لری زبانی است که باید از نو شناخته شود

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از خرم آباد، الخاص ویسی امروز در اولین همایش بررسی ادبیات بومی ایران زمین که توسط جهاد دانشگاهی لرستان و در محل دانشگاه لرستان در حال برگزاری است ضمن ارائه مقاله خود با عنوان «لري» زبان، گويش یا لهجه گفت: بدلیل اینکه منابع کتبی و پشتوانه های ادبی و هنری بصورت مکتوب به زبان لری بسیار کم می باشد و متأسفانه بسیاری از شعرا و نویسندگان لر زبان به زبان فارسی نوشته و یا سروده اند، بنابراین زبان لری را در مقایسه با زبان فارسی بیشتر گویش لری می خوانند؛ اما در هر حال لری زبانی است که باید از نوشناخته شود.

وی افزود: زبان لری علیرغم تشابهات آوایی و واژگانی که به زبان فارسی دارد، دارای وجوه افتراق زیادی با آن است؛ اما شباهت بین این دو زبان به این علت است که این دو زبان متعلق به یک خانواده زبانی language familyهستند.

پژوهشگر ادبیات بومی گفت: زبان لری دارای ساخت واج- واژی و نحو خاص خود است و با این حال در بعضی موارد واجهایی در زبان لری است که در زبان فارسی نیست.

ویسی با بیان اینکه برخی از پژوهشگران ولو کم با سطحی نگری و عدم بررسی دقیق و عمیق نه تنها لری را به عنوان یک زبان یا گویش به حساب نیاورده اند؛ بلکه آنها به اشتباه یا به سهو این زبان را لهجه ای از زبان های دیگر نامیده اند.

وی تصریح کرد: برخی ها به اشتباه  زبان لری را لهجه ای از زبان فارسی یا حتی ترکی و یا زبان لکی را لهجه ای از زبان کردی دانسته اند، در حالیکه این نظرات کاملاً غیر علمی و فاقد مطالعات زبان شناسیانه هستند؛ زیرا اینها زبانهای مستقلی هستند که همزمان با زبان فارسی از زبان پهلوی حدود دو هزار و پانصد سال پیش جدا شده اند.

پژوهشگر ادبیات بومی گفت: متأسفانه کسانی که دارای مطالعات زبان شناسی عمیق نستند، در مقابل نظریات اشتباه مطرح شده در خصوص زبان لری بدلیل گریز از انتقادهای برگزیده دیگران سکوت کرده و عوام هم به رواج چنین عقایدی دامن زده اند.