متنفر بشو!

گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو» - یادداشت دانشجویی*؛ کاش بهار امسال مسائلی مهمتر از سرما قصد کوچ و سفر از این کشور را داشتند و مردمش را با دشمنهای خارجی تنها می‌گذاشتند، اما ظاهرا خیلی از چیز ها حذف شدنی نیستند و هنوز ثابت قدم ایستاده اند.

حمایت کردن های متعصابه حدف شدنی نیست، پاسخ ندادن و سکوت کردن های لجوجانه حدف شدنی نیست، ایستادگی بر حرفهای غیرمنطقی و کورکورانه حذف شدنی نیست، و این روزها میشنویم «خاتمی حذف شدنی نیست».

« خاتمی حذف شدنی نیست» شعار صفحه سید محمد خاتمی رئیس جمهور سابق ایران در شبکه اجتماعی اینستاگرام است؛ شعاری که با ارسال عکسهای مختلف توسط مردم در همین صفحه مدام انتشار میابد.

 به این نکته کاری ندارم که اصلا ایشان در کدام میدان حضور داشته اند که حالا در حال حذف شدن هستند یا اینکه این حذف شدن هدایت شده است یا خیر، یا  اینکه آیا حذف شدن صرفا یک شعار ژورنالیسیتی است؟ مایلم  به مسئله مهمتری اشاره کنم.

جدای از عکسهای شخصی سید محمد خاتمی در این صفحه، دیده می‌شود گاهی عکسهایی در حمایت از میرحسین موسوی(از جمله اصلی ترین محور فتنه سال ۸۸) انتشار داده می‌شود و مورد استقبال قرار می‌گیرد و محلی می‌شود برای بحثهای سیاسی.

ساده لوحی است که اگر با دیدن اینگونه فعالیتها صرفا به چشم یک ابراز علاقه به آن نگاه کنیم و بزرگترین آسیبش را غیرقانونی بودن آن بدانیم، و از پیامدهای خطرناک اجتماعی آن به سادگی گذر کنیم.

مهمترین پیامد یک ابراز علاقه و حمایت اینچنینی توسط محمد خاتمی چیست؟

بزرگترین نتیجه این گونه حرکات  از نظر بنده، عدم توجه به فضای کشور و ایجاد شکاف و دوقطبی کردن جامعه و از دست دادن سرمایه های اجتماعی است، آن هم  در سالی که به جای دغدغه‌های فرهنگی و اقتصادی، رسما سال همدلی نام گرفته.  و اینها پیامدهایی است که فعالیتهای سید محمد خاتمی در پی خواهد داشت.

شاید بیش از ۱۵۰۰ روز بعد از انتخابات ۸۸ و ادعای تقلب، زمان کمی باشد برای  آوردن یک صفحه دلیل برای اثبات تقلب توسط آقای خاتمی که گاه و بی گاه سعی در حمایت و تحریک احساسات جامعه و طرفداران خود می‌کنند.

چه کسی است که نداند سرپا ماندن یک کشور و نظام حکومتی بدون حضور و حمایت مردم معنایی ندارد؟ و بزرگترین سرمایه هر کشور به قطع سرمایه‌های انسانی آن است؟ یعنی دقیقا همان جایی که سید محمد خاتمی هدف قرار داده است.

رئیس دولت اصلاحات به عنوان لیدر جریانی که چشمهای جماعتی را به دنبال خود دارد، با حمایتهای بی دلیل از فردی که به زعم بعضیها ( که آقای خاتمی نیز جزء آن بعضیها هستند) حق قانونی اش توسط حکومت سلب شده است، بخشی از سرمایه اجتماعی این کشور را هدر می دهد و این حرف به هیچ وجه یک ادعا نیست.

باید یادآور شد که وی در اینجا مصداقی است از همه آنهایی که مانند او رفتار می کنند و عذاب فکری و روحی را به طرفداران خود تحمیل می‌کنند.

آری، چه قدر سخت می‌شود تنفس در کشوری که میلیونها رای مردمش را مستبدانه نادیده می‌گیرد و از تو تقاضای آینده سازی و تعهد دارد!

اصلا احساس غرور برای پیروزیهای این کشور دیگر چه معنایی دارد؟

اصلا چرا نباید جوانان از شکستهای این نظام حق‌خور و مستبد شادمان باشند؟

با این اوصاف آیا دلها و ذهنهای جوانان محلی است برای ساختن آینده، یا انباری است برای انباشت هر روزه بغض بر روی بغض برای روز انتقام؟

آیا اینها به معنی از دست دادن بخشی از سرمایه انسانی کشور (ولو اندک) نیست؟؟

این تنگی نفس هدیه ایست از طرف سید محمد خاتمی و همه آنهایی که بی دلیل بر سر بی منطقی خود باقی مانده اند و به واسطه رهبر بودنشان عده زیادی را هم مایلند با خود همراه کنند و به جای تعهد، تخم کینه در دلهای آنها بکارند.

برای بنده که بسیار سخت است زندگی در کشوری که حکومتش اندک احترامی به انتخاب مردمش نمی‌گذارد و با ادعای مردم سالاری و جمهوری، ملیونها رای را جا به جا میکند. برای شما چه طور؟

اصلا می‌پذیریم که با وجود داشتن حس نفرت هم می‌توان متعهد بود و از پیروزیهای کشور به خود بالید، این فرض محال را می‌پذیریم؛ مشکل دیگر این است که چرا یک عده بی خود و بی جهت باید به خاطر بی منطقی امثال آقای رئیس دولت اصلاحات سالهای سال با حس تنفر و کینه در این کشور نفس بکشند؟ این فشار روحی وارد شده را چه کسی باید پاسخ دهد؟

بیش از ۱۵۰۰ روز برای ارائه دلایل برای اثبات تقلب در ۸۸ کافی نبود؟

آقای رئیس دولت اصلاحات و هر آن کسی که به عنوان رهبر معتقدید در انتخابات ۸۸ تقلب شده است، آیا به پیامد این بی جوابی خود در جامعه فکر کرده اید؟

آقای روحانی، از شما خواهش دارم برای ایجاد هرچه بیشتر همدلی، به همان فردی که چند ساعت پس از اعلام پیروزیتان در انتخابات مراتب تشکرتان را اعلام کردید، امروز  تذکر بدهید.

* محمد حسین تیرآور - دانشجوی روزنامه‌نگاری دانشگاه علامه طباطبایی

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.