کارشناس بهداشت روان دانشگاه علوم پزشکی شیراز:
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از شیراز، فریبا رضایی امروز در آخرین روز از هفته سلامت، در خصوص علایم بروز استرس در افراد، گفت: احساسات مبهم و ناخوشایند، حس خالی شدن سر دل، تنگی قفسه سینه، تپش قلب، سردرد همراه با تعرق، بی خوابی شبانه، کلافه شدن و افکار مغشوش، از جمله علایم بروز استرس در افراد است.
وی ادامه داد: در این مواقع فرد ممکن است شرایط خود را برای دیگران بازگو کرده و به او بگویند کمی عصبی شده ای یا توصیه به خوردن آب، چایی نبات، آب روی طلا و یا قرص های آرام بخش کرده اند.
این کارشناس بهداشت روان با بیان اینکه استرس یک فرایند پیچیده و پویا بین شخص و زندگی اوست و شامل یه احساس عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی طبیعی است، افزود: استرس با یک یا چند مشکل جسمی مانند احساس های گفته شده در بالا یا مشکلات روانی و رفتاری مثل پرخاشگری، افسردگی، عدم تمرکز و مشکل حافظه همراه است.
رضایی تصریح کرد: استرس به مقدار کم به زندگی جذابیت و تحرک بخشیده و باعث می شود ما روی پای خودمان بایستیم، استرس ملایم نه تنها ضرر ندارد، بلکه مفید بوده و باعث افزایش عملکرد ما می شود، اما اگر استرس بدون هیچ علت خاصی به وجود بیاید، یا به حدی شدید باشد که انسان نتواند کارهای روزمره خود را انجام دهد، طبیعی نبوده و می تواند مشکل ساز شود.
وی با اشاره به درجه بندی استرس ها، گفت: بالاترین درجه، استرس بسیار زیاد است که در اثر مسایلی مانند مرگ فرزند و یا همسر، طلاق، ابتلا به بیماری یا آسیب دیدگی، از دست دادن شغل و تغییر محل زندگی پیش می آید و در درجه بعدی، استرس زیاد قرار می گیرد که عواملی چون بازنشستگی، بیماری وخیم یکی از اعضای خانواده، بارداری، تغییر شغل و مرگ یکی از دوستان نزدیک در آن موثر است.
کارشناس واحد بهداشت روان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در رابطه با دیگر درجه های بروز استرس در افراد، ابراز داشت: استرس متوسط نیز در اثر مواردی مانند وام سنگین گرفتن، شروع به کار یا ترک آن، مشکل داشتن با خویشاوندان سببی و مشکل با رئیس در محل کار و استرس کم در اثر تغییر شرایط کاری، تغییر مدرسه، تغییر عادات غذایی، تعطیلات و بدهکاری ایجاد می شود.
رضایی با اشاره به راهکارهای پیشگیری از استرس، گفت: پیش از هر چیز باید به خداوند توکل کرده و در همه حال از خداوند یاری خواست، بکوشیم با پروردگار ارتباط برقرار کنیم تا به آرامش دست یابیم و در مرحله بعد نیز برای زندگی خود برنامه ریزی کنیم، اهدافمان را بنویسیم، آن ها را اولویت بندی کرده و بازه زمانی کوتاه مدت و بلندمدت برای آن در نظر بگیریم، موارد آسان تر را در اولویت بگذاریم، هم چنین برای زندگی خود قانون بگذاریم و سعی کنیم به همراه خانواده به قوانین پایبند باشیم.
ارسال نظرات