به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سازمان فضایی آمریکا (ناسا) فعالیتهای خود را به مدت ۶۰ سال ادامه داده و "ایستگاه فضایی بینالمللی" (ISS)، طی ۲۰ سال از این زمان، بخش مهمی از فعالیتهای ناسا بوده است.
این ایستگاه هر ۹۰ دقیقه یک بار، با سرعت ۱۷ هزار و ۵۰۰ مایل بر ساعت، دور زمین میگردد و روزانه ۱۶ بار، نظارهگر طلوع و غروب خورشید است.
ایستگاه فضایی بینالمللی، یک آزمایشگاه فضایی برای انجام پژوهشهای جدید است. انجام دادن پژوهشها و آزمایشهای صورت گرفته در این ایستگاه، روی زمین به علت وجود جاذبه ممکن نیست یا دشواریهایی به همراه دارد. این ایستگاه، امکان رصد کردن زمین، خورشید و منظومه شمسی را فراهم میکند.
مرکز حمل و نقل مداری ایستگاه فضایی بینالمللی، قابلیت بارگیری فضاپیماها را فراهم میکند و آنها را پس از تنظیم، به مقصد مورد نظر میفرستد. مرکز سرویس ایستگاه، امکان تعمیر، نگهداری و تنظیم فضاپیماها و ماهوارهها را در مدار زمین فراهم میکند.
مونتاژ و نصب سازههای بزرگ فضایی، در مرکز ساخت و ساز این ایستگاه امکانپذیر است و مرکز همکاری پژوهشی با بخش خصوصی در زمینه مهندسی هوافضا، پیشبرد فناوری فضایی و تشویق بخش خصوصی به سرمایهگذاری در آن را ممکن میسازد.
از آنجا که سرنشینان ایستگاه فضایی بینالمللی، فضانوردان کشورهای گوناگون با وظایف از پیش تعیین شده هستند، برنامه روزانه فضانوردان، یک سال پیش از پرتاب توسط گروهی از کارشناسان سازمانهای فضایی گوناگون طراحی میشود تا تداخلی در انجام وظایف وجود نداشته باشد، اما اصول کار تقریبا ثابت است.
آزمایشهای ایستگاه فضایی بینالمللی، کارآییهای بسیاری برای مردم ساکن زمین و اکتشافات پیشرفته داشته و همواره در ذهنها باقی ماندهاند.