یادداشت دانشجویی/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* وقتی که در تاریخ 23 تیر 1394 کشور
های 1+5 و مسئول سیاست گذاری اتحادیه اروپا با ظریف برجام را امضاء
کردند، ظریف با اعتماد وافری که به آمریکا و جان کری داشت هیچگاه تصور نمی
کرد که آمریکا به این راحتی بخواهد یک به یک تحریم هایی که باعث نقض برجام
میشد را با قاطعیت تصویب کند و امضایی که برای ظریف تضمین بود را به مثابه
آب خوردن زیر خروار ها تحریم لِه کند.
هر
چه گذشت، تحریم هایی که حتی خود ظریف در جلسه مجلس گفته بود نقض برجام است
برگشت، جمله ظریف خطاب به لاریجانی هنوز در گوشم می پیچد:« قانون داماتو
دیگر وجود ندارد بلکه قانونی به اسم ایسا (قانون تحریم‌های ایران) هست که
در پایان ۲۰۱۶ به اتمام می‌رسد، ظاهراً گروهی به‌دنبال تمدید این قانون
هستند که ما نیز تذکر داده‌ایم که تمدید این قانون مغایر برجام است.»
این
جمله را ظریف در تاریخ 23 خرداد ماه 1395 بیان کرد و تنها 6 ماه از این
گفته گذشت که زنگ تمدید تحریم ها به گوش رسید آن هم توسط دولتی که قرار بود
امضای وزیر امورخارجه اش تضمین باشد.
بعد
از تحریم «ایسا» که می شود گفت مهم ترین تحریمی بود که باعث نقض برجام شد
تحریم دیگری به خروار ها تحریم اضافه شد که معروف شد به «مادر تحریم ها».
آن هم تنها یک روز قبل از پایان دولتِ خداخافظی با تحریم ها! دولتی که برای
رقابیش کُری می خواند و آن ها را متهم می کرد به تندروی و تلاش کردن برای
بازگرداندن تحریم ها و حتی بدتر از آن کاسبی از تحریم ها!
اما
به طور خاص در این نوشتار می خواهیم تحریم جدید آمریکا که به «مادر تحریم
ها» معروف شده، آن هم بخشی که مربوط به تحریم های سپاه می شود را بررسی
کنیم.
نکته ای در رابطه با تحریم
های مربوط به سپاه حائز اهمیت می باشد این موضوع است که در گذشته فقط
«نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» در لیست تحریمی مربوط به سازمان
های تروریستی آمریکا قرار داشت که اکنون این تحریم ها از نیروی قدس به
«تمام مجموعه ی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» گسترش یافته است، که این
موضوع در بخش پنجم که مربوط می شود به «اعمال تحریم های مرتبط با تروریسم؛
بر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» پارت «الف» قسمت 3 به صراحت بیان می شود
که متن کامل این قسمت به صورت زیر است: «سپاه پاسداران و نه فقط
نیروی قدس، مسئول اجرای برنامه بین المللی ایران در فعالیت های بی ثبات
کننده، حمایت از اقدامات تروریسم بین المللی و برنامه موشکی بالستیک است.»
این
بخش نشان می دهد که تحریم های جدیدی علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
ایران وضع شده در صورتی که ادعای آقای عراقچی معاون وزیر امورخارجه کشورمان
این بود که، تحریم ها فقط تجمیع شده و تحریم جدیدی اضافه نشده است.
نکته دوم
در
تحریم های سابق که علیه سپاه پاسداران اعمال میشد فقط نیروی قدس متهم به
«حمایت از تروریسم» شده بود ولی قانون جدید آمریکا که ملقب به مادر تحریم
هاست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را متهم به حمایت از «اقدامات تروریستی
بین المللی» کرده که می تواند به معنای اتهام مشارکت مستقیم در اقدامات
تروریستی تفسیر گردد.
نکته سوم
قسمت
«ب» بخش پنجم تحریم های آمریکا علیه ایران که مربوط به سپاه پاسداران می
شود به این نکته اشاره می کند که« به طور کلی، 90 روز بعد از تاریخ تصویب
این قانون، رئیس جمهور باید تحریم های مندرج در قسمت فرعی (ج) را علیه سپاه
پاسداران انقلاب اسلامی و اشخاص خارجی که جزو مقامات، عوامل یا وابستگان
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند، اعمال کند.»
در
قسمت «ج» این قانون آمده « تحریم های مندرج در این قسمت فرعی، تحریم های
قابل اعمال بر اشخاص خارجی پیرو دستور اجرایی 13224 (تبصره در ارتباط با
مسدود کردن اموال و منع معامله با اشخاصی که مرتکب شده یا تهدید به ارتکاب
داشته یا حامی تروریسم هستند) می باشد.»
با
توجه به قوانین تحریمی بالا و این جمله که «قرارگاه خاتم الانبیاء مجموعاً
با بیش از 5000 پیمانکار بخش خصوصی و دولتی و با بیش از 170 هزار نیروی
انسانی همکاری دارد» توسط سردار سرتیپ عبداللهی که فرمانده قرارگاه خاتم
الانبیاء سپاه می باشند بیان شد، می توانیم به این نتیجه برسیم که مجموعه
این پیمانکاران و نیروی انسانی و همچنین تمام پرسنل سپاه که با سپاه
پاسداران ارتباط و همکاری دارند در ذیل این قوانین تحریمی هستند و طبق
فرمان اجرایی 13224 ایالات متحده که مربوط به مسدود کردن اموال و منع
معامله می باشد، شامل این تحریم ها می شوند.
نکته چهارم
مبحث
مهم دیگری که باید اشاره کرد این موضوع می باشد که فرمان اجرایی 13224
مربوط به گروه های تروریستی می باشد و طبق این فرمان که توسط جرج بوش در
سال 2001 صادر شده، هر شخص یا نهاد و یا سازمانی که به عنوان تروریست
شناسایی شود، مشمول تحریم‌های ثانویه بانکی و غیر بانکی آمریکا می‌شود.
بعد
از برجام ادعا شد که همه تحریم ها برداشته شده در حالیکه سپاه بعد از
برجام نیز در لیست تحریم های ثانویه بانکی و غیربانکی آمریکا قرار داشت و
هم اکنون نیز در لیست «اس دی ان» آمریکا قرار دارد.
در
گذشته اگر کسی با سپاه همکاری می کرد طبق فرمان اجرایی 13224 مشمول برخی
جریمه ها و تنبیهات از سوی آمریکا میشد که موقتی بود ولی در حال حاضر وضعیت
بسیار متفاوت شده و سپاه و نهاد های وابسته به سپاه و تمامی افراد و نهاد
هایی که به سپاه خدمات(هر نوع خدمتی حتی مشاوره) ارائه می دهند به عنوان
افراد و نهاد های مشخص شده تروریستی یا حامی آن در لیست تحریم ها به صورت
دائمی قرار می گیرند و مشمول تحریم های ثانویه بانکی آمریکا می شود، که در
راس این نهاد ها و افراد، دولت جمهوری اسلامی است که در آینده شامل این
تحریم ها می شود و وارد لیست سازمان های تروریستی می شود چونکه بودجه مصوب
سپاه را تامین می کند.
این
موضوع را از دو جهت فرهنگی و اقتصادی می شود بررسی کرد: از جهت فرهنگی و
اجتماعی مسئله تحریم ها باعث می شود که جامعه وارد دو دستگی شود، دو دستگی
قشر تحریمی و قشری که تحریم نشده و یا تحریمی نیست. بعد از بوجود آوردن این
دو دستگی آمریکا می تواند به سیاست های ساختارشکنانه خود در جامعه ایرانی
بپردازد و حال این سیاست ها می تواند سبب بروز هر اتفاقی شود که یکی از آن
موارد بروز جنبش های خواستار تجزیه طلبی ایران اسلامی است.
دومین
بعدی که می شود این تحریم ها را بررسی کرد از جهت اقتصادی است، جامعه
اقتصادی که تحریم نیست به هیچ عنوان به خود اجازه نمی دهد که وارد همکاری
با قشر تحریمی اقتصادی شود، چون به محض همکاری با آن شرکت وارد لیست «اس دی
ان» آمریکا شده و شامل تحریم های ثانویه آمریکا می شود.
قانون
«اچ.آر 3364» در کنار قانون «ایفکا 2013» شرایط را برای سپاه و سایر
سازمان ها و نهادهایی که با سپاه و یا هر شخصی که در لیست «اس دی ان»
آمریکا قرار دارد همکاری می کنند بسیار سخت تر می کند نکته جالب توجه اینجا
می باشد که در حال حاضر کمتر از 200 شخص یا نهاد در این لیست تحریمی «اس
دی ان» قرار دارند ولی قانون جدید آمریکا سبب می شود لیست تحریمی «اس دی
ان» هیچگونه محدودیتی نداشته و هر تعداد شخص و یا سازمانی که در وزارت
خارجه آمریکا اراده ی تحریم آن وجود داشته باشد وارد این لیست تحریمی شود.
تصور
کنید بعد از تصویب این تحریم ها 5000 شرکت و 170 هزار نیروی انسانی که با
سپاه همکاری می کردند وارد لیست تحریمی آمریکا شوند و همچنین تمامی افراد و
نهاد هایی که با این شرکت ها همکاری می کنند نیز وارد لیست تحریم ها شوند و
این چرخه به همین منوال ادامه پیدا کند، دیگر کسی حاضر به همکاری با اشخاص
و نهاد هایی که در لیست تحریمی آمریکا هستند نمی شود.
بعد
از این تحریم ها دو راه در روبروی دولت جمهوری اسلامی ایران قرار می گیرد
که اولین آن ها افزایش خودتحریمی یا همان حاضر نشدن شرکت های پیمانکاری چه
خصوصی و چه دولتی برای همکاری است و دیگری قفل شدن کل روابط بین المللی
بانکی و اقتصادی ایران می باشد که می شود این ادعا را کرد که در هر دو صورت
اقتصاد ایران را به قهقرا می برد.
در
آخر باز به نظر و سیاست های درست و بجا مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می
رسیم که فرمودند تنها راه علاج اقتصادی کشور نگاه به درون و اجرای سیاست
های اقتصاد مقاومتی است.
محمدحسین غریبی- دانشجوی ورودی 94 رشته مدیریت
تعداد نظرات: ۱
ناشناس
۱۴:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۵/۲۹
پاسخ
عالی
ارسال نظرات