به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از یاسوج، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه یاسوج در بیانیه ای ضمن انتقاد از تقابل حرف و عمل در دولت تدبیر و امید از روند تعیین روسای دانشگاه ها انتقاد کردند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: مدیریت راهبردی کلان یک کشور، نیازمند دیدگاهی همه جانبه در عرصه های متعدد درون ساختی و برون ساختی می باشد. نگاه هوشمندانه مقام معظم رهبری به زیرساخت های فرهنگی و زیربناهای مدیریتی، اغلب برنامه های بزرگ غرب را زیر سؤال برده است. تفاوت اساسی چنین مدیریتی با دیگر کشورهای بیگانه، به نقطه ثقل جمهوری اسلامی ایران یعنی «انقلاب» اسلامی بر می گردد.
انقلاب خمینی(ره)، انقلاب دل ها بود. سیاست ما را دیانت ما و دیانت ما را انقلاب ما و انقلاب ما را خداوند ایجاد کرد. ما «ضربه را با ضربه پاسخ می دهیم.» همه چیزها در بمب اتمی نیست. ناتوی ما همین انقلاب است. سلاح ما همین است. انقلاب ما، دل هسته را هم شکافت و منفجر شد.
ما دانشجویان نسل سوم انقلاب، خاضعانه و عاشقانه دست تک تک مردم ایران زمین را به نشانه غیرت مندی و عزت مندی به گرمی می فشاریم و از جان دل بر آن بوسه می زنیم. ۲۲ بهمن ماه سال ۱۳۹۳، پوزه دشمن را به خاک مالید و به آنان نشان داد که ملت ایران زیر بار حرف های مستکبرانه آمریکای ملعون نخواهد رفت. ۲۲ بهمن ماه امسال مهری بود که بر دفتر خاطرات تاریخ ایران کوبیده شد و به راحتی با این کارش توانست تحریم ها را دور بزند.
انتقاد از روند تغییر روسای دانشگاه ها بخش دیگری از این بیانیه بود: جای بسی تأمل دارد که شورای عالی انقلاب فرهنگی با وجود اینکه تصمیم گیری اش را در مورد مدیریت دانشگاه دولتی یاسوج انجام داده بود؛ اما هنوز دانشگاهیان دانشگاه در مورد این تصمیم، در بلاتکلیفی کامل به سر می برند. از گوشه و کنار به گوشمان می رسد که شاپور رمضانی آخر این هفته، کرسی صندلی اش را به فلان شخص واگذار خواهد کرد.
سؤالی که باید پرسید این است که این آخر هفته ای که به صورت متوالی تکرارش می کنند، چه موقع فرا خواهد رسید؟ چرا خیلی از کارمندان دانشگاه، وی را به جای سرپرست، رئیس دانشگاه لقب می نهند؟ مگر مهلت سرپرستی وی تمام نشده است و در حال حاضر حضورش در دانشگاه غیر قانونی نیست؟ در شورای عالی انقلاب چه می گذرد که قدرت جایگزینی رمضانی را ندارد؟ این قاعده بازی تا کی ادامه خواهد داشت؟
دانشجویان عضو این تشکل دانشجویی در بخش دیگری از بیانیه خود به تقابل حرف و عمل در دولت تدبیر و امید انتقاد داشته و نوشته اند: جناب آقای روحانی، رئیس جمهور ملت مسلمان ایران، با شعار اعتدال به صحنه انتخابات ورود پیدا کرده بود. اعتدالی که در حوزه نظری حرف های زیادی برای گفتن داشت؛ اما در حوزه عملی، نتوانست خودش را آن طور که باید و شاید نشان دهد. انتظار ما از دولت اعتدال این بود که بتواند در عرصه مدیریتی و اجرایی، از طیف های گوناگون سیاسی بهره گیری کند؛ اما چه شد که خیزش اصلاح طلبان در سطح کشور دوچندان شده است؟ چرا کرسی های دانشگاه ها را اغلب، اصلاح طلبان به دست گرفتند؟ دلت تدبیر و امید چه انتظاری دارد که با وجود تقابل حرف و عمل، ملت غیور ایران اعتماد خود را به این دولت نشان دهد؟ هرچند که این ملت، تا حال در تمامی عرصه های نرم و سخت خودش را با جان فشانی تمام نشان داده است.
در بخش پایانی بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل این دانشگاه آمده است: ما دانشجویان نسل سوم انقلاب هشدار می دهیم که نگذارید حوادث تسخیر لانه جاسوسی و کوی دانشگاه دوباره تکرار شود. این نسل وفاداری خودش را به امام و انقلاب نشان داده است. ما پیرو خط ولایتیم. در صورت عدم تصحیح رفتارهای ضد و نقیض و پارادوکسیکال، خودمان دست به کار خواهیم شد و یکی یکی کارها را تسهیل خواهیم داد.