نقش وحدت این دو نهاد در پیروزی انقلاب اشاره کرد و گفت: در سالهای پایانی حکومت شاهنشاهی، هم حوزه به این نتیجه رسیده بود که حکومت فاسد است و هم سیستم دانشگاهی کم کم به فکر حذف نظام فاسد، بیریشه و غیرعقلانی شاهنشاهی افتاد و به این ترتیب با محوریت ساختن نظام جدید و جمهوریت، این دو نهاد به یکدیگر گره خوردند.
اکبریجدی با انتقاد از اینکه بحث وحدت حوزه و دانشگاه به جای پیشرفتن به جای پروژه پروسهوارد با آن برخورد شده ادامه داد: در بحث پیشرفت علوم انسانی اسلامی توجه به ایجاد کارگاه مشترک برای تولید پاسخهای مبتنی بر اصول و عقاید اسلامی اهمیت بیشتری دارد نسبت به یافتن پاسخ.
وی با تشریح و تدوین برخی تعارضهای علوم انسانی غربی با علوم اسلامی، یکی از اهداف وحدت را توجه به علوم انسانی دانست و گفت: موضوعاتی که در علوم انسانی غربی مطرح می شود، به تدریج موجب شکایت و نارضایتی حقطلبان و دغدغهمندان شده و برخلاف علوم پایه و علوم فنی و مهندسی که حساسیت خاصی روی آنها نیست، تعارضهای علوم انسانی به تدریج مشکلساز شده است و همه به این نتیجه رسیدند که نیاز به تولید علوم انسانی بر مبنای آموزههای دینی و فرهنگی دارند و این هدف میتواند در موضوع وحدت حوزه و دانشگاه یاری رسان باشد.