احمدی با خاطر نشان کردن این که ما نمی توانیم فلسفه را به کلی کنار بگذاریم گفت: اصل بر این است که فرد این درس را بیاموزد و از دین هم دفاع نماید علامه طباطبائی هم فلسفه نوشته اند و هم تفسیر شریف المیزان.
به گزارش خبرنگار«خبرگزاری دانشجو» از قم، حجت الاسلام دکتر احمد احمدی، دبیر علمی همایش اندیشه فلسفی شهید مطهری، روز گذشته در نشست خبری این همایش با تاکید بر این که بزرگداشت برای یک کتاب بزرگداشت برای مولف آن است، گفت: شهید مطهری فردی وقت شناس و منظم بودند، هر کسی جرائت نمی کرد این حرف ها را در آن دوره بزند.
احمدی با بیان این که لنین در ساختمانی در سن پطرزبورگ به پایان رسیدن روزگار دین تاکید کرده بود ولی چند سال در همان ساختمان افرادی سخنرانی مذهبی کردند، خاطر نشان کرد: بسیاری از سران کمونیست بی اعتقاد به کمونیسم بودند و فقط در جنبه اقتصادی آن را قبول داشتند، البته کمونیسم اقتصادی یعنی هرکس بقدر توان کار بکند و به اندازه نیازش از بیت المال بهره ببرد و این فکر خیلی خوبیست .
این استاد حوزه علمیه با اشاره به اهمیت کتاب اصول فلسفه شهید مطهری که در برهه ای خاص و مهم از تاریخ نگاشته شده است، ابراز داشت: از قدیم عده ای با فلسفه مشکل داشته اند و از هر دو طیف تجربه گرا و مذهبی نیز بوده اند.
دبیر علمی همایش اندیشه فلسفی شهید مطهری با خاطر نشان کردن این که ما نمی توانیم فلسفه را به کلی کنار بگذاریم، این فکر را نوعی ساده اندیشی خواند و اظهار داشت: اصل بر این است که فرد این درس را بیاموزد و از دین هم دفاع نماید علامه طباطبائی هم فلسفه نوشته اند و هم تفسیر شریف المیزان را. این کسانی که طرد می کنند از تبعات آن بی خبرند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به داستان فردی که از ملک تبریز خواسته بود تا خواستار تدریس منطق در دانشگاه شود، تاکید کرد: عده ای از شیخ های دورو بر گفتند بروید به جای منطق صحیح بخاری بخوانید در حالیکه این کتاب فقط حدیث است، با این کتاب نمی شود پاسخ شبهات جدید را داد.
وی با توضیح این که داشتن اندیشه فلسفی جهت جواب دادن به شاخه های مخالف دین آن را ضروری برشمرد و بیان کرد: شهید مطهری درس فلسفه دینی داشتند و البته فلسفه صدرایی و ابن سینا هم بود که هنوز هم مورد نیاز طلبه ها هست.
احمدی دوران تدریس شهید مطهری را باز خوانی کرد و گفت: ایشان مدتی در دانشکده الهیات تهران درس می دادند و بیشتر از همه با یک استاد کمونیست دعوا داشتند که رژیم هر دو را باز نشسته کرد، اما در قم کلاس های ایشان بسیار پربازده تر و پر جمعیت تر بود بر خلاف تهران که بدلیل سستی انگیزه دانشجویان این کلاس ها خیلی کارساز واقع نشد.